۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'فارسي' به 'فارسی') |
جز (جایگزینی متن - 'اخلاق ناصرى' به 'اخلاق ناصری ') |
||
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
#الاختيارات: در «سر المصون» اين كتاب، شرح آيات و احاديث و ابيات مشكل مثنوى معرفى شده است و آن را به زبان تركى دانسته است كه از عبارات آغاز اين كتاب به نظر مىرسد متن آن به زبان فارسى باشد: «حمد و سپاس بىقياس هر آن خالق ارض و سماء و ناس» <ref>همان</ref>. | #الاختيارات: در «سر المصون» اين كتاب، شرح آيات و احاديث و ابيات مشكل مثنوى معرفى شده است و آن را به زبان تركى دانسته است كه از عبارات آغاز اين كتاب به نظر مىرسد متن آن به زبان فارسى باشد: «حمد و سپاس بىقياس هر آن خالق ارض و سماء و ناس» <ref>همان</ref>. | ||
#اخلاق محسنى باللغة الفارسیة: نام كتاب «اخلاق محسنى» است و عبارت باللغة الفارسیة، افزوده مؤلّف «سر المصون» است. همچنين در همين صفحه، مؤلف از ترجمه تركى اين كتاب به نام اخلاق احمدى كه المولى احمد ثائب افندى در قرن 12 قمرى انجام داده خبر داده است <ref>همان</ref>. | #اخلاق محسنى باللغة الفارسیة: نام كتاب «اخلاق محسنى» است و عبارت باللغة الفارسیة، افزوده مؤلّف «سر المصون» است. همچنين در همين صفحه، مؤلف از ترجمه تركى اين كتاب به نام اخلاق احمدى كه المولى احمد ثائب افندى در قرن 12 قمرى انجام داده خبر داده است <ref>همان</ref>. | ||
#اخلاق | #[[اخلاق ناصری]] باللغة الفارسیة كه در «كشف الظنون» هم معرفى شده است <ref>همان، ص311</ref>. | ||
#آداب المريدين: در «سر المصون»، اين كتاب را تأليف السّهرندى دانسته و مصحح در پانويس، نام كامل مؤلّف را احمد بن عبدالاحد بن زينالعابدين السّهرندى ذكر كرده است و سهرند را شهرى در هند دانسته است <ref>همان</ref>. | #آداب المريدين: در «سر المصون»، اين كتاب را تأليف السّهرندى دانسته و مصحح در پانويس، نام كامل مؤلّف را احمد بن عبدالاحد بن زينالعابدين السّهرندى ذكر كرده است و سهرند را شهرى در هند دانسته است <ref>همان</ref>. | ||
#:گفتنى است كه در بين مؤلفان هندى، چنين نامى و چنان كتابى معرفى نشده است و احتمالا مقصود مؤلف «سر المصون»، «آداب المريدين» تأليف ضياءالدين ابونجيب السهروردى است. هرچند پيش از سهروردى، ابوالقاسم حسين بن جعفر بن محمد الواعظ معروف به الوزن (از صوفيان قرن چهارم) و نيز ابومحمد محيىالدين عبدالقادر بن موسى جيلانى و پس از سهروردى شيخ نجمالدين كبرى و كمالالدين حسين خوارزمى (مقتول 835ق)، كتابهايى با عنوان «آداب المريدين» در موضوع تصوف، تأليف كردهاند، ولى «آداب المريدين» سهروردى، نهتنها از امهات تصنيفات اوست، بلكه در ميان آثار صوفيه نيز ارزندهترين و دقيقترين آثار اوليه ارباب طريق بشمار مىآمده است؛ بهطورى كه نهتنها مبناى كار شهابالدين سهروردى در تأليف «عوارف المعارف» همين كتاب بوده، بلكه بارها به زبان فارسى ترجمه و شرح شده است. در «[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]» و «كشف الظنون» آداب المريدين سهروردى معرفى شده و نامى از سهرندى نيست <ref>همان</ref>. | #:گفتنى است كه در بين مؤلفان هندى، چنين نامى و چنان كتابى معرفى نشده است و احتمالا مقصود مؤلف «سر المصون»، «آداب المريدين» تأليف ضياءالدين ابونجيب السهروردى است. هرچند پيش از سهروردى، ابوالقاسم حسين بن جعفر بن محمد الواعظ معروف به الوزن (از صوفيان قرن چهارم) و نيز ابومحمد محيىالدين عبدالقادر بن موسى جيلانى و پس از سهروردى شيخ نجمالدين كبرى و كمالالدين حسين خوارزمى (مقتول 835ق)، كتابهايى با عنوان «آداب المريدين» در موضوع تصوف، تأليف كردهاند، ولى «آداب المريدين» سهروردى، نهتنها از امهات تصنيفات اوست، بلكه در ميان آثار صوفيه نيز ارزندهترين و دقيقترين آثار اوليه ارباب طريق بشمار مىآمده است؛ بهطورى كه نهتنها مبناى كار شهابالدين سهروردى در تأليف «عوارف المعارف» همين كتاب بوده، بلكه بارها به زبان فارسى ترجمه و شرح شده است. در «[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]» و «كشف الظنون» آداب المريدين سهروردى معرفى شده و نامى از سهرندى نيست <ref>همان</ref>. |
ویرایش