۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مولوي' به 'مولوی') |
جز (جایگزینی متن - 'جلال الدين' به 'جلالالدين') |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
«شمسالدين احمد افلاكى عارفى»، از شاگردان و مريدان شيخ | «شمسالدين احمد افلاكى عارفى»، از شاگردان و مريدان شيخ جلالالدين عارف، نواده جلالالدين محمد مولوى و مؤلف کتاب «مناقب العارفين» مىباشد. | ||
اين کتاب با اينكه از جهت اشتمال بر احوال مشايخ سلسله مولویه و خاندان [[مولوی، جلالالدین محمد| | اين کتاب با اينكه از جهت اشتمال بر احوال مشايخ سلسله مولویه و خاندان [[مولوی، جلالالدین محمد|جلالالدين مولوى]] داراى اهميت و فوايد بسيار است، اما از زندگانى مؤلف اطلاعات چندانى به دست نمىدهد. | ||
اينكه ثاقب دده، نام پدر او را اخى ناطور نوشته است، درست نمىنمايد، زيرا اخى ناطورى كه افلاكى در مناقب العارفين از او ياد كرده و ظاهراً مستند ثاقب دده بوده، نمىتواند پدر او باشد، زيرا كه وى در زمان حيات | اينكه ثاقب دده، نام پدر او را اخى ناطور نوشته است، درست نمىنمايد، زيرا اخى ناطورى كه افلاكى در مناقب العارفين از او ياد كرده و ظاهراً مستند ثاقب دده بوده، نمىتواند پدر او باشد، زيرا كه وى در زمان حيات جلالالدين مولوى، بيش از 100 سال داشته است. | ||
افلاكى به سبب دلبستگى بسيار به شيخ خود، عارف چلبى، به عارفى معروف شد. پدر او به دربار ازبكخان، فرمانرواى آلتين اردو وابسته بود و در شهر «سراى» درگذشت. | افلاكى به سبب دلبستگى بسيار به شيخ خود، عارف چلبى، به عارفى معروف شد. پدر او به دربار ازبكخان، فرمانرواى آلتين اردو وابسته بود و در شهر «سراى» درگذشت. |
ویرایش