پرش به محتوا

عصمة الأنبياء في القرآن الكريم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'جعفر سبحانى' به 'جعفر سبحانى ')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۱: خط ۴۱:




«عصمة الانبياء»، كتابى است به زبان عربى در اثبات عصمت انبياى الهى، نوشته آیت‌الله [[سبحانی تبریزی، جعفر|جعفر سبحانى]] .
'''عصمة الانبياء'''، كتابى است به زبان عربى در اثبات عصمت انبياى الهى، نوشته آیت‌الله [[سبحانی تبریزی، جعفر|جعفر سبحانى]] .


== ساختا ركتاب ==
== ساختا ركتاب ==
خط ۵۹: خط ۵۹:
مؤلف، در ادامه ديدگاه مستشرق اروپايى رونالدسون را در باره خاستگاه انديشه عصمت مورد انتقاد قرار مى‌دهد. رونالدسون در كتاب خود با عنوان«باور شيعه»، عقيده عصمت را ساخته و پرداخته شيعه مى‌داند و معتقد است اين عقيده از زمان [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] به انگيزه اثبات مدعاى شيعه در باره امامان خود در مقابل خلفاى سنى در ميان شيعيان ظهور كرده است.
مؤلف، در ادامه ديدگاه مستشرق اروپايى رونالدسون را در باره خاستگاه انديشه عصمت مورد انتقاد قرار مى‌دهد. رونالدسون در كتاب خود با عنوان«باور شيعه»، عقيده عصمت را ساخته و پرداخته شيعه مى‌داند و معتقد است اين عقيده از زمان [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] به انگيزه اثبات مدعاى شيعه در باره امامان خود در مقابل خلفاى سنى در ميان شيعيان ظهور كرده است.


اما مؤلف معتقد است موضوع عصمت نخستين بار در قرآن كريم مطرح گرديده و خداوند در باره ملائكه خود فرموده: '''«عَلَيْها مَلائِكَةٌ غِلاظٌ شِدادٌ لا يَعْصُونَ اللَّهَ ما أَمَرَهُمْ وَ يَفْعَلُونَ ما يُؤْمَرُونَ»'''. به گفته مؤلف، از اين صريح‌تر نمى‌توان در تعريف حقيقت عصمت و واقعيت آن سخن گفت و انسان اهل تدبر را به آن متوجه ساخت.
اما مؤلف معتقد است موضوع عصمت نخستين بار در قرآن كريم مطرح گرديده و خداوند در باره ملائكه خود فرموده: '''«عَلَيْها مَلائِكَةٌ غِلاظٌ شِدادٌ لا يَعْصُونَ اللَّهَ ما أَمَرَهُمْ وَ يَفْعَلُونَ ما يُؤْمَرُونَ»'''. به گفته مؤلف، از اين صريح‌تر نمى‌توان در تعريف حقيقت عصمت و واقعيت آن سخن گفت و انسان اهل تدبر را به آن متوجه ساخت.


بنا بر اين عصمت به مفهوم جامع آن، با قطع نظر از موصوف آن(فرشتگان يا انبيا و امامان)، نخست در قرآن كريم مطرح گرديده و توجه مسلمانان بدان جلب شده است و دانشمندان مسلمان هيچ نيازى به دريافت اين انديشه از احبار و رهبان مسيحى نداشته‌اند.
بنا بر اين عصمت به مفهوم جامع آن، با قطع نظر از موصوف آن(فرشتگان يا انبيا و امامان)، نخست در قرآن كريم مطرح گرديده و توجه مسلمانان بدان جلب شده است و دانشمندان مسلمان هيچ نيازى به دريافت اين انديشه از احبار و رهبان مسيحى نداشته‌اند.


سپس مؤلف به آياتى از قرآن كريم كه درآنها به عصمت پيامبر اكرم(ص) تصريح شده، اشاره مى‌كند و از آياتى چون: '''وَ ما يَنْطِقُ عَنِ الْهَوى* إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْىٌ يُوحى''' در اين باره ياد مى‌كند.
سپس مؤلف به آياتى از قرآن كريم كه درآنها به عصمت پيامبر اكرم(ص) تصريح شده، اشاره مى‌كند و از آياتى چون: '''وَ ما يَنْطِقُ عَنِ الْهَوى* إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْىٌ يُوحى''' در اين باره ياد مى‌كند.


مؤلف، در ادامه به نقد و بررسى نظريه احمد امين، انديشمند معاصر مصرى، در باره نظريه عصمت از ديدگاه شيعه پرداخته است. وى ديدگاه احمد امين مبنى بر اينكه شيعه اين نظريه را از معتزله فراگرفته است رد مى‌كند.
مؤلف، در ادامه به نقد و بررسى نظريه احمد امين، انديشمند معاصر مصرى، در باره نظريه عصمت از ديدگاه شيعه پرداخته است. وى ديدگاه احمد امين مبنى بر اينكه شيعه اين نظريه را از معتزله فراگرفته است رد مى‌كند.
خط ۱۰۱: خط ۱۰۱:
پس از آشنايى با دلايل عصمت انبيا در مقام دريافت وحى، نوبت به بحث در باره عصمت ايشان از گناه و معصيت فرامى‌رسد و مؤلف در اين باره از دو جنبه عقلى و قرآنى ذيل دو عنوان«عقل و عصمت انبيا» و نيز«قرآن و عصمت انبيا»، مباحثى را مطرح مى‌كند.
پس از آشنايى با دلايل عصمت انبيا در مقام دريافت وحى، نوبت به بحث در باره عصمت ايشان از گناه و معصيت فرامى‌رسد و مؤلف در اين باره از دو جنبه عقلى و قرآنى ذيل دو عنوان«عقل و عصمت انبيا» و نيز«قرآن و عصمت انبيا»، مباحثى را مطرح مى‌كند.


در بخش بعدى به بررسى ادله مخالفين عقيده عصمت انبيا، پرداخته شده است. به گفته مؤلف، وجود برخى آيات در قرآن كريم- كه در ظاهر بر خلاف آياتى است كه به عصمت انبيا تصريح داشت- باعث شده برخى از فرق اسلامى انواع گناه را به ساحت قدس انبياى الهى نسبت دهند. اين آيات را در سه دسته ذيل مى‌توان تقسيم‌بندى نمود: 1- دسته‌اى از آيات كه مُوهِم عدم عصمت تمام انبيا، به صورت موجبه كليه است.
در بخش بعدى به بررسى ادله مخالفين عقيده عصمت انبيا، پرداخته شده است. به گفته مؤلف، وجود برخى آيات در قرآن كريم- كه در ظاهر بر خلاف آياتى است كه به عصمت انبيا تصريح داشت- باعث شده برخى از فرق اسلامى انواع گناه را به ساحت قدس انبياى الهى نسبت دهند. اين آيات را در سه دسته ذيل مى‌توان تقسيم‌بندى نمود:  


2- دسته ديگر تنها موهم معصوم نبودن برخى از انبيا مانند حضرت آدم و يونس، به صورت موجبه جزئيه است.
#دسته‌اى از آيات كه مُوهِم عدم عصمت تمام انبيا، به صورت موجبه كليه است.
 
#دسته ديگر تنها موهم معصوم نبودن برخى از انبيا مانند حضرت آدم و يونس، به صورت موجبه جزئيه است.
3- دسته سوم كه به نظر مى‌رسد عدم عصمت نبى مكرم اسلام(ص) را گواهى مى‌دهد.
#دسته سوم كه به نظر مى‌رسد عدم عصمت نبى مكرم اسلام(ص) را گواهى مى‌دهد.


سپس مؤلف به بررسى اين آيات پرداخته و مدعاى طرف‌داران عدم عصمت انبيا را ابطال مى‌كند.
سپس مؤلف به بررسى اين آيات پرداخته و مدعاى طرف‌داران عدم عصمت انبيا را ابطال مى‌كند.
خط ۱۱۷: خط ۱۱۷:




1- مقدمه مؤلف.
#مقدمه مؤلف.
 
#متن كتاب.
2- متن كتاب.




۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش