حلی، حسن بن یوسف: تفاوت میان نسخه‌ها

|-

|اساتید

|-

|برخی آثار

تيزهوشى و تلاش او، به‌زودى او را به حلقه درس بزرگان آن زمان رسانيد و نزد اساتيد بزرگوارى كه هركدام، در آن روزگار، برجسته بودند، علوم عقلى از قبيل منطق، فلسفه، هيئت و علوم ديگر را خواند تا اينكه در زمره علما قرار گرفت و در سنين جوانى بر بسيارى از آنها تفوق يافت.

علامه از معدود افرادى است كه هيچ فرصتى را براى تحصيل علم از دست نمى‌داد. هنگامى كه خواجه نصيرالدين طوسى از حله بازگشت، علامه نيز همراه او به بغداد آمد. در مسير حركت، دوازده مشكل علمى خويش را با خواجه در ميان گذاشت و آنها را حل نمود و بعد نيز به تلمذ نزد او مشغول شد.

# «الإشارات إلى معاني الإشارات».

# «إيضاح المعضلات من شرح الإشارات»: در اين شرح، متن «اشارات» و شرح خواجه بر آن، هر دو، تبيين شده است.

# «إيضاح المقاصد من حكمه عين القواعد»: متن اين كتاب، از كاتبى قزوينى، از علماى معاصر خواجه نصيرالدين طوسى است و علامه آن را شرح كرده است.

# «تحصيل الملخص»: تنها يك جلد از آن موجود است و مثل شرح براى «ملخص» فخرالدين رازى مى‌ماند كه در حكمت و منطق نوشته شده است.

# شيخ سديدالدين حلى (پدر علامه)؛

# [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] (دايى علامه)؛

# شيخ نجم‌الدين على بن عمر كاتبى قزوينى؛

# خواجه نصيرالدين طوسى؛

# غياثالدين، عبدالكريم بن طاووس؛

# جمال‌الدين، محمد بن سليمان بلخى؛

# برهانالدين، محمد نسفى؛

# شيخ نجيبالدين، يحيى بن حسن بن سعيد حلى (پسر عموى مادر علامه)؛

# شيخ حسن بن محمد صنعانى؛

# شيخ جمال‌الدين، محمد بلخى؛

# شيخ مفيدالدين، محمد بن على بن محمد بن جهم حلى أسدى.

# ابوالحسن، محمد استرآبادى؛

# زين‌الدين نيشابورى؛

# تاجالدين، محمود بن زين‌الدين.