نتایج جستجو

چهارم‌ رجب‌ سال 721ق، در دهلی متولد شد. سید محمد، تحصیلات آغازینش را در اوضاع آرام دولت‌آباد که با حضور جمع‌ فراوانی‌ از‌ عرفا در آنجا پدید آمده بود، کسب

جمله آثار متقدم در ذکر مراحل و منازل سلوک عرفانی است. این اثر با مقدمه و تصحیح اکبر راشدی‌نیا و ترجمه عزت‌الله مرتضایی منتشر شده است. در این طبع از کتاب،

است. کتاب با تحقیق و تصحیح محمد بهجت منتشر شده است. در انتهای کتاب، ترجمه فارسی آزاد شرح نیز ارائه شده است. در دانشنامه جهان اسلام، این اثر به کمال‌الدین

گرهارد، منتشر شده است. «سلوة العارفين»، اثری است در موضوع تصوف که در احوال، طبقات و تراجم صوفیه و بر هفتاد و دو باب ترتیب یافته است. گفته شده این اثر حکایت‌کننده

باخرزی که در کتابخانه خدابخش در هندوستان موجود است. سعید نفیسی آن‌گونه که خود گفته اشعار باخرزی را که در این منابع آمده، به‌ترتیب حروف هجا در پی هم آورده

به گفته محقق در مقدمه کتاب، این اثر، وصایا و رسائلی است برای تمام صوفیان در تمامی اعصار. نویسنده در این کتاب، روش صحیح تصوف را بیان کرده و در آن، به التزام

است، از اهمیت بسزایی برخوردار است‏. تاریخ آغاز کتابت این اثر به گزارش مقدمه آن، سال 845ق و محل تألیف در سرزمین روم ذکر شده است؛ لکن گویا نویسنده به علت مراجعه

آن به فاتحه ذکر شده است. سپس آیات به‌لحاظ لغت، اعراب و معنا بررسی شده و به روایات، نکات و لطایف پیرامون آنها اشاره شده است. نویسنده در ادامه به تفسیر عرفانی

رساله‌ای است در شرح حدیث عما. در این حدیث، از پیامبر(ص) سؤال می‌شود که پروردگار پیش از آنکه خلق را بیافریند، کجا بوده است. در بخشی از این رساله، در توضیح جواب

لطیف اوست که یادآور غزلیات سعدی است. حسن دهلوی در دیوانش اشاره کرده که در سخنوری از سعدی متأثر بوده، در چند مورد نیز از اشعار سعدی استقبال کرده است. حسن

آثاری در زمینه زهد و لطایف آن، توجه زیادی داشته‌اند؛ کتاب‌هایی که در آن‌ها، به نمونه‌هایی از زهد ورزیدن پیامبران(ع) و صحابه و تابعین، اشاره شده و از این

دادن کتاب به شعرانی توسط ابوالانس محمد ملیجی در کتاب «تذكرة أولي الألباب في مناقب الشعراني سيدي عبدالوهاب». مطالب کتاب در ده باب تنظیم شده و هر باب، شامل مجموعه‌ای

است؟. در کتاب «اسرار ملکوت»، در جایی نوشته شده است: «عارف از مقام و محور توحید، تنازل نمی‌کند». در جلسه سوم، پیرامون این موضوع، توضیحاتی خواسته شده است.

گنجی، منتشر شده است. این کتاب در واقع، مجموعه ملفوضات شاه عبدالله دهلوی می‌باشد؛ یعنی سخنانی که در مجالس وعظ بر زبان ایشان، جاری شده است؛ لذا در یک مجلس امکان

ایشان، منشعب شده و قائل به وحدت وجود هستند، مقایسه کند. کتاب با مقدمه محقق، آغاز شده است. در این مقدمه، ابتدا به موضوع کتاب، به‌صورت مختصر، اشاره شده و سپس،

مفصلی از محقق آغاز شده که در آن، ضمن ارائه شرح حال مفصلی از نویسنده، به توضیح روش نگارش کتاب و اقدامات تحقیقی صورت‌گرفته در آن، پرداخته شده است. به‌منظور آشنایی

شامل می‌شود. باب سوم، در دو فصل، به بررسی روابط و نفوذ شیخ نزد معاصرانش اختصاص داده شده است؛ در فصل اول، از امرای معاصر شیخ و در فصل دوم، درباره مشایخ

خالدی شافعی که در سال 1237ق، تألیف شده است. این رساله در هفت باب تدوین شده است. در باب اول آن به مصاحبت اخیار و اجتناب از اشرار تأکید شده است. ر.ک: متن

فیض کاشانی، در مقدمه مختصرش یادآور شده است: این مباحث، تعلیقات این بنده بر صحیفه کامله سجادیه است، در مواردی که شاید نیازمند شرح باشد و آن را در پاسخ به درخواست

الحقیقه قبلاً معرفی شده، در اینجا فقط ویژگی‌های نسخه حاضر شناسانده می‌شود. این نسخه را انتشارات حجر در سال 1361ش، منتشر کرده است. در این نسخه، نخست بخشی