حياة أميرالمؤمنين(ع): بحوث في سيرته و فضائله و حكومته من طرق أهل السنة: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حياة أميرالمؤمنين (ع): بحوث في سيرته و فضائله و حكومته من طرق أهل السنة'''، نوشته[[ناظم‌زاده قمی، اصغر|سید اصغر ناظم‌زاده قمی]]، کتابی است به زبان عربی با موضوع کلام و تاریخ شیعه. نویسنده در این کتاب به بررسی فضیلت‌های امیرالمؤمنین(ع)و مشی اخلاقی، سیاسی و اجتماعی آن حضرت (با محوریت منابع اهل تسنن) می‌پردازد.

فصل اول کتاب به ویژگی‌های شخصیتی امیرالمؤمنین(ع)می‌پردازد؛ بیان تواتر روایات درباره تولد آن حضرت در کعبه<ref>متن کتاب، ص17-18</ref>، نسب هاشمی‌اش، کنیه‌اش به ابوالحسن، ابوالحسین، ابوالقاسم، ابوتراب و ابومحمد وبیان القاب مرتضی، حیدر، امیرالمؤمنین و انزع بطین برای ایشان<ref>همان، ص19-27</ref>، بیان ایمان ابوطالب، تعلق خاطر پیامبر(ص) به او و غسل وی به دست پسرش علی(ع)<ref>همان، ص27-30</ref>، ذکر فضایل فاطمه بنت اسد (مادر آن حضرت) و حضور پیامبر(ص) در تدفین او و تکفین وی با لباس رسول خدا(ص)<ref>همان، ص31</ref>، بیان اختلاف علما در سن حضرت زهرا(س) و فضایل ایشان و ازدواجش با علی(ع)<ref>همان، ص33-35</ref>، ذکر نام و تعداد برادران و خواهران و فرزندان علی(ع)<ref>همان، ص36-37</ref>و بیان مشخصات ظاهری این امام<ref>همان، ص38</ref>از مطالب این فصل است.

فصل دوم درباره بیان جایگاه و نقش [[امام على(ع)|علی بن ابی‌طالب(ع)]] در جنگ‌ها و غزوه‌های متعدد است. پرچم‌داری لشگر مسلمین در جنگ‌های بدر، احد، خیبر، احزاب و روز فتح مکه با علی(ع) بود<ref>همان، ص42</ref>در روز احد، از کسانی بود که پیامبر(ص) را ترک نکرد و از جنگ نگریخت و آن‌چنان شدید نبرد می‌کرد که در وصف او ندایی از آسمان می‌گفت: لا فتی إلّا علي لا سيف إلّا ذوالفقار<ref>همان، ص44-47</ref>در غزوه خندق، تنها کسی که به مصاف عمرو بن عبدود رفت و او را به شیوه‌ای جوانمردانه کشت، امیرالمؤمنین(ع)بود. پیامبر تعبیر رویارویی تمامی ایمان با تمام کفر را در مصاف این دو تن فرمود<ref>همان، ص48-50</ref>روایات، ماجرای صلح حدیبیه را تدبیر امیرالمؤمنین(ع)دانسته‌اند<ref>همان، ص51</ref>فتح قلعه‌ی خیبر، پس از تلاش‌های ناموفق ابوبکر و عمر در جنگ با دشمن، به دست امیرالمؤمنین(ع)انجام شد<ref>همان، ص58</ref>او درب قلعه خیبر را کند و تا زمان فتح کامل درب در دست ایشان بود<ref>همان، ص59</ref>در فتح مکه، گرفتن نامه حاطب بن ابی‌بلتعه از ساره، پرچم‌داری سپاه مسلمین، کشتن برخی از مشرکین به دستور رسول خدا(ص) و ساقط کردن بت بالای کعبه، از فضایل امیرالمؤمنین(ع)در این ماجراست<ref>همان، ص59-61</ref>رشادت‌های علی(ع) در مقابل قبیله هوازن در حنین<ref>همان، ص62-63</ref>و عدم شرکت در تبوک و جانشینی پیامبر(ص) در مدینه به‌خاطر برملا کردن نقشه منافقان نیز در این فصل ذکر شده است<ref>همان، ص64-65</ref>

نویسنده در فصل سوم، به بررسی برخی از آیات و روایات نازله در ارتباط با امیرالمؤمنین(ع)می‌پردازد؛ آیات تطهیر، مباهله، مودت، ولایت، سقایت، انفاق، ایثار، سوره هل اتی (دهر) و احادیث، ثقلین، سدّالابواب، طیر، منزلت، غدیر، سفینه و باب حطه، مدینة العلم، علي مع القرآن، علي مع الحق و حدیث تشبیه آن حضرت به انبیا، محور مباحث این فصل هستند<ref>همان، ص70-114</ref>

در قسمت امامت، ضمن بیان تعریف‌های مختلف و رویکردهای مسلمانان به این مقوله<ref>همان، ص275-279</ref>، با استفاده از آیات ولایت و تطهیر و احادیث غدیر، منزلت، ثقلین، سفینه و دلایل دیگر، به اثبات امامت ایشان می‌پردازد<ref>همان، ص279-291</ref>و در این میان گریزی هم به عصمت آن حضرت می‌زند<ref>همان، ص289-291</ref>او مباحث سیاسی امیرالمؤمنین(ع)را مطابق با کتاب و سنت و مماثل مشی سیاسی رسول‌الله(ص) می‌داند<ref>همان، ص292-298</ref>و به بیان نقاط تفاوت سیاست‌های علی(ع) و معاویه می‌پردازد<ref>همان، ص298-300</ref>مؤلف، در بحث از عدالت علی(ع) کلام پیامبر خدا(ص) درباره عدل ایشان را ذکر می‌کند و بیان می‌دارد جامعه آن روز این عدالتی را که مورد اعتراف دوست و دشمن بود، طاقت نیاورد و نمونه‌هایی از اجرای عدالت اجتماعی را در دوران خلافت آن حضرت ذکر کرده و برخی خطابات و نامه‌هایش را می‌آورد. اجرای عدالت در حق عقیل برادرش و وصیت به اجرای آن در حق قاتلش ابن ملجم مرادی هم در این بخش ذکر شده است<ref>همان، ص330-315</ref>