۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'آیتالله صدر' به 'آیتالله صدر ') |
جز (جایگزینی متن - '،د' به '، د') |
||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
پاسخ به شش شبهه پیرامون اعجاز قرآن، معرفی محکم و متشابه در قرآن، تبیین معنای لغوی و اصطلاحی نسخ و مناقشه در چند آیه که ادعای نسخ آنها شده از دیگر مباحث این بخش است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص214-136</ref> | پاسخ به شش شبهه پیرامون اعجاز قرآن، معرفی محکم و متشابه در قرآن، تبیین معنای لغوی و اصطلاحی نسخ و مناقشه در چند آیه که ادعای نسخ آنها شده از دیگر مباحث این بخش است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص214-136</ref> | ||
تفسیر و مفسران، موضوع سومین بخش کتاب است. تفاوت معنای تفسیر و تأویل مطلبی است که در ابتدای این بخش مورد بررسی قرار گرفته است. | تفسیر و مفسران، موضوع سومین بخش کتاب است. تفاوت معنای تفسیر و تأویل مطلبی است که در ابتدای این بخش مورد بررسی قرار گرفته است. مفسران، در عین آنکه تقریباً اتفاقنظر دارند بر اینکه این دو کلمه بهطورکلی با یکدیگر در معنا توافق دارند، در تعیین میزان تطابق میان این دو کلمه اختلافنظر دارند. نویسنده دیدگاههای مختلف در این زمینه را بررسی و سپس دیدگاه خود را مطرح کرده است<ref>ر.ک: همان، ص231-226</ref> | ||
در ادامه این بخش، تفسیر در عهد رسولالله(ص)، در زمان تابعین و صحابه و در مکتب اهلبیت(ع) مورد مطالعه قرار گرفته است. نویسنده پس از ذکر وجوه تمایز مکتب اهلبیت(ع) لازم میداند که به مسئلهای بسیار با اهمیت اشاره کند و آن اینکه مسلمانان همگى، چه سنى و چه شیعى-بهرغم اختلاف فراوان در مذاهب فقهى و کلامى، و تعدد و تنوع آراء و نظریات و مواضعشان در فهم تاریخ و سنت و تفسیر حوادث- بر این نکته اتفاقنظر دارند که در تمامى دورههای اسلامى همواره یک متن واحد از قرآن کریم در دست مسلمانان بوده است؛ چنانکه در تمامى سرزمینها و کرانههاى بلاد اسلامى و حتى غیر اسلامى، و در زوایاى کتابخانههاى قدیم و جدید، هیچ متن دیگرى از قرآن، جز همان متن متداول در میان عموم مسلمانان وجود نداشته است<ref>ر.ک: همان، ص308-307؛ حکیم، سید محمدباقر، ص320-319</ref> | در ادامه این بخش، تفسیر در عهد رسولالله(ص)، در زمان تابعین و صحابه و در مکتب اهلبیت(ع) مورد مطالعه قرار گرفته است. نویسنده پس از ذکر وجوه تمایز مکتب اهلبیت(ع) لازم میداند که به مسئلهای بسیار با اهمیت اشاره کند و آن اینکه مسلمانان همگى، چه سنى و چه شیعى-بهرغم اختلاف فراوان در مذاهب فقهى و کلامى، و تعدد و تنوع آراء و نظریات و مواضعشان در فهم تاریخ و سنت و تفسیر حوادث- بر این نکته اتفاقنظر دارند که در تمامى دورههای اسلامى همواره یک متن واحد از قرآن کریم در دست مسلمانان بوده است؛ چنانکه در تمامى سرزمینها و کرانههاى بلاد اسلامى و حتى غیر اسلامى، و در زوایاى کتابخانههاى قدیم و جدید، هیچ متن دیگرى از قرآن، جز همان متن متداول در میان عموم مسلمانان وجود نداشته است<ref>ر.ک: همان، ص308-307؛ حکیم، سید محمدباقر، ص320-319</ref> |
ویرایش