۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
محاضرات في علوم القرآن (حسن عباس): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '..<ref>' به '.<ref>'
جز (جایگزینی متن - 'مثلا ' به 'مثلاً') |
جز (جایگزینی متن - '..<ref>' به '.<ref>') |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب دارای مقدمه، تمهید و محتوای مطالب در 20 فصل است. نویسنده در نگارش این اثر از 60 اثر عربی بهره برده که برخی از آنها عبارتند از: [[صحيح البخاري]]، [[صحیح مسلم]]، [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند احمد]]، [[الجامع الصحیح و هو سنن الترمذي|سنن ترمذی]]، [[فضائل القرآن|فضائل القرآن ابوعبید]]، [[مناهل العرفان في علوم القرآن]]، التبیان في مباحث علوم القرآن عبدالوهاب غزلان، [[الإتقان في علوم القرآن]] [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]]، [[البرهان في علوم القرآن]] زرکشی، [[أسباب النزول]] [[واحدی، علی بن احمد|واحدی]]، [[تفسير القرآن العظيم (ابن كثير)]]، [[الصحاح، تاج اللغة و صحاح العربية|صحاح جوهری]]، [[النهاية في غريب الحديث و الأثر|النهاية في غريب الحديث ابن اثیر]] و | کتاب دارای مقدمه، تمهید و محتوای مطالب در 20 فصل است. نویسنده در نگارش این اثر از 60 اثر عربی بهره برده که برخی از آنها عبارتند از: [[صحيح البخاري]]، [[صحیح مسلم]]، [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند احمد]]، [[الجامع الصحیح و هو سنن الترمذي|سنن ترمذی]]، [[فضائل القرآن|فضائل القرآن ابوعبید]]، [[مناهل العرفان في علوم القرآن]]، التبیان في مباحث علوم القرآن عبدالوهاب غزلان، [[الإتقان في علوم القرآن]] [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]]، [[البرهان في علوم القرآن]] زرکشی، [[أسباب النزول]] [[واحدی، علی بن احمد|واحدی]]، [[تفسير القرآن العظيم (ابن كثير)]]، [[الصحاح، تاج اللغة و صحاح العربية|صحاح جوهری]]، [[النهاية في غريب الحديث و الأثر|النهاية في غريب الحديث ابن اثیر]] و..<ref>ر.ک: فهرست منابع، ص345-346</ref>. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
وادار شدن مردم به گرفتن قرآن از کسی که رسم‌الخط مصحف را می‌شناسد، دلالت بر اصل حرکت، افاده معانی مختلف با رسم‌الخط، دلالت بر برخی لغات فصیح (مانند نوشتن های تأنیث به‌صورت تاء در لغت طی) و حفظ آنچه در زمان پیامبر(ص) مرسوم بوده و صحابه بر آن اجماع کرده‌اند، از مزایای این رسم‌الخط است<ref>ر.ک: همان، ص187-188</ref>. | وادار شدن مردم به گرفتن قرآن از کسی که رسم‌الخط مصحف را می‌شناسد، دلالت بر اصل حرکت، افاده معانی مختلف با رسم‌الخط، دلالت بر برخی لغات فصیح (مانند نوشتن های تأنیث به‌صورت تاء در لغت طی) و حفظ آنچه در زمان پیامبر(ص) مرسوم بوده و صحابه بر آن اجماع کرده‌اند، از مزایای این رسم‌الخط است<ref>ر.ک: همان، ص187-188</ref>. | ||
فصل دوازدهم درباره محکم و متشابه است. نویسنده پس از بیان معنی لغوی محکم و متشابه، به بیان اقسام متشابه و آرای علما در این ارتباط می‌پردازد. حکمت وجود متشابه در آیات قرآن ممکن است به علت امتحان بندگان باشد، یا بیان میزان فضل علما و تشویق و تحریک آنان برای به دست آوردن معنی مقصود از متشابه و | فصل دوازدهم درباره محکم و متشابه است. نویسنده پس از بیان معنی لغوی محکم و متشابه، به بیان اقسام متشابه و آرای علما در این ارتباط می‌پردازد. حکمت وجود متشابه در آیات قرآن ممکن است به علت امتحان بندگان باشد، یا بیان میزان فضل علما و تشویق و تحریک آنان برای به دست آوردن معنی مقصود از متشابه و..<ref>ر.ک: همان، ص199</ref>. | ||
فصل سیزدهم، در بیان نسخ و روش شناخت آن، فرق بین تخصیص و نسخ، آیات منسوخه، نسخ قرآن با سنت و اقسام نسخ است. علما، نسخ را سه قسمت کرده‌اند: نسخ حکم با بقای تلاوت، نسخ تلاوت و بقای حکم، نسخ تلاوت و حکم باهم<ref>ر.ک: همان، ص212</ref>؛ از میان این سه قسم، فقط قسم اول است که در کتاب خدا روی داده است<ref>ر.ک: همان، ص213</ref>. | فصل سیزدهم، در بیان نسخ و روش شناخت آن، فرق بین تخصیص و نسخ، آیات منسوخه، نسخ قرآن با سنت و اقسام نسخ است. علما، نسخ را سه قسمت کرده‌اند: نسخ حکم با بقای تلاوت، نسخ تلاوت و بقای حکم، نسخ تلاوت و حکم باهم<ref>ر.ک: همان، ص212</ref>؛ از میان این سه قسم، فقط قسم اول است که در کتاب خدا روی داده است<ref>ر.ک: همان، ص213</ref>. | ||