۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الأصول الستة عشر من الأصول الأولية في الروايات و أحاديث أهلالبيت عليهمالسلام: تفاوت میان نسخهها
الأصول الستة عشر من الأصول الأولية في الروايات و أحاديث أهلالبيت عليهمالسلام (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۹ مارس ۲۰۱۷، ساعت ۲۱:۳۰
، ۹ مارس ۲۰۱۷جایگزینی متن - 'ر(' به 'ر ('
جز (جایگزینی متن - 'ن(' به 'ن (') |
جز (جایگزینی متن - 'ر(' به 'ر (') |
||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
اما اينكه اين اصول چگونه شناسايى شدهاند و محتواى اين مجموعه چيست و رواتش چه كسانى هستند؟ در قسمت ديگرى از مقدمه مشخص گرديده است. | اما اينكه اين اصول چگونه شناسايى شدهاند و محتواى اين مجموعه چيست و رواتش چه كسانى هستند؟ در قسمت ديگرى از مقدمه مشخص گرديده است. | ||
اولين آشنايى با مجموعه مذكور، به زمان صفويه كه [[علامه مجلسى]] بخشى از روايات مزبور را در كتاب [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحار الانوار]] آورد، برمىگردد. | اولين آشنايى با مجموعه مذكور، به زمان صفويه كه [[علامه مجلسى]] بخشى از روايات مزبور را در كتاب [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ع)|بحار الانوار]] آورد، برمىگردد. | ||
ظاهر اين است كه [[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حر عاملى]] مؤلف وسائل الشيعه، به مجموعه ياد شده دسترسى نداشته است؛ لا اقل تا قبل از زمان تأليف اين اثر گرانقدر، زيرا هيچ اشارهاى به روايات آن در وسائل ننموده است. | ظاهر اين است كه [[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حر عاملى]] مؤلف وسائل الشيعه، به مجموعه ياد شده دسترسى نداشته است؛ لا اقل تا قبل از زمان تأليف اين اثر گرانقدر، زيرا هيچ اشارهاى به روايات آن در وسائل ننموده است. | ||
| خط ۱۰۱: | خط ۱۰۱: | ||
كتاب ششم متعلق به محمد بن مثناى حضرمى است كه مشتمل بر اخبار ذريح بن يزيد محاربى و اخبار محمد بن مثنا بن قاسم حضرمى ملقب به بزيع مىباشد؛ اين كتاب نيز شصت روايت دارد. | كتاب ششم متعلق به محمد بن مثناى حضرمى است كه مشتمل بر اخبار ذريح بن يزيد محاربى و اخبار محمد بن مثنا بن قاسم حضرمى ملقب به بزيع مىباشد؛ اين كتاب نيز شصت روايت دارد. | ||
در اين مجموعه دو حديث هم از على بن عبدالله بن سعيد آمده كه يكى در مورد دعاى وتر است از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] و ديگرى شعرى از هند است كه به هنگام رحلت پيامبر(ص) سروده است. | در اين مجموعه دو حديث هم از على بن عبدالله بن سعيد آمده كه يكى در مورد دعاى وتر است از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] و ديگرى شعرى از هند است كه به هنگام رحلت پيامبر (ص) سروده است. | ||
دو روايت بعدى از شيخ تلعكبرى است كه از محمد بن جعفر قرشى نقل كرده است. | دو روايت بعدى از شيخ تلعكبرى است كه از محمد بن جعفر قرشى نقل كرده است. | ||
تلعكبرى يك روايت متفرد نيز دارد كه سؤال مرد يهودى از پيامبر(ص) در مورد صداى حيوانات مىباشد. | تلعكبرى يك روايت متفرد نيز دارد كه سؤال مرد يهودى از پيامبر (ص) در مورد صداى حيوانات مىباشد. | ||
آخرين قسمت اين مجموعه؛ يعنى مجموعه اول، كتابى است كه ابومنصور آن را روايت كرده است؛ اين كتاب داراى شصت و دو روايت مىباشد كه اولين روايت آن در مورد استغفار هر روزه پيامبر(ص) مىباشد. | آخرين قسمت اين مجموعه؛ يعنى مجموعه اول، كتابى است كه ابومنصور آن را روايت كرده است؛ اين كتاب داراى شصت و دو روايت مىباشد كه اولين روايت آن در مورد استغفار هر روزه پيامبر (ص) مىباشد. | ||
مجموعه دوم: اين مجموعه از كتب روايى اوليه كه در زمان ائمه(عليهم السلام) بوده و به اصول اربعمائه مشهور است، اخذ گرديده است. | مجموعه دوم: اين مجموعه از كتب روايى اوليه كه در زمان ائمه(عليهم السلام) بوده و به اصول اربعمائه مشهور است، اخذ گرديده است. | ||
اولين كتاب اين مجموعه، كتاب عبدالملك بن حكيم است كه تنها شش روايت دارد و اولين روايت آن هم از امام باقر(ع) بوده و در باره سابقه سلمان فارسى مىباشد كه عمرى را مشغول خدمت به بزرگان مسيحى از فرزندان حواريون و غيرهم بوده و نهايتا توفيق شرفيابى به محضر پيامبر اسلام(ص) را پيدا مىكند. دومين كتاب از دومين مجموعه، كتاب مثنى بن وليد حناط است كه بيست و سه روايت دارد. | اولين كتاب اين مجموعه، كتاب عبدالملك بن حكيم است كه تنها شش روايت دارد و اولين روايت آن هم از امام باقر (ع) بوده و در باره سابقه سلمان فارسى مىباشد كه عمرى را مشغول خدمت به بزرگان مسيحى از فرزندان حواريون و غيرهم بوده و نهايتا توفيق شرفيابى به محضر پيامبر اسلام(ص) را پيدا مىكند. دومين كتاب از دومين مجموعه، كتاب مثنى بن وليد حناط است كه بيست و سه روايت دارد. | ||
كتاب بعدى متعلق به خلاد سندى است كه هشت روايت داشته و اولين آنها روايتى است از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] در بيان حكم ذبح كبوترى از كبوتران حرم. | كتاب بعدى متعلق به خلاد سندى است كه هشت روايت داشته و اولين آنها روايتى است از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] در بيان حكم ذبح كبوترى از كبوتران حرم. | ||
كتاب حسين بن عثمان بن شريك، چهارمين كتاب مجموعه دوم است كه در بر دارنده چهل و چهار روايت از امام باقر(ع) و [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] است. | كتاب حسين بن عثمان بن شريك، چهارمين كتاب مجموعه دوم است كه در بر دارنده چهل و چهار روايت از امام باقر (ع) و [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] است. | ||
كتاب بعدى متعلق به عبدالله بن يحياى كاهلى است كه سيزده روايت دارد. | كتاب بعدى متعلق به عبدالله بن يحياى كاهلى است كه سيزده روايت دارد. | ||
| خط ۱۲۵: | خط ۱۲۵: | ||
آخرين بخش مجموعه دوم كتاب، انتخاب پنجاه و نه روايت از كتاب علاء بن رزين است كه اولين روايتش در توضيح آيه 87 سوره حجر مىباشد. | آخرين بخش مجموعه دوم كتاب، انتخاب پنجاه و نه روايت از كتاب علاء بن رزين است كه اولين روايتش در توضيح آيه 87 سوره حجر مىباشد. | ||
امام باقر(ع) در مورد اين آيه؛ يعنى '''«و لقد آتيناك سبعا من المثاني و القرآن العظيم»''' مىفرمايد: مراد، آيه الكرسى است. | امام باقر (ع) در مورد اين آيه؛ يعنى '''«و لقد آتيناك سبعا من المثاني و القرآن العظيم»''' مىفرمايد: مراد، آيه الكرسى است. | ||
روايت ديگرى نيز از امام باقر(ع) است كه فرمود: مردى بعد از بيست و هفت سال گناهى كه كرده بود يادش آمد كه اين تذكر از سوى خداوند براى استغفار وى بوده است. | روايت ديگرى نيز از امام باقر (ع) است كه فرمود: مردى بعد از بيست و هفت سال گناهى كه كرده بود يادش آمد كه اين تذكر از سوى خداوند براى استغفار وى بوده است. | ||