۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
فصل نخست کتاب، به لطیفهنگاریهای شاعر اختصاص یافته است که بهعنوان نمونه، به قسمتی از اشعار آن، اشاره میشود: | فصل نخست کتاب، به لطیفهنگاریهای شاعر اختصاص یافته است که بهعنوان نمونه، به قسمتی از اشعار آن، اشاره میشود: | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|''نمیدانم چه می بود اینکه ساقی داشت در مینا''|2=''که از یک جرعهاش آتش به جانم ریخت سرتاپا''}} | |||
{{ب|''همین می بود که مجنون خورد و شد دیوانه لیلی ''|2='' همین می بد که وامق خورد و شد شوریده عذرا''}} | |||
{{ب|''بود رنگ همین می از ازل در سرخ گل پنهان''|2='' که از عشقش کشد بلبل به حسن بوستان آوا''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: متن کتاب، ص3</ref>. | |||
در فصل دوم، به مدیحهسراییهای شاعر اشاره شده است که از جمله آنها، مدیحهای است با عنوان «اقتدار محمد(ص)» در ستایش آن حضرت که با این ابیات آغاز میشود: | در فصل دوم، به مدیحهسراییهای شاعر اشاره شده است که از جمله آنها، مدیحهای است با عنوان «اقتدار محمد(ص)» در ستایش آن حضرت که با این ابیات آغاز میشود: | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|''شمس و قمر عکسی از عذار محمد(ص)''|2=''گردش گردون به اختیار محمد(ص)''}} | |||
{{ب|''نافه مشک خطا و عنبر سارا''|2=''نکهتی از موی مشکبار محمد(ص)''}} | |||
{{ب|''چشمه حیوان مجال دم زدنش نیست''|2='' پیش لب لعل آبدار محمد(ص)''}} | |||
{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، ص127</ref>. | |||
در فصل سوم، سوگواریها جای گرفته است. اولین شعر این فصل، مثنوی زیبایی است با عنوان «طبل الرحيل» در رثای سلمان فارسی و چگونگی وفات و غسل وی توسط حضرت علی(ع) که بخشی از آن چنین است: | در فصل سوم، سوگواریها جای گرفته است. اولین شعر این فصل، مثنوی زیبایی است با عنوان «طبل الرحيل» در رثای سلمان فارسی و چگونگی وفات و غسل وی توسط حضرت علی(ع) که بخشی از آن چنین است: | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|''چون به حکم پادشاه انس و جان''|2=''در مداین گشت سلمان حکمران''}} | |||
{{ب|''گشت چون در حکمرانی مستقل ''|2=''بندهاش گشتند خلق از جان و دل''}} | |||
{{ب|''چون زمان زندگیش آمد به سر''|2=''پیک مرگش آمد و کوبید در''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، ص205</ref>. | |||
فصل چهارم،به ترکیببندها اختصاص یافته است. اولین ترکیببند این مجموعه، شانزده بند پیرامون واقعه کربلاست که ابیاتی از آن، بدین قرار میباشد: | فصل چهارم،به ترکیببندها اختصاص یافته است. اولین ترکیببند این مجموعه، شانزده بند پیرامون واقعه کربلاست که ابیاتی از آن، بدین قرار میباشد: | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|''سرزد ز چرخ، باز هلال محرما ''|2=''پیر شد جهان، ز ولوله و شور ماتما''}} | |||
{{ب|''هر گوشه گشت باز لوای عزا بهپا ''|2=''شد سینهها پر انده و دلها پر از غما''}} | |||
{{ب|''شد شورشی چو روز قیامت بهپا به دهر ''|2=''شور و نشور گشت هویدا به عالما''}}{{پایان شعر}}<ref><ref>ر.ک: همان، ص385</ref>. | |||
در آخرین فصل، قطعهها و تکبیتیهای شاعر آمده است که بهعنوان نمونه، به چند بیت از آن، اشاره میشود: | در آخرین فصل، قطعهها و تکبیتیهای شاعر آمده است که بهعنوان نمونه، به چند بیت از آن، اشاره میشود: | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|''آهآه از جور چرخ چنبری''|2=''دادداد از دست ظلم روزگار''}} | |||
{{ب|''از جفای این سپهر نیلگون''|2=''جای دارد گر بگریم زارزار''}} | |||
{{ب|''روز و شب چون شخص مسلولم بود''|2=''دل غمین و رنگ زرد و تن نزار''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، ص439</ref>. | |||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== |
ویرایش