نتایج جستجو

است، پذيرفته‌اند، ولى شرح و تفصيل ايشان را قبول نكرده و بر خلاف ظاهر آيه 88 نمل و عبارت حديث مى‌دانند. سومين فايده كتاب، در تحقيق جواب امام رضا(ع) به سؤال

مقدمه كتاب، ج1، ص21-22 مقدمه كتاب، ج1، ص37-41 مائده: 54 متن كتاب، ج1، ص418 نمل: 88 همان، ج2، ص411 اعراف: 184 همان، ج3، ص292 كهف: 18 همان، ج4، ص410 همان،

اين رساله حاوى روايت‌هايى پيرامون آياتى از سوره‌هاى:بقره، آل عمران، حج، نمل، سجده، احزاب، مريم، صافات، ص، زمر، مؤمنون، جاثيه، مجادله، صف، تحريم، هل أتى،

نشده است. ر.ک: مقدمه کتاب، ص11 ر.ک: مقدمه کتاب، ص15-20 ر.ک: متن کتاب، ص69 نمل: 16 مریم: 5-6 ر.ک: همان، ص84-85 ر.ک: همان، ص136-138 مقدمه و متن کتاب. السقيفة

«إِنَّهُ مِنْ سُلَيْمٰانَ وَ إِنَّهُ بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ» (نمل:30) دارد.. بخش دوم کتاب پیرامون سوره شریفه بقره است. سوره بقره طولانی‌ترین

مريد شيخ نور‌الدين عبدالصمد نطنزى بوده است..؛ در اين تفسير، ذيل آيه 40 سوره نمل..، جمله‌اى از «ابن اعرابى رحمه‌الله» نقل شده كه براى مشخص شدن اينكه اين ابن

(يعنى سوره قصص) به چند نشانه بارز صورى استناد كرده است: اولاً: سه سوره قصص، نمل و شعراء كه هر سه با حروف مقطعه «طس» آغاز مى‌شوند، مجموعه‌اى (زمره) واحد را

تاكيد مانند انّ و لقد و...در ترجمه تاكيد آنها بيان شده است مانند آيه 73 سورۀ نمل: انّ ربك لذو فضل على الناس «و راستى پروردگارت بر[اين]مردم داراى بخشش است»

إِنَّك‌ لَتُلَقَّى الْقُرْآنَ‌ مِنْ‌ لَدُنْ‌ حَکيمٍ‌ عَلِيمٍ‌» در آیه 6 سوره نمل و «إِنْ‌ أَتَّبِعُ‌ إِلاّ ما يوحى‌ إِلَی» در آیه 15 سوره یونس و.... او پس

بیاورم تا خود را گرم و از آن استفاده کنید:أو ءاتيكم بشهاب قبس لعلكم تصطلون (نمل: 7)‏. محقق اثر در مقدمه‌اش بر کتاب در تبیین اهمیت «مسئله حجاب زن» چنین می‌نویسد:

زمان در «الأزهر» منتقل شد و در آنجا به اصول سخنورى، جدل، تاريخ اديان و ملل و نمل تعيين شده كه در همین دوره در مباحث پيش گفته کتاب‌هایى را هم تأليف كرد.در سال

طه، انبياء، حج، مؤمنون و نور (6 سوره)، در جلد هفتم، سوره‌هاى فرقان، شعراء، نمل، قصص، عنكبوت، روم، لقمان و سجده (8 سوره)، در جلد هشتم، سوره‌هاى احزاب، سباء،

ابراهیم(ع)، حجر، نحل، اسراء، كهف، مريم(س)، طه، انبياء، حج، مؤمنون، فرقان، شعراء، نمل، قصص و عنكبوت را در خود جاى داده است. در جلد چهارم، تفسير سوره‌هاى روم، لقمان،

منحصر در خداوند دانسته و آن را از غیر او، نفی می‌کند، مانند: آیه 65 سوره نمل: قُلْ لاَ يعْلَمُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ الْغَيبَ إِلاَّ اللَّهُ

مائده،4 ممتحنه،100 توبه،18 فتح، 3 و 4 تحريم،6 أحزاب،74 أنعام،188 أعراف و 40 نمل) به صورت اجمال پرداخته شده است. در پايان هريك از عناوين ذيل بخش پنجم قسمتى

آيات ديگر بوده كه آنها نيز ذكر شده‌اند؛ مثلا: براى تفسير آيات 64 و 65 سوره نمل، از آيه 60 همين سوره تا آيه 66 را متذكر شده است. فهرست مطالب هر جلد، در انتهاى

نموده است، از جمله:«يوم نحشر من كل أمة فوجا ممن يكذب بآياتنا فهم يوزعون»(نمل / 83)؛ كه ايشان معتقد است بر رجعت دلالت دارد ج) بداء: مرحوم شبر ذيل آيه«يمحو

صحبت كرده، در آغاز سور داراى حروف مقطعه چون آل عمران، يونس، هود، يوسف، قصص، نمل و... نيز مطالبى را در همين باره متذكر شده است. در تفسير متشابهات مى‌گويد:

الرّكّع و السّجود تأویل آيات به امامان(ع) العالمین عليها توبه60/-زبور، حجّ، نمل، عاكفين، آيات محكمات و مساجد در سوره انبياء105/ حجّ27/، نحل68/، بقرة125/،

كهف، مريم، طه و انبياء؛ جلد نهم، شامل سوره حج، مؤمنون، نور، فرقان، شعراء و نمل؛ جلد دهم، شامل سوره قصص، عنكبوت، روم، لقمان، سجده، احزاب، سبأ و فاطر؛ جلد