۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - 'صدر المتألهين شيرازى' به 'صدر المتألهين شيرازى ') |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
كتاب «كسر أصنام الجاهلية»، از آثار صدر المتألهين | كتاب «كسر أصنام الجاهلية»، از آثار [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدر المتألهين شيرازى]] ، در باب عرفان عملى و آسيبشناسى انديشه و عملكرد صوفيان است. استاد [[بیدارفر، محسن|محسن بيدارفر]]، كتاب مذكور را تحت عنوان «عرفان و عارفنمايان»، به زبان فارسى ترجمه و در سال 1405ق، منتشر كرده است.[1] | ||
روش ترجمه، همانطور كه مترجم خودش در مقدمهاش نوشته،[2] روشى ميانه، بين ترجمه تحت اللفظى و ترجمه آزاد و وفادار به متن است و لذا مىتوان آن را ترجمهاى امروزين و متناسب با زبان و فرهنگ نسل حاضر دانست. با مطالعه اين ترجمه و مقايسه آن با متن اصلى آشكار مىشود كه مترجم، در كوشش علمىاش موفق بوده؛ يعنى توانسته بدون تعصب بىجا بر ألفاظ و قالبها، معانى و پيامهاى مؤلف را با دقت و امانت منتقل كند و ترجمهاى رسا و شيوا بيافريند. | روش ترجمه، همانطور كه مترجم خودش در مقدمهاش نوشته،[2] روشى ميانه، بين ترجمه تحت اللفظى و ترجمه آزاد و وفادار به متن است و لذا مىتوان آن را ترجمهاى امروزين و متناسب با زبان و فرهنگ نسل حاضر دانست. با مطالعه اين ترجمه و مقايسه آن با متن اصلى آشكار مىشود كه مترجم، در كوشش علمىاش موفق بوده؛ يعنى توانسته بدون تعصب بىجا بر ألفاظ و قالبها، معانى و پيامهاى مؤلف را با دقت و امانت منتقل كند و ترجمهاى رسا و شيوا بيافريند. | ||
خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
1. صدر المتألهين | 1. [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدر المتألهين شيرازى]] ، كسر أصنام الجاهلية، تصحيح، تحقيق و مقدمه دكتر محسن جهانگيرى، بنياد حكمت اسلامى صدرا، 1381ش؛ | ||
2. صدر المتألهين | 2. [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدر المتألهين شيرازى]] ، كسر أصنام الجاهلية، حققه و قدّم له محمد تقى دانشپژوه، دانشكده علوم معقول و منقول، 1340ش، | ||
3. صدر المتألهين | 3. [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدر المتألهين شيرازى]] ، عرفان و عارفنمايان، ترجمه [[بیدارفر، محسن|محسن بيدارفر]]، انتشارات الزهراء(س)، چاپ سوم، 1371ش؛ | ||
4. كيهان انديشه(نشريه)، مدير مسئول محمد جواد صاحبى، انتشارات كيهان، سال 1371ش، شماره 42 و 43. | 4. كيهان انديشه(نشريه)، مدير مسئول محمد جواد صاحبى، انتشارات كيهان، سال 1371ش، شماره 42 و 43. |
ویرایش