الرسائل العشر في الأحاديث الموضوعة في كتب السنة: تفاوت میان نسخه‌ها

#«حدیث صلاة ابی‌بکر فی مرض النبی» در صحاح بخاری و مسلم و مسند ابن حنبل و دیگر منابع اهل سنت ذکر شده است. محتوای روایاتی که درباره امامت ابوبکر در بیماری وفات پیامبر خدا(ص) آمده سخت با یکدیگر در تناقض‌اند، به‌طوری‌که آنچه در یکی به‌صورت ایجابی آمده است، در روایتی دیگر، به‌صورت سلبی مطرح شده است که اصولاً امکان جمع بین آن‌ها ممکن نیست. با تمام این تناقضات باز هم علمای اهل سنت، برای صحیح دانستن بیعت با ابوبکر برای جانشینی پیامبر خدا(ص) به این روایات، استدلال می‌کنند! نتیجه این‌که این روایات با توجه به تناقضاتی که در آن‌ها وجود دارد صحیح نیستند؛.<ref>ر.ک: همان، ص241-236</ref>. چراکه پیامبر خدا، ابوبکر و عمر و دیگر مهاجران و انصار را برای جنگ با روم، به فرماندهی اسامة بن زید، فراخوانده بود و درخواستش را چندین بار تکرار کرد و کسی را که از دستور اسامه سرپیچی کند، لعنت کرد. پس چگونه در چنین حالتی ممکن است داستان تعیین ابوبکر برای امامت نماز راست باشد؟.<ref>ر.ک: همان، ص241</ref>.

#رساله بعدی، رساله‌ای مختصر پیرامون «حدیث تحریم متعه نساء» است. نویسنده در این رساله اثبات می‌کند که نکاح متعه به استناد کتاب خدا، سنت نبوی و اجماع از احکام ضروری اسلام است که عمر بن خطاب آن را پس از نیمی از خلافتش حرام اعلام کرد. اهل سنت به این موضوع اقرار دارند لذا در توجیه تحریم عمر به تکاپو پرداختند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص306</ref>.  

#هفتمین رساله پیرامون «احادیث واژگون در فضائل صحابه» مشتمل بر نقد و بررسی چهار حدیث منزلت، مباهله، سیادت اهل بهشت و سدالابواب است که در منابع اهل سنت مورد تحریف واقع شده‌اند. نویسنده هر یک از این احادیث را به لحاظ سندی و محتوایی مورد بررسی قرار داده است؛ به‌عنوان نمونه وی درباره حدیث منزلت که در منابع اهل سنت «ابوبکر و عمر نسبت به من به‌منزله هارون نسبت به موسی هستند» نقل شده است، گروهی از محققین اهل سنت مانند ابن عدی، [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]]، ذهبی و ابن حجر عسقلانی تصریح به کذب و ساختگی بودن آن کرده‌اند.<ref>ر.ک: همان، ص372</ref>.

#یکی از حکایاتی که تلاش دارد رضایت امیرالمؤمنین(ع) را از خلیفه دوم، بیان دارد؛ داستانی است که بیان می‌کند خلیفه دوم با ام‌کلثوم دختر خردسال امیرالمؤمنین(ع) ازدواج کرده است. چراکه اگر امیرالمؤمنین از عمر راضی نبود و اختلافی با وی داشت حاضر نمی‌شد دخترش را به عقد او درآورد.