۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ابن تیمیه' به 'ابن تیمیه ') |
جز (جایگزینی متن - ' »' به '»') |
||
خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
به اعتقاد نویسنده، بر اساس گواهى تاریخ، برخى از اصحاب زنا کرده، میگسارى نموده، شهادت دروغ داده، از دین بازگشته، جنایتهاى بزرگ کرده و به امت خیانت ورزیدهاند که در این فصل، در دو بخش، به بررسی آن پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص69</ref>. | به اعتقاد نویسنده، بر اساس گواهى تاریخ، برخى از اصحاب زنا کرده، میگسارى نموده، شهادت دروغ داده، از دین بازگشته، جنایتهاى بزرگ کرده و به امت خیانت ورزیدهاند که در این فصل، در دو بخش، به بررسی آن پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص69</ref>. | ||
اهل سنت در برخى از عقائد بر شیعیان خرده مىگیرند که منشئى جز تعصب ندارد؛ چراکه عقائد و اعمال شیعیان مطابق با قرآن و سنت نبوى(ص) است؛ تا جایى که «[[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] » مىگوید: برخى از فقها نظر دادند که بعضى از مستحبات اگر شعار شیعیان شده باشد باید آنها را ترک کرد تا سنى از رافضى شناخته شود که این مصلحت از مصلحت و فایده خود مستحب برتر است». بنابراین در فصل چهارم، بهمنظور آشکار شدن حقیقت، به بررسى برخی از عقاید شیعیان پرداخته شده است که عبارتند از: عصمت؛ علم امامان؛ بدا؛ غلو؛ امام مهدی منتظر(عج)؛ رجعت؛ تقلید؛ تقیه؛ وضو؛ جمع بین دو نماز؛ سجده بر خاک و ازدواج موقت<ref>ر.ک: همان، ص149</ref>. | اهل سنت در برخى از عقائد بر شیعیان خرده مىگیرند که منشئى جز تعصب ندارد؛ چراکه عقائد و اعمال شیعیان مطابق با قرآن و سنت نبوى(ص) است؛ تا جایى که «[[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]]» مىگوید: برخى از فقها نظر دادند که بعضى از مستحبات اگر شعار شیعیان شده باشد باید آنها را ترک کرد تا سنى از رافضى شناخته شود که این مصلحت از مصلحت و فایده خود مستحب برتر است». بنابراین در فصل چهارم، بهمنظور آشکار شدن حقیقت، به بررسى برخی از عقاید شیعیان پرداخته شده است که عبارتند از: عصمت؛ علم امامان؛ بدا؛ غلو؛ امام مهدی منتظر(عج)؛ رجعت؛ تقلید؛ تقیه؛ وضو؛ جمع بین دو نماز؛ سجده بر خاک و ازدواج موقت<ref>ر.ک: همان، ص149</ref>. | ||
در فصل پنجم، با دیدی منصفانه، به بررسی عملکرد شیعیان و اهل سنت پرداخته شده و به گوشههایی از محاسن و معایب رفتار هریک اشاره شده است؛ بهعنوان مثال: نمازگزاران شیعه اهمیتى به ترتیب صفهاى جماعت و نظم آن نمىدهند، هنوز صف اول کامل نشده صفهاى دیگر بدون هیچ نظمى برقرار مىگردد، در هنگام نماز وارد مسجد مىشوند و بین نمازگزاران راه مىروند. اما در نماز اهل سنت، امام جماعت در آغاز دستور ترتیب صفوف را با جمله «استووا رحمكم اللّه» مىدهد و نمازگزاران براى پر کردن جاهاى خالى از یکدیگر سبقت مىگیرند. ولى در مورد طهارت مسجد، شیعه بیشتر به آن اهمیت مىدهد. همچنین اهل سنت پشت سر هر مؤمن و فاسقى نماز را صحیح مىدانند؛ لذا «عبد اللّه بن عمر» پشت سر «یزید بن معاویه» و «حجاج بن یوسف ثقفى» و حتى «نجده» خارجى نماز مىخواند، اما شیعیان احراز عدالت را در امام جماعت شرط مىدانند<ref>ر.ک: همان، ص175</ref>. | در فصل پنجم، با دیدی منصفانه، به بررسی عملکرد شیعیان و اهل سنت پرداخته شده و به گوشههایی از محاسن و معایب رفتار هریک اشاره شده است؛ بهعنوان مثال: نمازگزاران شیعه اهمیتى به ترتیب صفهاى جماعت و نظم آن نمىدهند، هنوز صف اول کامل نشده صفهاى دیگر بدون هیچ نظمى برقرار مىگردد، در هنگام نماز وارد مسجد مىشوند و بین نمازگزاران راه مىروند. اما در نماز اهل سنت، امام جماعت در آغاز دستور ترتیب صفوف را با جمله «استووا رحمكم اللّه» مىدهد و نمازگزاران براى پر کردن جاهاى خالى از یکدیگر سبقت مىگیرند. ولى در مورد طهارت مسجد، شیعه بیشتر به آن اهمیت مىدهد. همچنین اهل سنت پشت سر هر مؤمن و فاسقى نماز را صحیح مىدانند؛ لذا «عبد اللّه بن عمر» پشت سر «یزید بن معاویه» و «حجاج بن یوسف ثقفى» و حتى «نجده» خارجى نماز مىخواند، اما شیعیان احراز عدالت را در امام جماعت شرط مىدانند<ref>ر.ک: همان، ص175</ref>. |
ویرایش