۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'شعر فارسي' به 'شعر فارسی') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
شعر این شاعر شورآفرین و شیرینکلام خطه ادبخیز شیراز خودجوش، عرفانی، اجتماعی، عاطفی، ولایی، عاشواریی و سلیس و روان است. بیشک زبان دل برای صاحبان دل است. طوطی شیرینگفتار طبع موزون سراینده خطه فارس در گلزار معانی آیینهدار شعر آیینی است. شور بیان و سوز درون و معرفت و اخلاص نسبت به ساحت قدس و مقام منیع ذوات مقدسه در ناب سرودههایش موج میزند. در اینجا بجاست ابیاتی از مقطع چند غزل مدیحه او، ارائه شود: | شعر این شاعر شورآفرین و شیرینکلام خطه ادبخیز شیراز خودجوش، عرفانی، اجتماعی، عاطفی، ولایی، عاشواریی و سلیس و روان است. بیشک زبان دل برای صاحبان دل است. طوطی شیرینگفتار طبع موزون سراینده خطه فارس در گلزار معانی آیینهدار شعر آیینی است. شور بیان و سوز درون و معرفت و اخلاص نسبت به ساحت قدس و مقام منیع ذوات مقدسه در ناب سرودههایش موج میزند. در اینجا بجاست ابیاتی از مقطع چند غزل مدیحه او، ارائه شود: | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|''کلک «ترکی» را به جان دشمنان مرتضی(ع)''|2=''گوییا خونریزتر از نوک خنجر آفرید''}} | |||
{{ب|''سرورا! باشد زبان «ترکی» از مدح تو لال''|2=''ای وجود تو پس از سوء القضاء حسن القضاء''}} | |||
{{ب|''کسی که خالق عرض و سماست مداحش''|2=''زبان «ترکی» در مدح او بود الکن''}} | |||
{{ب|''«ترکی» ز راه صدق و صفا و ادب زده است ''|2=''دست ولا به دامن احسان فاطمه(س)''}} | |||
{{ب|''هماره دفتر «ترکی» ز شعر خالی باد''|2='' بهغیر مدح رسول(ص) و ائمه اطهار(ع)''}} | |||
{{ب|''«ترکیا» عشق از حسین(ع) آموز''|2='' که چنین عشق، عشق با اثر است''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، صفحه هشت - نه</ref>. | |||
ارادت و اخلاص زلالگونه این شاعر حوزه ادبیات عاشورایی، نسبت به ساحت مقدس امام حسین(ع) را میتوان در ترکیببندهای بلند وی و دیگر سوگسرودههایش بهخوبی مشاهده کرد. در اینجا به مقطع چند غزل مرثیه او اشاره میشود: | ارادت و اخلاص زلالگونه این شاعر حوزه ادبیات عاشورایی، نسبت به ساحت مقدس امام حسین(ع) را میتوان در ترکیببندهای بلند وی و دیگر سوگسرودههایش بهخوبی مشاهده کرد. در اینجا به مقطع چند غزل مرثیه او اشاره میشود: | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|''زین نظم جانگداز که «ترکی» سروده است''|2=''لوح و مداد و خامه و دفتر گریسته''}} | |||
{{ب|''ترکی به یاد غربت مظلوم کربلا''|2=''خون جای اشک، از مژه، صبح و مسا گریست''}} | |||
{{ب|''نظم چون آتش «ترکی» که دل عالم سوخت''|2=''عجب اینجاست که با خامه و دفتر چه کند''}} | |||
{{ب|''اگر نه شور حسینی(ع) است بر سر «ترکی»''|2=''ز نظم او شده گیتی پرانقلاب چرا''}} | |||
{{ب|''«ترکی» چو این مصیبت جانسوز میسرود ''|2=''در سینه داشت آتش و چشمش پرآب بود''}} | |||
{{ب|''«ترکی» به یاد قتل شهیدان نینوا''|2='' هر بندبند اوست چو نی در نوا هنوز''}} | |||
{{ب|''ز خون دیده «ترکی» در این مصیبت عظمی''|2='' ز باغ دفتر نظمش هزار لاله دمیده''}} | |||
{{ب|''از این شوری که «ترکی» راست ترسم''|2=''که پیش از وعده شور محشر آید''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، صفحه نه - ده</ref>. | |||
اشعار این شاعر حوزه آیینی اثری است زلال که بدون هیچگونه تکلف و تصنع، از مشرب طبع و ذوق سلیم او تراوش کرده و محصول سوز درون اوست و ازاینرو بر شنونده تأثیر خاص میگذارد. شاعر از نظر اعتقادی و التزام به شرع و آیین و ارادت به حضرات معصومین(ع) نیز دارای مقامی بس ارجمند و تحسینبرانگیز است. در جایجای آثار وی، اظهار ارادت او را نسبت به بزرگان دین، میتوان مشاهده کرد و از آن، حظ و بهره معنوی برد<ref>ر.ک: همان، صفحه یازده</ref>. | اشعار این شاعر حوزه آیینی اثری است زلال که بدون هیچگونه تکلف و تصنع، از مشرب طبع و ذوق سلیم او تراوش کرده و محصول سوز درون اوست و ازاینرو بر شنونده تأثیر خاص میگذارد. شاعر از نظر اعتقادی و التزام به شرع و آیین و ارادت به حضرات معصومین(ع) نیز دارای مقامی بس ارجمند و تحسینبرانگیز است. در جایجای آثار وی، اظهار ارادت او را نسبت به بزرگان دین، میتوان مشاهده کرد و از آن، حظ و بهره معنوی برد<ref>ر.ک: همان، صفحه یازده</ref>. |
ویرایش