پرش به محتوا

هشت در بهشت؛ ده رساله از علامه فیض کاشانی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)')
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
خط ۴۵: خط ۴۵:




هشت درِ بهشت گردآمده از ترجمه‌هاى علامه [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|ملا محسن فيض كاشانى]] است كه دربردارنده ده رساله در زمينه فقه، اخلاق، عقايد و عبادات مى‌باشد.
هشت درِ بهشت گردآمده از ترجمه‌هاى علامه [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|ملا محسن فيض كاشانى]] است كه دربردارنده ده رساله در زمينه فقه، اخلاق، عقايد و عبادات مى‌باشد.


== ساختار كتاب ==
== ساختار كتاب ==
خط ۶۷: خط ۶۷:
«و مؤلف اين رساله را كه يكى از فدويان خاك در اوست؛ (يعنى امير مؤمنان [[امام على(ع)]] ان شاء الله جامى كرامت خواهد فرمود كه لذت ديدار ساقى، او را چنان محو سازد كه به لذت شراب نپردازد.»
«و مؤلف اين رساله را كه يكى از فدويان خاك در اوست؛ (يعنى امير مؤمنان [[امام على(ع)]] ان شاء الله جامى كرامت خواهد فرمود كه لذت ديدار ساقى، او را چنان محو سازد كه به لذت شراب نپردازد.»


{| class="wikitable poem"
{| class="wikitable poem"
|-
|-
! گر تو ز شراب مى‌شوى مست!! ما را ساقى ربايد از دست
! گر تو ز شراب مى‌شوى مست!! ما را ساقى ربايد از دست
خط ۷۴: خط ۷۴:
فيض در بخش «ترجمة الصلاة»، اين رساله را پس از نام خدا با اين بيت آغاز مى‌كند:
فيض در بخش «ترجمة الصلاة»، اين رساله را پس از نام خدا با اين بيت آغاز مى‌كند:


{| class="wikitable poem"
{| class="wikitable poem"
|-
|-
! هر كه نه گويا به تو خاموش به!! هر چه نه ياد تو فراموش به
! هر كه نه گويا به تو خاموش به!! هر چه نه ياد تو فراموش به
خط ۱۳۳: خط ۱۳۳:
نويسنده «در» هشتم را به ذكر پاره‌اى از آداب سلوك راه خدا اختصاص داده است. و عمده آداب اين راه را ياد حق تعالى در هر لحظه و ساعت مى‌شناساند و در پايان رساله چنين مى‌نويسد: «و هر كه توفيق يابد كه اعمال حسنه و سنن سنيه مذكوره را به جاى آورد و از اعمال سيئه مذكوره اجتناب نمايد و اخلاق پسنديده را تحصيل كند و ناپسنديده را از خود دور، روز به روز حالش در ترقى باشد، حسناتش فزايد و سيئاتش مغفور و درجاتش مرفوع و باطنش صافى و قربش به حق وافى و دعايش مستجاب و نفسش مستطاب. بيت:
نويسنده «در» هشتم را به ذكر پاره‌اى از آداب سلوك راه خدا اختصاص داده است. و عمده آداب اين راه را ياد حق تعالى در هر لحظه و ساعت مى‌شناساند و در پايان رساله چنين مى‌نويسد: «و هر كه توفيق يابد كه اعمال حسنه و سنن سنيه مذكوره را به جاى آورد و از اعمال سيئه مذكوره اجتناب نمايد و اخلاق پسنديده را تحصيل كند و ناپسنديده را از خود دور، روز به روز حالش در ترقى باشد، حسناتش فزايد و سيئاتش مغفور و درجاتش مرفوع و باطنش صافى و قربش به حق وافى و دعايش مستجاب و نفسش مستطاب. بيت:


{| class="wikitable poem"
{| class="wikitable poem"
|-
|-
! گر چه وصالش نه به كوشش دهند!! آن قدر اى دل كه توانى بكوش
! گر چه وصالش نه به كوشش دهند!! آن قدر اى دل كه توانى بكوش
خط ۱۴۶: خط ۱۴۶:
نويسنده در آغاز ترجمه‌ها (به جز ترجمه‌هاى تكميلى و نيز «ترجمة الصيام» و «ترجمةالزكاة») اشعارى در قالب غزل يا قصيده آورده است كه بيشتر آن‌ها با زبانى مناجات گونه پرده از معارف پنهانى موضوعى كه رساله بدان پرداخته است، مى‌گشايد و نيز با انگيزشى درونى در خوانندگان زمينه سير و سلوك آن‌ها را در راه بندگى خداوند، فراهم مى‌آورد.
نويسنده در آغاز ترجمه‌ها (به جز ترجمه‌هاى تكميلى و نيز «ترجمة الصيام» و «ترجمةالزكاة») اشعارى در قالب غزل يا قصيده آورده است كه بيشتر آن‌ها با زبانى مناجات گونه پرده از معارف پنهانى موضوعى كه رساله بدان پرداخته است، مى‌گشايد و نيز با انگيزشى درونى در خوانندگان زمينه سير و سلوك آن‌ها را در راه بندگى خداوند، فراهم مى‌آورد.


نكته قابل توجه اين كه روزگار علامه محسن فيض كاشانى روزگار اوج استيلاى حكومت صفوى است. در اين دوران علوم حديث، تفسير، فقه و حكمت رونق بسزايى دارد. دانشمندان بزرگى چونان [[میرداماد، محمدباقر بن محمد|ميرداماد]]- [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] - [[محقق سبزواری، محمدباقر|محقق سبزوارى]] تا [[علامه مجلسى]] در اين روزگار مى‌زيسته‌اند.
نكته قابل توجه اين كه روزگار علامه محسن فيض كاشانى روزگار اوج استيلاى حكومت صفوى است. در اين دوران علوم حديث، تفسير، فقه و حكمت رونق بسزايى دارد. دانشمندان بزرگى چونان [[میرداماد، محمدباقر بن محمد|ميرداماد]]- [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] - [[محقق سبزواری، محمدباقر|محقق سبزوارى]] تا [[علامه مجلسى]] در اين روزگار مى‌زيسته‌اند.


== منابع مقاله ==
== منابع مقاله ==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش