۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'حضرت علی(ع)' به 'حضرت علی(ع) ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
کتاب با دو مقدمه از ناشر و نویسنده آغاز و مطالب در دوازده فصل، تنظیم شده است. | کتاب با دو مقدمه از ناشر و نویسنده آغاز و مطالب در دوازده فصل، تنظیم شده است. | ||
نویسنده در ابتدا، به بررسی اختلاف بزرگی که در امت اسلامی بر سر جانشینی پیامبر(ص) به وجود آمده پرداخته و سپس احزاب، طبقات و قوای سیاسی موجود در نهاد حکومت اموی و نیز تضاد موجود بین آنها را بررسی نموده است. | نویسنده در ابتدا، به بررسی اختلاف بزرگی که در امت اسلامی بر سر جانشینی پیامبر(ص) به وجود آمده پرداخته و سپس احزاب، طبقات و قوای سیاسی موجود در نهاد حکومت اموی و نیز تضاد موجود بین آنها را بررسی نموده است. | ||
در ادامه، به معرفی خاندان بنیعباس و تشریح بلاد مغرب و حدود و ثغور و سکان آن پرداخته | در ادامه، به معرفی خاندان بنیعباس و تشریح بلاد مغرب و حدود و ثغور و سکان آن پرداخته و سپس، جهتگیریهای شیعیان در مغرب و نحوه تشکیل دولت ادریسیه و فاطمیه در آن و نیز اقوال مورخین پیرامون چگونگی پیدایش و رشد تشیع در مغرب را بررسی نموده است. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
در فصل سوم، فروپاشی اتحاد شیعی – عباسی و تشکیل حکومت عباسی بررسی شده است. نویسنده در این فصل، ضمن بحث از عصر و دوران [[امام جعفر صادق(ع)]] ، ابتدا حرکتهای شیعه در زمان ایشان را مورد مطالعه قرار داده و سپس انتفاضات و حرکتهای بعدی و علت شکست آنها را تشریح کرده است<ref>ر.ک: همان، ص45-67</ref> | در فصل سوم، فروپاشی اتحاد شیعی – عباسی و تشکیل حکومت عباسی بررسی شده است. نویسنده در این فصل، ضمن بحث از عصر و دوران [[امام جعفر صادق(ع)]] ، ابتدا حرکتهای شیعه در زمان ایشان را مورد مطالعه قرار داده و سپس انتفاضات و حرکتهای بعدی و علت شکست آنها را تشریح کرده است<ref>ر.ک: همان، ص45-67</ref> | ||
فصل چهارم، به معرفی خاندان بنیعباس اختصاص یافته است. این خاندان، به عباس بن عبدالمطلب، عموی پیامبر(ص) منسوب میباشند. وی یکی از تجار و بزرگان بنیهاشم بود که در جنگ بدر، به اسارت مسلمانان درآمد و اسلام آورد. نویسنده، معتقد است که وی خود ادعای خلافت نداشت و حتی در جریان سقیفه نیز شرکت نکرد و همراه [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] | فصل چهارم، به معرفی خاندان بنیعباس اختصاص یافته است. این خاندان، به عباس بن عبدالمطلب، عموی پیامبر(ص) منسوب میباشند. وی یکی از تجار و بزرگان بنیهاشم بود که در جنگ بدر، به اسارت مسلمانان درآمد و اسلام آورد. نویسنده، معتقد است که وی خود ادعای خلافت نداشت و حتی در جریان سقیفه نیز شرکت نکرد و همراه [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] به دفن و تجهیز پیامبر(ص) پرداخته و حتی فرزندانش را به متابعت و پیروی از [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] سفارش نمود<ref>ر.ک: همان، ص71</ref> | ||
فرزندان عباس (از جمله علی بن عبدالله بن عباس، محمد بن علی، سفاح و منصور)، رهبری دعوت عباسی بهوسیله محمد بن علی و چگونگی قیام دولت عباسی، از جمله عناوینی است که در این فصل، مطرح شده است<ref>ر.ک: همان، ص73-76</ref> | فرزندان عباس (از جمله علی بن عبدالله بن عباس، محمد بن علی، سفاح و منصور)، رهبری دعوت عباسی بهوسیله محمد بن علی و چگونگی قیام دولت عباسی، از جمله عناوینی است که در این فصل، مطرح شده است<ref>ر.ک: همان، ص73-76</ref> |
ویرایش