یاد و خاطره نزد حافظ و هیدگر

    از ویکی‌نور
    یاد و خاطره نزد حافظ و هیدگر
    یاد و خاطره نزد حافظ و هیدگر
    پدیدآورانصافیان، محمدجواد (نویسنده)
    ناشرنقد فرهنگ
    مکان نشرتهران
    سال نشر1396
    چاپاول
    شابک978-600-8405-20-7
    موضوعحا‌فظ، شمس‌الدین‌ محمد، - ۷۹۲ق‌. -- نقد و تفسیر,ها‌یدگر، ما‌رتین‌، ۱۸۸۹ - ۱۹۷۶م‌. -- نقد و تفسیر,شعر فا‌رسی‌ -- قرن‌ ۸ق‌. -- تا‌ریخ‌ و نقد,تفکر (فلسفه‌) در ادبیا‌ت‌,تفکر (فلسفه‌),ازلیت‌ و ابدیت‌ در ادبیا‌ت‌,ازلیت‌ و ابدیت‌,وحدت‌ وجود در ادبیا‌ت‌,وحدت‌ وجود,اگزیستا‌نسیا‌لیسم‌ در ادبیا‌ت‌,اگزیستا‌نسیا‌لیسم‌,فلسفه‌ آلما‌نی‌ -- قرن‌ ۲۰م‌.
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    PIR ۵۴۳۴/ص۲/ی۲

    یاد و خاطره نزد حافظ و هیدگر تألیف محمدجواد صافیان؛ این کتاب به بررسی تطبیقی مفهوم یاد و خاطره در اندیشه شاعرانه حافظ و تفکر فلسفی مارتین هایدگر می‌پردازد و نشان می‌دهد چگونه این دو متفکر از دو سنت مختلف، به موضوع یاد و خاطره به شیوه‌ای متفاوت از درک مدرن نگاه کرده‌اند.

    ساختار

    این کتاب در دو بخش اصلی و هشت فصل تنظیم شده است: بخش اول به حافظ و بخش دوم به هایدگر اختصاص دارد.

    گزارش کتاب

    کتاب «یاد و خاطره نزد حافظ و هیدگر» اثر محمدجواد صافیان پژوهشی عمیق در بررسی مفهوم یاد و خاطره در دو سنت فکری شرق و غرب است. نویسنده در این اثر به بررسی تطبیقی اندیشه‌های حافظ، شاعر بزرگ ایرانی، و مارتین هایدگر، فیلسوف آلمانی، می‌پردازد.

    در بخش اول که به حافظ اختصاص دارد، نویسنده ابتدا به نقد تفاسیر رایج از شعر حافظ توسط علی دشتی، عبدالحسین زرین‌کوب و بهاءالدین خرمشاهی می‌پردازد و نشان می‌دهد چگونه این تفاسیر نتوانسته‌اند به عمق اندیشه شاعرانه حافظ راه یابند. سپس به تبیین مفهوم یاد و خاطره ازلی در شعر حافظ می‌پردازد و آن را با مفهوم مدرن حافظه روان‌شناختی مقایسه می‌کند. صافیان با استناد به اشعار حافظ نشان می‌دهد که برای او یاد و خاطره حفظ اساس مهر و دوستی است که بنیاد عالم است.

    بخش دوم کتاب به هایدگر اختصاص دارد. نویسنده در این بخش تلاش هایدگر برای غلبه بر غفلت از وجود را بررسی می‌کند و سپس به تبیین تفکر شاعرانه او با تکیه بر آثار میانی و متأخرش مانند تفسیرهایش بر هولدرلین می‌پردازد. فصل پایانی این بخش به بررسی مفهوم یاد و خاطره در اندیشه هایدگر اختصاص دارد و نشان می‌دهد که چگونه هایدگر تفکر را با یاد و سپاس همبسته می‌داند.

    نویسنده در این پژوهش از آثار داریوش شایگان و داریوش آشوری نیز بهره برده، اما با برخی مواضع آنان همدلی کامل ندارد. این کتاب با رویکردی پدیدارشناسانه به بررسی دو سنت فکری متفاوت پرداخته و نشان می‌دهد که چگونه این دو متفکر بزرگ، هر یک به شیوه خود، به بازخوانی مفهوم اصیل یاد و خاطره پرداخته‌اند.[۱]

    پانويس

    منابع مقاله

    پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات

    وابسته‌ها