قانون تفسیر: تفاوت میان نسخه‌ها

قانون تفسیر (نمایش مبدأ)

۱ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۲ ژانویهٔ ۲۰۱۷

جز

جایگزینی متن - '،ب' به '، ب'

۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش

@@ خط ۸۴: / خط ۸۴: @@
 بخش داوزدهم: شرايط تفسير؛ كه شامل: مقدمه، علومى كه بايد مفسر آنها را فرا گيرد و شرايط اتخاذ روش احسن است.
-دانستن علومى مانند لغت، صرف، اشتقاق، نحو و اعراب، اسلوب (معانى،بيان، بديع)، قراءات، كلام، اصول فقه، اسباب نزول، علم به ناسخ و منسوخ، درايه، علم به روايات مرفوعه، علم به احوال بشر و خلوص نيت را شرط اول امورى ميداند كه مفسر بايد واجد آن باشد.
+دانستن علومى مانند لغت، صرف، اشتقاق، نحو و اعراب، اسلوب (معانى، بيان، بديع)، قراءات، كلام، اصول فقه، اسباب نزول، علم به ناسخ و منسوخ، درايه، علم به روايات مرفوعه، علم به احوال بشر و خلوص نيت را شرط اول امورى ميداند كه مفسر بايد واجد آن باشد.
 شرط دوم دانستن روشى است كه پس از دارا بودن علوم، بايد پى بگيرد، و براى آن نيز يازده شرط قائل ميشود.