۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' )' به ')'
جز (جایگزینی متن - '<ref>' به '.<ref>') |
جز (جایگزینی متن - ' )' به ')') |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
فصل دوم كتاب با نام «سقيفه، آغاز دسيسهها»، به شرح ماجراى سقيفه پرداخته و كوشيده است به قديمىترين گزارشهاى تاريخى شيعه و سنى استناد كند. از نظر نويسنده براى بررسى ماجراى سقيفه بايد به اين مسئله تاريخى توجه داشت كه: «امكان اين موضوع كاملاً وجود دارد كه گزارشهاى مفصل هر گروه از شرح جريانات انتخاب ابوبكر، منطبق با تمايلات و علاقهمندىهاى آن گروه منتشر شده باشد... با وجود اين، مداقّه در مآخذ قديمى نشان مىدهد كه نكات اساسى و خط مشى كلى در ذكر واقعه سقيفه در همه گزارشها يكسان است؛ با اين تفاوت كه در بعضى، روى نكتهاى خاص تأكيد بيشترى شده است» ....<ref>همان، ص42</ref> | فصل دوم كتاب با نام «سقيفه، آغاز دسيسهها»، به شرح ماجراى سقيفه پرداخته و كوشيده است به قديمىترين گزارشهاى تاريخى شيعه و سنى استناد كند. از نظر نويسنده براى بررسى ماجراى سقيفه بايد به اين مسئله تاريخى توجه داشت كه: «امكان اين موضوع كاملاً وجود دارد كه گزارشهاى مفصل هر گروه از شرح جريانات انتخاب ابوبكر، منطبق با تمايلات و علاقهمندىهاى آن گروه منتشر شده باشد... با وجود اين، مداقّه در مآخذ قديمى نشان مىدهد كه نكات اساسى و خط مشى كلى در ذكر واقعه سقيفه در همه گزارشها يكسان است؛ با اين تفاوت كه در بعضى، روى نكتهاى خاص تأكيد بيشترى شده است» ....<ref>همان، ص42</ref> | ||
نويسنده، بهترين راه براى پژوهش در اين زمينه را محور قرار دادن قديمىترين روايت (روايت [[ابن اسحاق، محمد|ابن اسحاق]] ) و مقايسه ديگر گزارشها با آن مىداند ....<ref>همان، ص43</ref> | نويسنده، بهترين راه براى پژوهش در اين زمينه را محور قرار دادن قديمىترين روايت (روايت [[ابن اسحاق، محمد|ابن اسحاق]]) و مقايسه ديگر گزارشها با آن مىداند ....<ref>همان، ص43</ref> | ||
عنوان فصل سوم كتاب، «[[امام على(ع)]] و شيخين» است. نويسنده در اين فصل به دنبال آن است كه موضعگيرى [[امام على(ع)]] و شيخين (ابوبكر و عمر) را در برابر يكديگر بهعنوان «دوره كمون نسبى در تاريخ تكوين تشيع» ....<ref>همان، ص76</ref>مورد ارزيابى قرار دهد. وى در اينباره مىگويد: «على(ع) واقعيتهاى تاريخى زمان را پذيرفت، ولى با وجود اين، روى اين اصل كه او شايستگى بيشترى به خلافت دارد و بهنحو غير عادلانهاى از رهبرى جامعه كنار گذاشته شده است، تكيه داشت» ....<ref>همان، ص80</ref> | عنوان فصل سوم كتاب، «[[امام على(ع)]] و شيخين» است. نويسنده در اين فصل به دنبال آن است كه موضعگيرى [[امام على(ع)]] و شيخين (ابوبكر و عمر) را در برابر يكديگر بهعنوان «دوره كمون نسبى در تاريخ تكوين تشيع» ....<ref>همان، ص76</ref>مورد ارزيابى قرار دهد. وى در اينباره مىگويد: «على(ع) واقعيتهاى تاريخى زمان را پذيرفت، ولى با وجود اين، روى اين اصل كه او شايستگى بيشترى به خلافت دارد و بهنحو غير عادلانهاى از رهبرى جامعه كنار گذاشته شده است، تكيه داشت» ....<ref>همان، ص80</ref> | ||