۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مسند احمد' به 'مسند احمد ') |
جز (جایگزینی متن - 'حضرت علی(ع)' به 'حضرت علی(ع) ') |
||
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
در پایان کتاب، به بررسی و نقد دو دیدگاه که نتیجه آن تردید دلالت آیه مودت بر امامت می شود پرداخته شده است که عبارتند از: | در پایان کتاب، به بررسی و نقد دو دیدگاه که نتیجه آن تردید دلالت آیه مودت بر امامت می شود پرداخته شده است که عبارتند از: | ||
# دیدگاه فضل بن روزبهان و پاسخ به او: فضل بن روزبهان میگوید: «ما میگوییم: مهرورزی بر علی(ع) بر هر مسلمانی لازم است؛ و مهرورزی هم با پیروی و فرمان برداری همراه است، ولی هر کسی که مورد اطاعت قرار میگیرد، لازم نیست دارای رهبری و امامت کبرا باشد.» سید شهید شوشتری در پاسخ گفته است: گفته او که «آیه بر خلافت حضرت علی(ع) دلالت ندارد»، از روی نادانی کامل یا نادانی نمایی خالص است؛ زیرا دلالت آیه بر لزوم مهرورزی به امیر مؤمنان علی(ع) به طور کامل روشن و واضح است، چنانکه خداوند پاداش پیامبری را که باید همیشگی باشد، مهرورزی به نزدیکان و خاندان قرار داده است و این فقط با عصمت مطلق آنان سازگار است؛ زیرا در صورت اشتباه از جانب آنان، مهرورزی به ایشان ناروا میگردد<ref>همان، ص216- 217</ref>. | # دیدگاه فضل بن روزبهان و پاسخ به او: فضل بن روزبهان میگوید: «ما میگوییم: مهرورزی بر علی(ع) بر هر مسلمانی لازم است؛ و مهرورزی هم با پیروی و فرمان برداری همراه است، ولی هر کسی که مورد اطاعت قرار میگیرد، لازم نیست دارای رهبری و امامت کبرا باشد.» سید شهید شوشتری در پاسخ گفته است: گفته او که «آیه بر خلافت [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] دلالت ندارد»، از روی نادانی کامل یا نادانی نمایی خالص است؛ زیرا دلالت آیه بر لزوم مهرورزی به امیر مؤمنان علی(ع) به طور کامل روشن و واضح است، چنانکه خداوند پاداش پیامبری را که باید همیشگی باشد، مهرورزی به نزدیکان و خاندان قرار داده است و این فقط با عصمت مطلق آنان سازگار است؛ زیرا در صورت اشتباه از جانب آنان، مهرورزی به ایشان ناروا میگردد<ref>همان، ص216- 217</ref>. | ||
# دیدگاه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] و پاسخ به او: [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] میگوید: «ما قبول داریم که دوستی و مهرورزی و موالات علی(ع) بدون دلیل آوردن از آیه لازم است؛ ولی در این لزوم موالات و دوستی دلیلی که باعث اختصاص امامت و رهبری به او شود، نیست. و اما این که بگوییم: دوستی آن سه نفر واجب و لازم نیست، پس این کلام ممنوع است؛ بلکه دوستی و موالات آنها نیز واجب است؛ زیرا ثابت شده است که خداوند آنان را دوست میداشت و هر کس را خداوند دوست بدارد بر ما واجب است او را دوست بداریم. پس دوستی و دشمنی برای خدا، لازم و این محکمترین دستاویز ایمان است و آنها نیز از بزرگان دوستان خداوند و پرهیزگاران بودند و خداوند موالات آنان را لازم کرده است»<ref>همان، ص224</ref>. | # دیدگاه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] و پاسخ به او: [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] میگوید: «ما قبول داریم که دوستی و مهرورزی و موالات علی(ع) بدون دلیل آوردن از آیه لازم است؛ ولی در این لزوم موالات و دوستی دلیلی که باعث اختصاص امامت و رهبری به او شود، نیست. و اما این که بگوییم: دوستی آن سه نفر واجب و لازم نیست، پس این کلام ممنوع است؛ بلکه دوستی و موالات آنها نیز واجب است؛ زیرا ثابت شده است که خداوند آنان را دوست میداشت و هر کس را خداوند دوست بدارد بر ما واجب است او را دوست بداریم. پس دوستی و دشمنی برای خدا، لازم و این محکمترین دستاویز ایمان است و آنها نیز از بزرگان دوستان خداوند و پرهیزگاران بودند و خداوند موالات آنان را لازم کرده است»<ref>همان، ص224</ref>. | ||
ویرایش