۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> بندانگشتی|كيف ردّ الشيعة غزو المغول {| class="wikitabl...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'ابن تیمیه' به 'ابن تیمیه ') |
||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
در ابتدای فصل دوم کتاب خبر دادن امیرالمؤمنین علی(ع) از حمله چنگیزخان ذکر شده است. گویا میبینیم آنها را که گروهى هستند که چهرههایشان مانند سپر (پهن و گرد) و چکشخورده است. لباسهای دیبا و ابریشم مىپوشند و اسبهای نیکو یدک مىکشند، هرکجا (که وارد شوند) خونریزى بسیار سخت واقع مىشود بهگونهای که مجروحین بر روى کشتهها راه روند و گریخته کمتر از اسیر باشد (اکثراً مخالفین آنها کشته یا اسیر شوند و راه فرارى ندارند)<ref>ر.ک: متن کتاب، ص21</ref>. نویسنده پس از ذکر سخن ابن ابی الحدید درباره این حدیث مینویسد: این یکی از معجرات امیرالمؤمنین(ع) است و عقیده ما بر این است که پیامبر(ص) مطالب بسیاری به آن حضرت آموخت<ref>ر.ک: همان، ص22</ref>. | در ابتدای فصل دوم کتاب خبر دادن امیرالمؤمنین علی(ع) از حمله چنگیزخان ذکر شده است. گویا میبینیم آنها را که گروهى هستند که چهرههایشان مانند سپر (پهن و گرد) و چکشخورده است. لباسهای دیبا و ابریشم مىپوشند و اسبهای نیکو یدک مىکشند، هرکجا (که وارد شوند) خونریزى بسیار سخت واقع مىشود بهگونهای که مجروحین بر روى کشتهها راه روند و گریخته کمتر از اسیر باشد (اکثراً مخالفین آنها کشته یا اسیر شوند و راه فرارى ندارند)<ref>ر.ک: متن کتاب، ص21</ref>. نویسنده پس از ذکر سخن ابن ابی الحدید درباره این حدیث مینویسد: این یکی از معجرات امیرالمؤمنین(ع) است و عقیده ما بر این است که پیامبر(ص) مطالب بسیاری به آن حضرت آموخت<ref>ر.ک: همان، ص22</ref>. | ||
از جمله نکات قابلتوجه که در فصل چهارم کتاب مطرح شده این مطلب است که وهابیان همواره به تبعیت از ابن تیمیه، شیعه را متهم میکنند که سبب حمله مغول به بلاد مسلمین و سقوط خلافت شرعی بوده است. آنها گمان میکنند که وزیر محمد بن علقمی اسدی شیعه بوده و بنا داشته که از فرمانده سپاه دویدار و پسر خلیفه به خاطر هجومشان به محله کرخ شیعیان در بغداد دو سال پیش از حمله مغول، انتقام بگیرد؛ پس به هولاکو نامه نوشت و او را بر حمله به بغداد تشجیع نمود. شیعه این کلام را از افترائات ابن تیمیه میداند؛ چراکه ابن علقمی عالمی مبرای از این اتهام است، بلکه او برای دفاع از بغداد و سرزمینهای مسلمانان این کار را کرد، اما کلامش را نشنیدند. او سپس اقدام به بر حذر داشتن مغولان از داخل شدن به بغداد و تخریب آن نمود اما باز هم به سخنش گوش ندادند<ref> ر.ک: همان، ص67</ref>. همچنین شیعه جواب محکمتری به وهابیان میدهد: حتی اگر بپذیریم که شیعه سبب سقوط خلافت عباسی بوده است. پسازآن خلافت قویتر و وسیعتر از آن خلافت عثمانی تشکیل شد. پس وهابیت آمد و به همراهی انگلیس سالهای طولانی با آن جنگیدند تا اینکه خلافت عثمانی را ساقط کردند. درحالیکه فقهای شیعه و عشایر آنها در عراق دوشبهدوش سپاهیان خلافت عثمانی با لشکر انگلیسی مبارزه کردند و خون شهدای آنها با شهدای ترک به هم آمیخته شد و مجاهدین شیعه با افسران لشکر عثمانی زندانی شدند و همگی به دست انگلیس اعدام شدند. لکن وهابیان این حقایق را مخفی میکنند و فریادشان را با متهم کردن شیعه و ابن علقمی و نصیرالدین طوسی به خیانت بالا میبرند... . کورانی سپس به ظهور نویسندگان منصف در سالهای اخیر اشاره میکند که برخلاف وهابیت صدا را به بیگناهی ابن علقمی و خواجه نصیر طوسی و شیعه بلند کردهاند. سعد بن حذیفه غامدی استاد تاریخ اسلامی در دانشگاه ملک سعود کتابی با نام سقوط دولت عباسی و نقش شیعه بین حقیقت و اتهام نوشته است<ref>ر.ک: همان، ص68-67</ref>. | از جمله نکات قابلتوجه که در فصل چهارم کتاب مطرح شده این مطلب است که وهابیان همواره به تبعیت از [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] ، شیعه را متهم میکنند که سبب حمله مغول به بلاد مسلمین و سقوط خلافت شرعی بوده است. آنها گمان میکنند که وزیر محمد بن علقمی اسدی شیعه بوده و بنا داشته که از فرمانده سپاه دویدار و پسر خلیفه به خاطر هجومشان به محله کرخ شیعیان در بغداد دو سال پیش از حمله مغول، انتقام بگیرد؛ پس به هولاکو نامه نوشت و او را بر حمله به بغداد تشجیع نمود. شیعه این کلام را از افترائات [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] میداند؛ چراکه ابن علقمی عالمی مبرای از این اتهام است، بلکه او برای دفاع از بغداد و سرزمینهای مسلمانان این کار را کرد، اما کلامش را نشنیدند. او سپس اقدام به بر حذر داشتن مغولان از داخل شدن به بغداد و تخریب آن نمود اما باز هم به سخنش گوش ندادند<ref> ر.ک: همان، ص67</ref>. همچنین شیعه جواب محکمتری به وهابیان میدهد: حتی اگر بپذیریم که شیعه سبب سقوط خلافت عباسی بوده است. پسازآن خلافت قویتر و وسیعتر از آن خلافت عثمانی تشکیل شد. پس وهابیت آمد و به همراهی انگلیس سالهای طولانی با آن جنگیدند تا اینکه خلافت عثمانی را ساقط کردند. درحالیکه فقهای شیعه و عشایر آنها در عراق دوشبهدوش سپاهیان خلافت عثمانی با لشکر انگلیسی مبارزه کردند و خون شهدای آنها با شهدای ترک به هم آمیخته شد و مجاهدین شیعه با افسران لشکر عثمانی زندانی شدند و همگی به دست انگلیس اعدام شدند. لکن وهابیان این حقایق را مخفی میکنند و فریادشان را با متهم کردن شیعه و ابن علقمی و نصیرالدین طوسی به خیانت بالا میبرند... . کورانی سپس به ظهور نویسندگان منصف در سالهای اخیر اشاره میکند که برخلاف وهابیت صدا را به بیگناهی ابن علقمی و خواجه نصیر طوسی و شیعه بلند کردهاند. سعد بن حذیفه غامدی استاد تاریخ اسلامی در دانشگاه ملک سعود کتابی با نام سقوط دولت عباسی و نقش شیعه بین حقیقت و اتهام نوشته است<ref>ر.ک: همان، ص68-67</ref>. | ||
از دیگر مطالب جالب توجه، شیعه شدن سلطان محمد خدابنده است. برای این موضوع سه دلیل ذکر شده است: اول اینکه او همسرش را سه طلاقه کرده بود و پشیمان شد. فقهای مذاهب اهل سنت فتوا داده بودند که طلاقش صحیح است و زنش بر او حرام است مگر اینکه با مرد دیگری ازدواج کند. او را به علامه حلی راهنمایی کردند. علامه را احضار کرد و فقها نظارهگر بودند. وی بطلان طلاق را اثبات نمود به دلیل اینکه بدون شهود و شروط بوده و طلاق سه بار در یک مجلس تنها یکبار واقع میشود. دوم اینکه سلطان قبر امیرالمؤمنین علی(ع) را زیارت کرد و در نجف خوابی دید. این خواب باعث شد که از مذهب تشیع تحقیق کند. پس او را شگفتزده کرد و به مذهب تشیع مایل شد. سوم اینکه سلطان غازان خان در سال 702ق در بغداد بود. به سیدی علوی برخورد که نماز جمعه را به جماعت و نماز ظهرش را فرادی خواند. پس او را کشت. بستگانش شکایت به سلطان بردند، او ناراحت شد و از قتل مردی از اولاد رسول به سبب اینکه نمازش را اعاده کرده خشمگین شد. پس شروع به تحقیق از مذاهب کرد و... به شیعه علاقهمند و شیعه شد و به سادات و عمارت مشاهد ائمه(ع) اهتمام نمود<ref> ر.ک: همان، ص165-164</ref>. | از دیگر مطالب جالب توجه، شیعه شدن سلطان محمد خدابنده است. برای این موضوع سه دلیل ذکر شده است: اول اینکه او همسرش را سه طلاقه کرده بود و پشیمان شد. فقهای مذاهب اهل سنت فتوا داده بودند که طلاقش صحیح است و زنش بر او حرام است مگر اینکه با مرد دیگری ازدواج کند. او را به علامه حلی راهنمایی کردند. علامه را احضار کرد و فقها نظارهگر بودند. وی بطلان طلاق را اثبات نمود به دلیل اینکه بدون شهود و شروط بوده و طلاق سه بار در یک مجلس تنها یکبار واقع میشود. دوم اینکه سلطان قبر امیرالمؤمنین علی(ع) را زیارت کرد و در نجف خوابی دید. این خواب باعث شد که از مذهب تشیع تحقیق کند. پس او را شگفتزده کرد و به مذهب تشیع مایل شد. سوم اینکه سلطان غازان خان در سال 702ق در بغداد بود. به سیدی علوی برخورد که نماز جمعه را به جماعت و نماز ظهرش را فرادی خواند. پس او را کشت. بستگانش شکایت به سلطان بردند، او ناراحت شد و از قتل مردی از اولاد رسول به سبب اینکه نمازش را اعاده کرده خشمگین شد. پس شروع به تحقیق از مذاهب کرد و... به شیعه علاقهمند و شیعه شد و به سادات و عمارت مشاهد ائمه(ع) اهتمام نمود<ref> ر.ک: همان، ص165-164</ref>. |
ویرایش