شرح گلشن راز (ابن ترکه): تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره')
 
(۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class='wikiInfo'>
{{جعبه اطلاعات کتاب
[[پرونده:NUR10254J1.jpg|بندانگشتی|شرح گلشن راز (ابن تركه)]]
| تصویر =NUR10254J1.jpg
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
| عنوان =شرح گلشن راز (ابن تركه)
|+ |
| عنوان‌های دیگر =گلشن راز. شرح
|-
| پدیدآوران =
! نام کتاب!! data-type='bookName'|شرح گلشن راز (ابن تركه)
[[ترکه اصفهانی، علی بن محمد]] (نویسنده)
|-
|نام های دیگر کتاب
|data-type='otherBookNames'|گلشن راز. شرح
|-
|پدیدآورندگان
|data-type='authors'|[[ترکه اصفهانی، علی بن محمد]] (نويسنده)


[[دزفولیان، کاظم]] (تصحيح و تنظيم)
[[دزفولیان، کاظم]] (تصحيح و تنظيم)
|-
| زبان =فارسی
|زبان  
| کد کنگره =‏‎‏ ‎‏PIR‎‏ ‎‏5502‎‏ ‎‏/‎‏گ‎‏708‎‏ ‎‏ت‎‏4
|data-type='language'|فارسی
| موضوع =
|-
شبستری، محمود بن عبدالکریم، 687 - 720ق. گلشن راز - نقد و تفسیر
|کد کنگره  
|data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏‎‏ ‎‏PIR‎‏ ‎‏5502‎‏ ‎‏/‎‏گ‎‏708‎‏ ‎‏ت‎‏4
|-
|موضوع  
|data-type='subject'|شبستری، محمود بن عبدالکریم، 687 - 720ق. گلشن راز - نقد و تفسیر


شعر عرفانی - قرن 8ق.
شعر عرفانی - قرن 8ق.


شعر فارسی - قرن 8ق.
شعر فارسی - قرن 8ق.
|-
| ناشر =
|ناشر  
نشر آفرينش
|data-type='publisher'|نشر آفرينش
| مکان نشر =تهران - ایران
|-
| سال نشر = 1375 ش  
|مکان نشر  
|data-type='publishPlace'|تهران - ایران
|-
|سال نشر  
|data-type='publishYear'| 1375 هـ.ش  
|-class='articleCode'
|کد اتوماسیون
|data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE10254AUTOMATIONCODE
|}
</div>


 
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10254AUTOMATIONCODE
== معرفى اجمالى ==
| چاپ =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =10254
| کتابخوان همراه نور =10254
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}
'''شرح گلشن راز (ابن تركه)'''، يكى از قديمى‌ترين شروحى است كه به زبان فارسى، توسط [[ترکه اصفهانی، علی بن محمد|صائن‌الدين، على]] بن محمد تركه اصفهانى، از علماى شيعه عصر تيموريان، بر كتاب «گلشن راز» [[شبستری، محمود|شيخ محمود شبسترى]] نوشته شده است.
'''شرح گلشن راز (ابن تركه)'''، يكى از قديمى‌ترين شروحى است كه به زبان فارسى، توسط [[ترکه اصفهانی، علی بن محمد|صائن‌الدين، على]] بن محمد تركه اصفهانى، از علماى شيعه عصر تيموريان، بر كتاب «گلشن راز» [[شبستری، محمود|شيخ محمود شبسترى]] نوشته شده است.


خط ۵۳: خط ۴۰:
وى، ابيات «گلشن راز» را به ترتيب ذكر كرده و در ذيل هر بيتى كه محتاج به تفسير بوده، به شرح و توضيح پرداخته است. نثر وى، گر چه قديمى است، ولى به سادگى قابل فهم مى‌باشد. به نمونه‌هايى از كار وى توجه كنيد:
وى، ابيات «گلشن راز» را به ترتيب ذكر كرده و در ذيل هر بيتى كه محتاج به تفسير بوده، به شرح و توضيح پرداخته است. نثر وى، گر چه قديمى است، ولى به سادگى قابل فهم مى‌باشد. به نمونه‌هايى از كار وى توجه كنيد:


1. در شرح اين بيت:
1. در شرح اين بيت:{{شعر}}{{ب|''«يكى از بحر وحدت گفت انا الحق''|2=''يكى از قرب و بعد و سير و زورق»''}}{{پایان شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''«يكى از بحر وحدت گفت انا الحق''|2=''يكى از قرب و بعد و سير و زورق»''}}
{{پایان شعر}}


چنين نوشته است: «يعنى يكى از اولياى خدا، به بحر وحدت رسيد كه مشاهده فناى كل موجودات است. در وجود و بقاى حق، خود را و مجموع موجودات را همچون قطره باران ديد كه به بحر چون رسيدند، وجود و تعين ايشان نماند، عين بحر شدند، به جز «انا البحر» چه گويند؛ ديگر سالك و طالب خدا چون وجود خود را در بقاى حق فانى بديد، او را زبان نماند، هر چه گويد به لسان حق گويد. دليل بر اين، قول خداست جلت عظمته: «لا يزال العبديتقرب الى بالنوافل حتى احبه فاذا احببته كنت سمعه و بصره و لسانه و يده و رجله فبى يسمع و بى يبصر و بى ينطق و بى يمشى»؛ حق جل جلاله، مى‌فرمايد كه دائما عبدسالك نزديك مى‌شود به من به نوافل كه آن سلوك خاص است تا وقتى كه من او را دوست داشتم؛ چون من او را دوست داشتم، سمع و بصر و لسان او منم، پس به سمع من مى‌شنود و به بصر من مى‌بيند و به لسان من مى‌گويد، چنان‌كه [[حلاج، حسین بن منصور|منصور حلاج]] گفت عليه الرحمة و يكى ديگر از اولياى خدا...»
چنين نوشته است: «يعنى يكى از اولياى خدا، به بحر وحدت رسيد كه مشاهده فناى كل موجودات است. در وجود و بقاى حق، خود را و مجموع موجودات را همچون قطره باران ديد كه به بحر چون رسيدند، وجود و تعين ايشان نماند، عين بحر شدند، به جز «انا البحر» چه گويند؛ ديگر سالك و طالب خدا چون وجود خود را در بقاى حق فانى بديد، او را زبان نماند، هر چه گويد به لسان حق گويد. دليل بر اين، قول خداست جلت عظمته: «لا يزال العبديتقرب الى بالنوافل حتى احبه فاذا احببته كنت سمعه و بصره و لسه‌گانه و يده و رجله فبى يسمع و بى يبصر و بى ينطق و بى يمشى»؛ حق جل جلاله، مى‌فرمايد كه دائما عبدسالك نزدیک مى‌شود به من به نوافل كه آن سلوك خاص است تا وقتى كه من او را دوست داشتم؛ چون من او را دوست داشتم، سمع و بصر و لسان او منم، پس به سمع من مى‌شنود و به بصر من مى‌بيند و به لسان من مى‌گويد، چنان‌كه [[حلاج، حسین بن منصور|منصور حلاج]] گفت عليه الرحمة و يكى ديگر از اولياى خدا...»


2. در تشريح اين بيت:
2. در تشريح اين بيت:{{شعر}}{{ب|''سيه‌رويى ز ممكن در دو عالم''|2=''جدا هرگز نشد و الله اعلم''}}{{پایان شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''سيه‌رويى ز ممكن در دو عالم''|2=''جدا هرگز نشد و الله اعلم''}}
{{پایان شعر}}




مى‌نويسد: «سيه‌رويى كه آن عدم ادراك اوست به حقيقت خود و وجود مطلق در دو عالم كه آن عالم حقيقى است و وحدت مطلق است و عالم كثرت كه آن وجودات خارجى است، از سالك ممكن هرگز جدا نمى‌شود، زيرا كه سالك ممكن گرد امكانى از وجود خود فانى نيفشانده و ادراكات حقيقت خود و وجود مطلق باقى نكرده، پس در هر دو عالم كه گفته شد، سيه‌رويى از وى جدا نشده باشد؛ از آن‌جا مانده و از اين‌جا رانده.»
مى‌نويسد: «سيه‌رويى كه آن عدم ادراك اوست به حقيقت خود و وجود مطلق در دو عالم كه آن عالم حقيقى است و وحدت مطلق است و عالم كثرت كه آن وجودات خارجى است، از سالك ممكن هرگز جدا نمى‌شود، زيرا كه سالك ممكن گرد امكانى از وجود خود فانى نيفشانده و ادراكات حقيقت خود و وجود مطلق باقى نكرده، پس در هر دو عالم كه گفته شد، سيه‌رويى از وى جدا نشده باشد؛ از آن‌جا مانده و از اين‌جا رانده.»
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
[[گلشن راز]]
[[گلشن راز «متن و شرح»]]
[[شرح گلشن راز (سبزواری)]]
[[نسایم گلشن (شرح گلشن راز شیخ محمود شبستری)]]
[[مفاتيح الإعجاز في شرح گلشن راز]]
[[راز دل؛ شرحی بر منظومه «گلشن راز»، سروده نجم‌الدین شیخ محمود شبستری]]
[[شرح گلشن راز (اردبیلی)]]




== پیوندها ==
[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/14961 مطالعه کتاب شرح گلشن راز (ابن تركه) در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
[[رده:نویسندگان و آثار انفرادی]]
[[رده:نویسندگان و آثار انفرادی]]