۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - ' »' به '»') |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
در صفحه اول كتاب، تقرير [[مرعشی، شهابالدین|آيتالله مرعشى نجفى]] بر كتاب آمده كه حاوى اطلاعات مفيدى در باره كتاب و حواشى آن است. ايشان كتاب را اينگونه توصيف مىكند: «كتابى است بسيار مفيد و جامع، حاوى مسائل فقهيّه از طهارت تا ديات به زبان فارسى روان و الفاظ دلنشين كه به سال 1321ق، در شهر بمبئى طبع شده بود و متأسفانه بسيار نادر الوجود و ناياب شده بود تا آنكه فرزند عزيز و موفق جناب مستطاب ذخر الاجلّه، آقاى شمس فراهانى ناشر كتب سودمند دينى اقدام به طبع آن نمودند. اميدوارم برادران دينى از آن بهرهمند و مستفيض بوده باشند. در خاتمه لازم به يادآورى است كه كتاب حاضر مورد نظر علماى اعلام و متأخرين زمان قرار گرفته، از جمله مرحوم آيتالله آقاى [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمدكاظم طباطبايى يزدى]] (ره)، صاحب كتاب «ال[[العروة الوثقی]] » متوفى به سال 1347ق و خود آن مرحوم نسخه حاضر را تحشيه فرموده، همچنين مرحوم آيتالله آقاى [[شیرازی، محمدتقی بن محبعلی|ميرزا محمدتقى شيرازى]] حائرى (ره) متوفى به سال 1339ق، همچنين مرحوم آيتالله آقاى سيد اسماعيل صدر (ره) متوفى به سال 1337ق و غيرهم». | در صفحه اول كتاب، تقرير [[مرعشی، شهابالدین|آيتالله مرعشى نجفى]] بر كتاب آمده كه حاوى اطلاعات مفيدى در باره كتاب و حواشى آن است. ايشان كتاب را اينگونه توصيف مىكند: «كتابى است بسيار مفيد و جامع، حاوى مسائل فقهيّه از طهارت تا ديات به زبان فارسى روان و الفاظ دلنشين كه به سال 1321ق، در شهر بمبئى طبع شده بود و متأسفانه بسيار نادر الوجود و ناياب شده بود تا آنكه فرزند عزيز و موفق جناب مستطاب ذخر الاجلّه، آقاى شمس فراهانى ناشر كتب سودمند دينى اقدام به طبع آن نمودند. اميدوارم برادران دينى از آن بهرهمند و مستفيض بوده باشند. در خاتمه لازم به يادآورى است كه كتاب حاضر مورد نظر علماى اعلام و متأخرين زمان قرار گرفته، از جمله مرحوم آيتالله آقاى [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمدكاظم طباطبايى يزدى]] (ره)، صاحب كتاب «ال[[العروة الوثقی]]» متوفى به سال 1347ق و خود آن مرحوم نسخه حاضر را تحشيه فرموده، همچنين مرحوم آيتالله آقاى [[شیرازی، محمدتقی بن محبعلی|ميرزا محمدتقى شيرازى]] حائرى (ره) متوفى به سال 1339ق، همچنين مرحوم آيتالله آقاى سيد اسماعيل صدر (ره) متوفى به سال 1337ق و غيرهم». | ||
در باره پيشينه تأليف آثار فقهى فارسى لازم به ذكر است كه پيش از [[علامه مجلسى]] اول، استاد وى [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهائى]]، رسالهاى فقهى با نام «جامع عباسى» به زبان فارسى و با عبارات و جملاتى ساده و بسيار سليس و روان نوشت. وى در اين كتاب علاوه بر اينكه يك دوره كامل فقه از طهارت تا ديات را توضيح داد، در آخر باب ششم، مسائل امر به معروف و نهى از منكر را نيز به سبك جالبى بيان نمود <ref>جناتى، محمدابراهيم، ص 14</ref>. اين اثر نيز با عنوان «يك دوره فقه فارسى» توسط انتشارات فراهانى منتشر شده كه در انتهاى كتاب معرفى شده است. | در باره پيشينه تأليف آثار فقهى فارسى لازم به ذكر است كه پيش از [[علامه مجلسى]] اول، استاد وى [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهائى]]، رسالهاى فقهى با نام «جامع عباسى» به زبان فارسى و با عبارات و جملاتى ساده و بسيار سليس و روان نوشت. وى در اين كتاب علاوه بر اينكه يك دوره كامل فقه از طهارت تا ديات را توضيح داد، در آخر باب ششم، مسائل امر به معروف و نهى از منكر را نيز به سبك جالبى بيان نمود <ref>جناتى، محمدابراهيم، ص 14</ref>. اين اثر نيز با عنوان «يك دوره فقه فارسى» توسط انتشارات فراهانى منتشر شده كه در انتهاى كتاب معرفى شده است. | ||
ویرایش