پرش به محتوا

دیوان کاتبی نیشابوری (ترشیزی): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(لینک درون متنی)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۹: خط ۱۹:
| شابک =
| شابک =
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =
| کتابخانۀ دیجیتال نور =17851
| کد پدیدآور =2533
| کد پدیدآور =2533
| پس از =
| پس از =
خط ۴۲: خط ۴۲:
در بین نسخه‎های خطی کتاب، نسخه مرحوم فرخ، اصل قرار گرفته و اختلاف‎های سایر نسخه‎ها با نسخه اصلی در ذیل هر غزل آورده شده است. قابل اعتمادترین نسخه پس از نسخه فرخ، نسخه ملک است که از نظر ترتیب غزل‎ها بسیار به نسخه فرخ نزدیک است و هرگاه غزلی در نسخه اساس نبوده، از روی نسخه ملک نوشته شده است؛ به‎عنوان مثال غزل شماره 71 با مطلع:  
در بین نسخه‎های خطی کتاب، نسخه مرحوم فرخ، اصل قرار گرفته و اختلاف‎های سایر نسخه‎ها با نسخه اصلی در ذیل هر غزل آورده شده است. قابل اعتمادترین نسخه پس از نسخه فرخ، نسخه ملک است که از نظر ترتیب غزل‎ها بسیار به نسخه فرخ نزدیک است و هرگاه غزلی در نسخه اساس نبوده، از روی نسخه ملک نوشته شده است؛ به‎عنوان مثال غزل شماره 71 با مطلع:  


'''تو آن گلی که تو را صد هزار دستان است     زباغ عارض تو هر گلی گلستان است''
{{شعر}}
{{ب|''تو آن گلی که تو را صد هزار دستان است''|2=''زباغ عارض تو هر گلی گلستان است''}}
{{پایان شعر}}


در نسخه اساس نبوده و برای تکمیل تعداد غزل‎ها از روی نسخه ملک نوشته شده است. از نمونه‎های دیگر چنین مواردی می‎توان از افتادگی کلمه یا کلماتی در نسخه اساس یاد کرد که گاه حتی به وزن شعر هم خدشه وارد می‎کند. در این‎گونه موارد بهترین ضبط مصراع یا کلمه از روی نسخه ملک یا نسخه‎های دیگر نوشته شده است<ref>ر.ک: همان، ص15</ref>‏.
در نسخه اساس نبوده و برای تکمیل تعداد غزل‎ها از روی نسخه ملک نوشته شده است. از نمونه‎های دیگر چنین مواردی می‎توان از افتادگی کلمه یا کلماتی در نسخه اساس یاد کرد که گاه حتی به وزن شعر هم خدشه وارد می‎کند. در این‎گونه موارد بهترین ضبط مصراع یا کلمه از روی نسخه ملک یا نسخه‎های دیگر نوشته شده است<ref>ر.ک: همان، ص15</ref>‏.
خط ۴۸: خط ۵۰:
نکته دیگر در مورد رسم‎الخط شعرهاست که در نسخه‎های قدیمی معمولاً مشکل‎آفرین است. دیوان کاتبی نیز در این زمینه خالی از اشکال نبود. التباس حروف مثل «ک»، «گ»، «ج»، «چ»، «ب» و «پ»، در کلماتی همچون کشتن، گشتن، جاه، چاه، با، پا و... از جمله این مشکلات است که سعی شده با ضبط دقیق کلمه رفع شود. کاربرد شکل قدیم بعضی از واژه‎ها نیز در شعر کاتبی دیده می‎شود؛ مثل قید تمنای «کاش» که در بسیاری از موارد به‎صورت «کاج» نوشته شده است<ref>ر.ک: همان</ref>‏.
نکته دیگر در مورد رسم‎الخط شعرهاست که در نسخه‎های قدیمی معمولاً مشکل‎آفرین است. دیوان کاتبی نیز در این زمینه خالی از اشکال نبود. التباس حروف مثل «ک»، «گ»، «ج»، «چ»، «ب» و «پ»، در کلماتی همچون کشتن، گشتن، جاه، چاه، با، پا و... از جمله این مشکلات است که سعی شده با ضبط دقیق کلمه رفع شود. کاربرد شکل قدیم بعضی از واژه‎ها نیز در شعر کاتبی دیده می‎شود؛ مثل قید تمنای «کاش» که در بسیاری از موارد به‎صورت «کاج» نوشته شده است<ref>ر.ک: همان</ref>‏.


هنروری کاتبی نه‎تنها در قصاید و مثنوی‎های وی متجلی است، که در وادی غزل نیز مورد توجه شاعران هم‎روزگار و پس از خود شده است. غزلیات او به رسم غزل‎گویان زمانه‎اش، چون شیخ کمال خجندی، بیشتر شش و هفت بیتی است و در سادگی به زبان اهل کوی و برزن می‎ماند؛ در قطعه‎ای می‎گوید:  
هنروری کاتبی نه‎تنها در قصاید و مثنوی‎های وی متجلی است، که در وادی غزل نیز مورد توجه شاعران هم‎روزگار و پس از خود شده است. غزلیات او به رسم غزل‎گویان زمانه‎اش، چون شیخ کمال خجندی، بیشتر شش و هفت بیتی است و در سادگی به زبان اهل کوی و برزن می‎ماند؛ در قطعه‎ای می‎گوید:


'''جهتی هست که اکثر غزلم شش بیت است       بشنو این معنی و جز فرد جهان مشمارم''
{{شعر}}
 
{{ب|''جهتی هست که اکثر غزلم شش بیت است ''|2='' بشنو این معنی و جز فرد جهان مشمارم''}}
'''پنج نیست مرا رسم ولی شش اولی               تا بدانند که در شعر یکی دینارم'''<ref>ر.ک: حیدری یساولی، علی، ص137</ref>‏.
{{ب|''پنج نیست مرا رسم ولی شش اولی ''|2='' تا بدانند که در شعر یکی دینارم''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: حیدری یساولی، علی، ص137</ref>‏.


غزل‎های کاتبی با این ابیات در پشیمانی از گناه و امید به رحمت و بخشش الهی آغاز شده است:  
غزل‎های کاتبی با این ابیات در پشیمانی از گناه و امید به رحمت و بخشش الهی آغاز شده است:  


'''آفاق پر صداست زکوه گناه ما               کوه گناه چند بود سنگر راه ما''
{{شعر}}
 
{{ب|''آفاق پر صداست زکوه گناه ما''|2='' کوه گناه چند بود سنگر راه ما''}}
'''بودیم همچو نافه همه عمر در ختا           موی سفید بین و درون سیاه ما'''.
{{ب|''بودیم همچو نافه همه عمر در ختا''|2='' موی سفید بین و درون سیاه ما''}}
{{پایان شعر}}


رقت عاطفه و موج احساسات نازک نیز یکی از وجهه‎های درخشش غزلیات اوست که با همان سادگی زبانی و نوعی بی‎ریایی بیانی ادا می‎شوند و این خود از علل عمده توجه و رویکرد یک شاعر نازک‎خیال به آثار شاعران دیگر است. تأثیرگذاری کاتبی در حوزه غزل نیز از این قاعده مستثنی نیست. وی خود، در غزلی به «سوز» سخنش اشاره می‎کند و بیت یکی از شاعران هم‎روزگارش را که به این ویژگی نظر داشته، تضمین می‎نماید<ref>ر.ک: حیدری یساولی، علی، ص139</ref>‏.
رقت عاطفه و موج احساسات نازک نیز یکی از وجهه‎های درخشش غزلیات اوست که با همان سادگی زبانی و نوعی بی‎ریایی بیانی ادا می‎شوند و این خود از علل عمده توجه و رویکرد یک شاعر نازک‎خیال به آثار شاعران دیگر است. تأثیرگذاری کاتبی در حوزه غزل نیز از این قاعده مستثنی نیست. وی خود، در غزلی به «سوز» سخنش اشاره می‎کند و بیت یکی از شاعران هم‎روزگارش را که به این ویژگی نظر داشته، تضمین می‎نماید<ref>ر.ک: حیدری یساولی، علی، ص139</ref>‏.
خط ۸۷: خط ۹۰:
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]]
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]]


[[رده:قربانی-باقی زاده]]
[[رده:25 تیر الی 24 مرداد]]
 
[[رده:سال97-1تیر الی31]]
[[رده:سال97-1تیر الی31]]
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش