۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'صافی، لطف الله' به 'صافی گلپایگانی، لطفالله') |
جز (جایگزینی متن - 'ه ها' به 'هها') |
||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
در همين رابطه نگارنده به روايت مشهور مقبوله عمر بن حنظله و برخى ديگر از توقيعات رسيده از امام زمان(عجلاللهتعالىفرجهالشريف) درباره تفويض امر ولايت و حكومت به فقها در عصر غيبت استناد كرده و اجماع علماى شيعه اماميه در اين زمينه را منعكس كرده است. | در همين رابطه نگارنده به روايت مشهور مقبوله عمر بن حنظله و برخى ديگر از توقيعات رسيده از امام زمان(عجلاللهتعالىفرجهالشريف) درباره تفويض امر ولايت و حكومت به فقها در عصر غيبت استناد كرده و اجماع علماى شيعه اماميه در اين زمينه را منعكس كرده است. | ||
وى همچنين آياتى از قرآن كريم در مورد انتقال ولايت از جانب پيامبران به برخى از اوصيا در زمان غيبت آنان مانند تفويض ولايت و حكومت از جانب موسى(ع) | وى همچنين آياتى از قرآن كريم در مورد انتقال ولايت از جانب پيامبران به برخى از اوصيا در زمان غيبت آنان مانند تفويض ولايت و حكومت از جانب موسى(ع) بههارون(ع) را مورد تفسير قرار داده و نصب امام در ميان جامعه و لو به مدت كوتاه را نيز جزء سيره پيامبران دانسته است. | ||
از باب قاعده لطف به اين نتيجه مىرسد كه نبايد جامعه اسلامى در هيچ زمانى معطل حضور فيزيكى امام باشد و احكام و زندگى دينى تعطيل گردد. بنا بر اين بايد در عصر غيبت تحت امر افرادى كه شبيهترين شخص به معصوم(ع) هستند قرار گرفته و در امور دينى و اجتماعى خود از آنها تبعيت نمايند. | از باب قاعده لطف به اين نتيجه مىرسد كه نبايد جامعه اسلامى در هيچ زمانى معطل حضور فيزيكى امام باشد و احكام و زندگى دينى تعطيل گردد. بنا بر اين بايد در عصر غيبت تحت امر افرادى كه شبيهترين شخص به معصوم(ع) هستند قرار گرفته و در امور دينى و اجتماعى خود از آنها تبعيت نمايند. | ||
ویرایش