۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الألفين في إمامة مولانا أميرالمؤمنين علي بن أبيطالب عليهالسلام: تفاوت میان نسخهها
الألفين في إمامة مولانا أميرالمؤمنين علي بن أبيطالب عليهالسلام (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۹:۲۴
، ۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۷جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'فخر المحققين' به 'فخر المحققين ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
الألفين في إمامة أميرالمؤمنين، تألیف [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، يكى از مهمترين كتب در بحث امامت مىباشد. چنانكه در اثبات امامت به بيش از هزار دليل استدلال شده است. | الألفين في إمامة أميرالمؤمنين، تألیف [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، يكى از مهمترين كتب در بحث امامت مىباشد. چنانكه در اثبات امامت به بيش از هزار دليل استدلال شده است. | ||
وجه تسميۀ اين كتاب به الفين (دو هزار) اين است كه مؤلف هزار دليل در اثبات امامت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] | وجه تسميۀ اين كتاب به الفين (دو هزار) اين است كه مؤلف هزار دليل در اثبات امامت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] و هزار دليل در رد شبهات مخالفين امامت آن حضرت بيان مىكند. | ||
مؤلف در مقدمه مىگويد: «أوردت فيه من الادلة اليقينية و البراهين العقلية و النقلية الف دليل على امامة سيد الوصيين على بن ابى طالب(ع) و الف دليل على ابطال شبهه الطاعنين و أوردت فيه من الادلة على باقى الائمة ما فيه كفاية للمسترشدين». | مؤلف در مقدمه مىگويد: «أوردت فيه من الادلة اليقينية و البراهين العقلية و النقلية الف دليل على امامة سيد الوصيين على بن ابى طالب(ع) و الف دليل على ابطال شبهه الطاعنين و أوردت فيه من الادلة على باقى الائمة ما فيه كفاية للمسترشدين». | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
مؤلف اين كتاب را نتوانسته به اتمام برساند. او هزار دليل اول را تمام كرده و از هزار دليل دوم تنها 38 دليل بيان كرده است. او اين كتاب را به فرزندش محمد ([[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]] ) نگاشته است. | مؤلف اين كتاب را نتوانسته به اتمام برساند. او هزار دليل اول را تمام كرده و از هزار دليل دوم تنها 38 دليل بيان كرده است. او اين كتاب را به فرزندش محمد ([[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]] ) نگاشته است. | ||
[[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]] | [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]] نگارش اين كتاب را در رمضان سال 712ق در شهر گرگان وقتى كه مصاحب سلطان غياث الدين محمد اولجاتيوا بود، به پايان رساند. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
5-تعداد رواياتى كه در اين كتاب مورد استناد و استشهاد مؤلف قرار گرفته است، كمتر از 20 روايت مىباشد و حال آنكه آيات مورد استناد و استشهاد مؤلف قريب به 500 آيه مىباشد. | 5-تعداد رواياتى كه در اين كتاب مورد استناد و استشهاد مؤلف قرار گرفته است، كمتر از 20 روايت مىباشد و حال آنكه آيات مورد استناد و استشهاد مؤلف قريب به 500 آيه مىباشد. | ||
6-مؤلف اين كتاب را خودش مرتب نكرده، بلكه اين كار را پسر او انجام داده است. لذا بعضى از نقصانها احتمالا متوجه فرزند مؤلف مىباشد. چنانكه [[آقا بزرگ تهرانى]] مىگويد: «و الظاهر ان [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]] | 6-مؤلف اين كتاب را خودش مرتب نكرده، بلكه اين كار را پسر او انجام داده است. لذا بعضى از نقصانها احتمالا متوجه فرزند مؤلف مىباشد. چنانكه [[آقا بزرگ تهرانى]] مىگويد: «و الظاهر ان [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]] لم يظفر على بقية الكتاب عند ترتيبه و انه تلفت كراريس منه طول تلك المدة بعد وفاة والده»[2] | ||
==ترجمه و شرح== | ==ترجمه و شرح== | ||