۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'شناسي' به 'شناسی') |
|||
خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
شارح محترم در اين بخش، به مباحثى فلسفى در شناخت نفس پرداخته و عباراتى را از [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] نقل نموده و موضوعاتى چون مصدر نفس، رابطه بين نفس و بدن، نفس و مرگ، وجود روح قبل از بدن و... را بررسى نموده است. | شارح محترم در اين بخش، به مباحثى فلسفى در شناخت نفس پرداخته و عباراتى را از [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] نقل نموده و موضوعاتى چون مصدر نفس، رابطه بين نفس و بدن، نفس و مرگ، وجود روح قبل از بدن و... را بررسى نموده است. | ||
وى در قسمتى از اين بخش، با آوردن حديثى از [[امام سجاد(ع)]] به بيان اين مطلب مىپردازد كه شناخت نفس، موجب شناخت خدا مىشود. در آن حديث چنين آمده است كه اصحاب [[امام سجاد(ع)]] از ايشان سؤال كردند كه آيا خداوند نمىفرمايد: «ادعونى استجب لكم»؟ حضرت فرمودند: بلى او قائل اين گفتار است. گفتند: پس چرا ما او را در شب و روز مىخوانيم، ولى استجابت نمىكند؟ فرمود: براى اينكه شما كسى را مىخوانيد كه او را | وى در قسمتى از اين بخش، با آوردن حديثى از [[امام سجاد(ع)]] به بيان اين مطلب مىپردازد كه شناخت نفس، موجب شناخت خدا مىشود. در آن حديث چنين آمده است كه اصحاب [[امام سجاد(ع)]] از ايشان سؤال كردند كه آيا خداوند نمىفرمايد: «ادعونى استجب لكم»؟ حضرت فرمودند: بلى او قائل اين گفتار است. گفتند: پس چرا ما او را در شب و روز مىخوانيم، ولى استجابت نمىكند؟ فرمود: براى اينكه شما كسى را مىخوانيد كه او را نمىشناسید. گفتند: چگونه او را بشناسیم؟ فرمود: نفوس خود را بشناسید، او را خواهيد شناخت، سپس بخوانيد او را تا شما را استجابت كند. گفتند: چطور نفوس خويش را بشناسیم؟ فرمود: در چگونگى ديدن چشمها، در چگونگى شنيدن گوشها و در چگونگى انديشيدن دلها تفكر كنيد. هنگامى كه اين امور را شناختيد به عظمت الهى در نفوستان پى خواهيد برد، سپس او را بخوانيد تا جوابتان دهد<ref>متن كتاب، ص 70</ref> | ||
وى در باب حق اللسان، مطالبى را از دكتر عارف قراغولى در باره علم زبان، دندان و حنجره ذكر مىكند كه به تشريح زبان، امراض و دردهايى كه بر آن عارض مىشود و راههاى معالجه اين امراض مىپردازد و از عجايب اين نعمت الهى و گناهانى كه توسط آن انجام مىشود، پرهيز مىدهد<ref>متن كتاب، ص 86 تا 94</ref> | وى در باب حق اللسان، مطالبى را از دكتر عارف قراغولى در باره علم زبان، دندان و حنجره ذكر مىكند كه به تشريح زبان، امراض و دردهايى كه بر آن عارض مىشود و راههاى معالجه اين امراض مىپردازد و از عجايب اين نعمت الهى و گناهانى كه توسط آن انجام مىشود، پرهيز مىدهد<ref>متن كتاب، ص 86 تا 94</ref> |
ویرایش