۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - '</ref> ' به '</ref>') |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
نویسنده در ادامه، روایتی از امام ششم از معانیالاخبار در برتری مقام اهلبیت(ع) نسبت به سایر بشر، نقل شده است، چنین بیان میکند: [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] میفرمایند: «إن اللّه خلق الأرواح قبل الأجساد بألفي عام فجعل أعلاها و أشرافها أرواح محمد و علي و الحسن و الحسين و الأئمة(ع) فعرضها على السموات و الأرض و الجبال فغشيها نورهم فقال اللّه تبارك و تعالى للسموات و الأرض و الجبال: هؤلاء أحبائي و أوليائي و حججي على خلقي و أئمة بريتي ما خلقت خلقا أحب إلي منهم و لمن تولاهم خلقت جنتي و لمن خالفهم و عاداهم خلقت ناري. قال: فلما أسكن آدم و حواء الجنة نظرا إلى منزلة النبي و الأئمة(ع) فوجداها أشرف منازل أهل الجنة، فقال لهما سبحانه: لولاهم ما خلقتكما». در این روایت، اطاعت از اهلبیت، ملاک سعادت بشر و مخالفت و نافرمانی از ایشان ملاک شقاوت بشریت معرفی شده است و اساسا وجود ایشان بهانه خلقت انبیاء(ع) و سایر انسانها و مخلوقات است<ref>ر.ک: همان، ص61</ref> | نویسنده در ادامه، روایتی از امام ششم از معانیالاخبار در برتری مقام اهلبیت(ع) نسبت به سایر بشر، نقل شده است، چنین بیان میکند: [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] میفرمایند: «إن اللّه خلق الأرواح قبل الأجساد بألفي عام فجعل أعلاها و أشرافها أرواح محمد و علي و الحسن و الحسين و الأئمة(ع) فعرضها على السموات و الأرض و الجبال فغشيها نورهم فقال اللّه تبارك و تعالى للسموات و الأرض و الجبال: هؤلاء أحبائي و أوليائي و حججي على خلقي و أئمة بريتي ما خلقت خلقا أحب إلي منهم و لمن تولاهم خلقت جنتي و لمن خالفهم و عاداهم خلقت ناري. قال: فلما أسكن آدم و حواء الجنة نظرا إلى منزلة النبي و الأئمة(ع) فوجداها أشرف منازل أهل الجنة، فقال لهما سبحانه: لولاهم ما خلقتكما». در این روایت، اطاعت از اهلبیت، ملاک سعادت بشر و مخالفت و نافرمانی از ایشان ملاک شقاوت بشریت معرفی شده است و اساسا وجود ایشان بهانه خلقت انبیاء(ع) و سایر انسانها و مخلوقات است<ref>ر.ک: همان، ص61</ref> | ||
نویسنده بعد از ذکر آیات و روایاتی در فضیلت [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] و اولاد ایشان، به نقل گفتارهایی از شخصیتهای مهم اسلام از جمله صحابه، همسران پیامبر(ص)، علماء و نویسندگان در افضلیت این بزرگوران نسبت به پیامبران میپردازد. | نویسنده بعد از ذکر آیات و روایاتی در فضیلت [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] و اولاد ایشان، به نقل گفتارهایی از شخصیتهای مهم اسلام از جمله صحابه، همسران پیامبر(ص)، علماء و نویسندگان در افضلیت این بزرگوران نسبت به پیامبران میپردازد. | ||
ایشان همچنین شواهدی بر برتری این بزرگواران بر سائر خلق از کتب آسمانی تورات و انجیل نقل میکند و از توسل پیامبرانی چون حضرت موسی(ع)، عیسی(ع) و نوح(ع) به اهلبیت(ع) و اقتدای حضرت عیسی(ع) به حضرت صاحب الزمان(عج) سخن به میان میآورد<ref>ر.ک: همان، ص337-62</ref> | ایشان همچنین شواهدی بر برتری این بزرگواران بر سائر خلق از کتب آسمانی تورات و انجیل نقل میکند و از توسل پیامبرانی چون حضرت موسی(ع)، عیسی(ع) و نوح(ع) به اهلبیت(ع) و اقتدای حضرت عیسی(ع) به حضرت صاحب الزمان(عج) سخن به میان میآورد<ref>ر.ک: همان، ص337-62</ref> | ||
نویسنده در پایان، با استناد به حدیث ثقلین و زیارت جامعه کبیره، در صدد استدلال بر عظمت شأن خاندان اهلبیت بر جمله انبیاء(ع) و باقی خلق بر میآید. سپس به شمارش کتبی که در فضیلت اهلبیت(ع) نوشته شده میپردازد<ref>ر.ک: همان، ص362-337</ref> | نویسنده در پایان، با استناد به حدیث ثقلین و زیارت جامعه کبیره، در صدد استدلال بر عظمت شأن خاندان اهلبیت بر جمله انبیاء(ع) و باقی خلق بر میآید. سپس به شمارش کتبی که در فضیلت اهلبیت(ع) نوشته شده میپردازد<ref>ر.ک: همان، ص362-337</ref> | ||
ویرایش