تجارت در آینده (درآمدی بر سازمان تجارت جهانی): تفاوت میان نسخه‌ها

<div class='wikiInfo'>

|+ |

! نام کتاب!! data-type='bookName'|تجارت در آینده (درآمدی بر سازمان تجارت جهانی)

|data-type='otherBookNames'|درآمدي بر سازمان تجارت جهاني

|data-type='authors'|

 

|data-type='language'|فارسی

|data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏JZ‎‏ ‎‏5185‎‏ ‎‏/‎‏ت‎‏3  

|data-type='subject'|بازرگاني بين المللي -سازمان جهاني تجارت - سياست بازرگاني  

|data-type='publisher'|موسسه مطالعات و پژوهشهاي بازرگاني  

|data-type='publishPlace'|ايران - تهران

|data-type='publishYear'| 1381ش

|-class='articleCode'

|data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE34999AUTOMATIONCODE

'''تجارت در آینده (درآمدی بر سازمان تجارت جهانی)'''، تألیف بخش اطلاعات و روابط رسانه سازمان تجارت جهانی، کتابی است در معرفی سازمان تجارت جهانی و عملکرد آن، که توسط محمدجواد ایروانی، به فارسی ترجمه شده است.

از آنجا که این کتاب، تحت عنوان «شناخت سازمان تجارت جهانی»، با ویراستاری مسعود طارم‎سری، در مقاله‎ای جداگانه معرفی شده است، در این نوشتار، به معرفی نسخه دیگری که تحت عنوان مذکور و با ویراستاری ادبی زهرا اکرمی، به چاپ رسیده، پرداخته شده است.

«سازمان تجارت جهانى چیست؟ به‎طور ساده، سازمان تجارت جهانى «OTW»، به قواعد تجارت بین کشورها در سطح جهانى و شبه‏جهانى مى‏پردازد، اما چیزى فراتر از آن است.

راه‏هاى متعددى براى شناخت این سازمان وجود دارد. سازمانى است براى آزادسازى تجارت یا این سازمان وسیله‏اى براى دولت‏ها جهت مذاکره درباره موافقت‎نامه‏هاى بازرگانى است. مکانى براى رسیدگى به اختلافات دولت‏ها درباره تجارت است. فعالیت این سازمان بر اساس سامانه‏اى از مقررات است. (هرچند انتظار کار خارق‏العاده از این سازمان منطقى نیست، ولى تلاشش براى حل کلیه مشکلات جهانى است).  

علاوه بر مطالب فوق، محلى براى تبادل نظر و مذاکرات است... اساسا سازمان تجارت جهانى جایى است که دولت‏هاى عضو گرد هم مى‏آیند و تلاش دارند که مسائل مربوط به تجارت را حل و فصل کنند. اولین قدم، گفتگو است. این سازمان در فضایى بیرون از مذاکرات، متولد شده است. فعالیت و حاصل کار آن نتیجه مذاکرات است. حجم کار کنونى سازمان، پیامد مذاکرات سال‏هاى 1986 تا 1994 که به دور اروگوئه معروف شد و نیز نتیجه مذاکرات قبلى تحت عنوان موافقت‎نامه عمومى درباره تعرف و تجارت (TTAG) است. اکنون این سازمان میزبان و برگزارکننده مذاکرات جدید با عنوان «دستور کار توسعه دوحه» است که در سال 2001 آغاز شده است. آنجایى که کشورها مواجه با محدودیت‏هاى بازرگانى مى‏شوند و خواهان برطرف شدن این موانع باشند، مذاکرات به آنها کمک مى‏کند تا آزادسازى در تجارت صورت گیرد. اما سازمان تجارت جهانى کارش فقط آزادسازى تجارت نیست. در برخى موارد مقررات آن از محدودیت‏هاى تجارى حمایت مى‏کند؛ مثلا حمایت از مصرف‏کنندگان یا جلوگیرى از گسترش بیمارى. سازمان مجموعه‏اى از مقررات است... قلب این سازمان را موافقت‎نامه‏هاى آن تشکیل مى‏دهد که حاصل مذاکرات اعضا است و توسط ملل تجارت‎کننده دنیا امضا شده است. این اسناد چارچوب مقررات قانونى براى بازرگانى بین‏الملل فراهم مى‎کنند. اساسا آنها قراردادهایى هستند که دولت‏ها را ملزم مى‎کنند تا سیاست‏هاى تجارى خود را در چارچوب توافق‎شده حفظ کنند. هرچند دولت‏ها مذاکره نموده و مقررات را امضا نموده‏اند، هدف اصلى کمک به تولیدکنندگان کالاها و خدمات، صادرکنندگان و نیز واردکنندگان براى انجام تجارت است و هم‎زمان به دولت‏ها اجازه مى‏دهد اهداف اجتماعى و زیست‏محیطى خود را دنبال نمایند. هدف غالب سیستم، کمک به جریان آزادتر تجارت تا جائى است که اثر منفى به‎جاى نگذارد. این مى‏تواند تا حدى به معنى برطرف کردن موانع نیز باشد. همچنین بدین معنى است که به افراد، شرکت‎ها و حکومت‎ها امکان‏ مى‏دهد تا مقررات بازرگانى حاکم بر جهان را بشناسند و این اعتماد را فراهم مى‎کند که تغییرات ناگهانى در سیاست‎ها رخ ندهد.

«سازمان تجارت جهانى چیست؟ سازمان تجارت جهانى (OTW) تنها نهاد بین‏المللى است که به قواعد بازرگانى بین کشورها مى‏پردازد. موافقت‎نامه‏هاى سازمان تجارت جهانى که به‎وسیله تعداد کثیرى از کشورهاى تجارت‎‏کننده جهانى امضا شده است، در بطن آن قرار دارد. این موافقت‎نامه‏ها قواعد حقوقى پایه را براى تجارت بین‏المللى فراهم مى‏سازد که حکومت‎ها را ملزم به تنظیم سیاست‎هاى تجارى خویش در محدودهاى پذیرفته‎شده مى‎کند؛ گرچه این قواعد به‎وسیله کشورها مورد مذاکره قرار گرفته و پذیرفته شده است، لیکن هدف آن مساعدت به تولیدکنندگان کالاها و خدمات، صادرکنندگان و واردکنندگان براى انجام دادوستد است.

هدف غالب سیستم، کمک به جریان آزادتر تجارت تا جایى است که اثر منفى به‎جاى نگذارد. این مى‏تواند تا حدى به معنى برطرف کردن موانع نیز باشد. همچنین بدین معنى است که به افراد، شرکت‎ها و حکومت‎ها امکان مى‏دهد تا مقررات بازرگانى حاکم بر جهان را بشناسند و این اعتماد را فراهم مى‎کند که تغییرات ناگهانى در سیاست‎ها رخ ندهد. به بیان دیگر، مقررات بایستى شفاف و قابل پیش‏بینى باشند. از آنجا که موافقت‎نامه‏ها اغلب پس از مباحثه و مشاجره زیاد توسط جامعه کشورهاى تجارت‎کننده تنظیم و امضا شده است، یکى از وظایف مهم سازمان تجارت جهانى این است که مجمعى براى چانه‏زنى‏هاى بازرگانى باشد. سومین جنبه فعالیت‎هاى «سازمان تجارت جهانى» حل ‏و فصل منازعات و اختلافات است. روابط تجارى اغلب با منافع متعارض همراه است. قراردادها و موافقت‎نامه‏هاى تصویب‎شده در سیستم سازمان تجارت جهانى اغلب نیاز به تفسیر دارند. طریق هماهنگ براى حل‏ و فصل این اختلافات، استفاده از برخى روش‎هاى بى‏طرفانه و بر مبناى اصول حقوقى مورد توافق است. در موافقت‎نامه‏هاى «سازمان تجارت جهانى» به این هدف درباره فرایند حل‏ و فصل اختلافات استناد مى‏شود<ref>متن کتاب، ص3-‎4</ref>.