مجموعه رسائل فلسفی کندی: تفاوت میان نسخه‌ها

در ترجمه سعى شده است که حتى‎المقدور ضمن حفظ امانت و وفادارى به متن، شیوایى و رسایى فداى امانت‎دارى نشود و تا حد امکان جمع بین آن دو صورت گیرد. البته مواردى وجود دارد که عبارت عربى حتى براى مصحح نیز قابل فهم نبوده و یا ابهام و غموضى داشته است که دستیابى به مقصود فیلسوف را دشوار مى‎کرده است. مصحح در موارد بسیارى به این امر اشاره و گاه برداشت خود را نیز در حاشیه ذکر کرده است و مترجم نیز اکثر قریب به اتفاق این موارد را در حاشیه متذکر شده است. بنابراین اگر خواننده در برخى مواضع، فهم مقصود را دشوار بیابد، مى‏تواند احتمال دهد که این امر ناشى از عبارت عربى بوده و انتقال آن به زبان فارسى به‎صورت دیگرى میسور نبوده است و البته مراجعه به متن عربى رسائل، مى‏تواند در رفع ابهام تا حدود زیادى مؤثر باشد<ref>ر.ک: همان، صفحه نه</ref>.

# گفتار کندى به نقل از صوان الحكمة: در آغاز این مکتوب چنین آمده است: «از آن جمله است سخن او: اگر علت اولى – تعالى – به‎واسطه فیضش بر ما، با ما مرتبط است و ما با او جز از ناحیه فیضش ارتباط نداریم، تنها به اندازه‏اى که فیض‎گیرنده مى‏تواند فیض‏دهنده را درک کند، مى‏توانیم او را درک کنیم. پس لازم است که اندازه احاطه او بر خودمان را با اندازه درک خود از او مقایسه نکنیم؛ زیرا او عزیزتر و در فروگرفتن ما شامل‏تر و شدیدتر است. پس چون چنین است، آن‏که گمان کند که علت اولى از جزئیات آگاه نیست، از حق بسیار دور است»<ref>ر.ک: همان، ص207</ref>.