کلام جاودانه (سخنی چند پیرامون «نهجالبلاغه» و آفاق آن)
کلام جاودانه | |
---|---|
پدیدآوران | حکیمی، محمدرضا (نویسنده) |
عنوانهای دیگر | کلام جاودانه (سخنی چند پیرامون «نهجالبلاغه» و آفاق آن) |
ناشر | دلیل ما |
مکان نشر | قم |
سال نشر | 1392ش |
چاپ | سیزدهم |
شابک | 978-964-7990-57-8 |
موضوع | علي بن ابي طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهجالبلاغه - نقد و تفسير |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ح8ک8 / 38/08 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
کلام جاودانه (سخنی چند پیرامون «نهجالبلاغه» و آفاق آن)، اثر محمدرضا حکیمی (1413-1400ش)، کتابی است دو بخشی، که در بخش اول از مقام امامت(ع) بهویژه امیرالمؤمنین علی(ع)، و کتاب نهجالبلاغه سخن رفته و در بخش دوم با عنوان «تذییل»، مطالبی انتقادی در باره وضع موجود کشور، با تأکید بر موضوع عدالت اقتصادی سخن به میان آمده است.
کتاب شامل یک «مدخل»، هشت «شناخت»، و تزییل میشود.
برای آگاه شدن از ابعاد عمیق و آفاق وسیع و اعماق جلیل «نهجالبلاغه» باید با چندین مرحله شناختی آشنا گشت. در واقع با توجه به این مراحل میتوان این کلام ژرف و کتاب شگرف را تا اندازهای شناخت. این مراحل هر کدام نقطه آغازی است برای کلام جاوانه حضرت امام علی بن ابیطالب(ع). این هشت مرحله شامل شناخت «کلام نور و کلام ظلمت»، شناخت «انسان هادی و انسان هابط»، شناخت «نورالانوار»، شناخت «رؤیت حقایق»، شناخت (درک) «ظلمت، مشکل اساسی انسان»، شناخت «مهبط کتاب»، شناخت «لطف بزرگ» و شناخت «نَفَس پیامبران».
نگارنده در پایان این بخش بر اقامه عدالت تأکید میکند و میگوید: در تعالیم نهجالبلاغه چه تأکیدهایی شده بر اقامه عدل و قسط، و مدیریت سالم اجتماع، یعنی همان سیاست برحق و درست قرآنی. و از این جاست که برخی از صاحبنظران درباره «نهجالبلاغه» گفتهاند: بخش عمده خطبهها و سخنان آن درباره سیاست است و اندکی درباره اخلاق و زهد.
تعالیم «نهجالبلاغه» درباره زهد و اخلاق و تقوی و اخلاص و خودسازی و تربیت فرد اندک نیست، بلکه اینگونه تعالیم و سخنان و راهنماییها و پندها در آن کتاب بسیار بسیار است، و همه بس پربار و بس آموزنده، با تعبیرهایی ژرف و سازنده و شگرف، لیکن تعالیم اجتماعی و سخنان غرای سیاسی و اداری و اقتصادی و معیشتی این کهکشان عظیم، جنان عمیق و گسترده و جهتبخش و خطدهنده است که تصور میشود که آنهمه دیگر اندکی بیش نیست و به ملاحظهای هم این نظر درست است و این چگونگی حاکی است از اهمیت واقع سیاسی و اداری هر جامعه، و اینکه سرمایه اصلی هر اجتماع نظام سالم است[۱].
پانویس
- ↑ متن کتاب، ص178-179
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب