نتایج جستجو

الاقتباس ترجمه و شرح كشف المراد الاشارات و التنبیهات (بیروت) ظاهرات الفلک فرهنگ عروضی کشف المراد شرح تجرید الاعتقاد التذکره فی المبدا و المعاد هداية الطالبين

محمد بن عبدالوهاب قزوینی، به همت محمد رمضانی، تهران، مطبعه مجلس، 1314. فرهنگ عروضی المعجم فی معائیر أشعار العجم در معرفت شعر (گزیده المعجم فی معاییر اشعار

متون قدیم به صورت «باز» می‌نوشتند، بعدها به صورت معرب آن فاز درآمد. نظامی عروضی که قدیم‌ترین واقعه نویس زندگی فردوسی است و صدسالی بعد از او خاک پاکش را زیارت

دارد و صفی اصفهانی در منظومه عاشورایی خود برای اولین بار با قرائت عرفانی از فرهنگ خون‌نگار کربلا به تجزیه و تحلیل عارفانه این رخداد بی‌نظیر تاریخی پرداخته

جرايد مانند مهر، ايران امروز، تعليم و تربيت، جلوه، سخن، پشوتن، يغما، دانش، فرهنگ، مربى، تمدن و...، مقالات فراوانى درباره موضوع‌هاى ادبى، تاريخى و فلسفى چاپ

العارفين؛ پلى ميان شعر هجايى و عروضى فارسى. خلاصه شرح تعرف بر اساس نسخه منحصر بفرد مورخ ۷۱۳ هجری پلی میان شعر هجایی و عروضی فارسی در قرون اول هجری ترجمه

زیر اشاره کرد: فرهنگ لغت عامیانه؛ تصحیح و شرح مقامات حمیدی؛ تصحیح و شرح «تجارب الأمم في تاريخ العرب و العجم»؛ تصحیح و شرح چهار مقاله عروضی؛ تصحیح و شرح بوستان

ابوالعباس مروزى تا سال 1284ق، تحت عنوان «مجمع الفصحاء» براى اهالى علم و ادب و فرهنگ فارسى‏ به یادگار گذاشت. مصحح کتاب، در ابتدای مقدمه‌اش پیشینه تذکره‌نویسی

احمدعلى رجائى با عنوان «پلى ميان شعر هجائى و عروضى فارسى در دو قرن اول هجرى» در سال 1353ش، توسط بنياد فرهنگ ايران به چاپ رسيد از ديگر ترجمه‌هاى مشهور منظوم

گاهى دو و گاه سه و گاهى تمام يك مصراع عيناً يا با اندك اختلافى، كه با وزن عروضى مثنوى هماهنگ شود، از آيه نقل شده است. براى نمونه به موارد ذيل توجّه شود:

1348 آغاز گرديد و اين همكارى با بنياد فرهنگ ايران همكارى آغاز كرد كه تا انقلاب اسلامى در آن مؤسسه، در بخش «فرهنگ تاريخى زبان فارسى» ادامه داشت. وى به سال

پژوهشگر تاریخ و فرهنگ میرزا محمد بن عبدالوهاب قزوینی در یازدهم فروردین ۱۲۵۶ش برابر با 1294ق در تهران، محله دروازه قزوین در خانواده‌اى فرهنگ‌دوست، به دنیا

طبقاتى، تاريخى و الفبايى رعايت نشده است. اثر حاضر، سند اصالت موسيقى ایرانى در فرهنگ عربى و بزرگ‌ترين و مشروح‌ترين مجموعه ادبى و بيانگر اوضاع اجتماعى و فرهنگى

نداده است سعدى، مسلمان است و متدين، عارف‌مسلك، فرهيخته و مهذّب و بافرهنگ كه فرهنگ پيش از خود را به‌عنوان پشتوانه‌اى براى آثار خويش قرار داده است و از آن به‌طرزى

شابک:1-546-320-964-978 فرهنگ فارسی عمید: حسن عمید، مصحح عزیزالله علیزاده، تهران: راه رشد، 1389، (جیبی، گالینگور)، 1088 صفحه (با سی‌دی). شابک: 5-67-5009-600-978 فرهنگ فارسی:

كتاب. كيس، ورستيق، سير زبانشناسى در جهان اسلام، ترجمه حسن بشيرنژاد، مجله فرهنگ، پاييز و زمستان 1383 شماره51و52، ص155-174. البهجة المرضية علی ألفية ابن مالك

نیست، لکن اقامت وی در دربار چغانیان به دلیل تصریح تذکره‌نویسان و اشاره نظامی عروضی و فرخی و معزی مسلم است. دقیقی از شاعران سبک خراسانی بوده و چون پرداختن به

حرکات قافیه انواع قافیه عیوب قافیه نویسنده 36 مورد از اصطلاحات عروضی را با اقتباس از فرهنگ‌نامه ادبی فارسی انوشه و گاه از لغت‌نامه دهخدا و 21 مورد از اصطلاحات

ترك كند. وى در بارۀ چگونگى این ضرورت چيزى نمى‌گوید، اما از سوى ديگر، نظامى عروضى (ص 77) داستانى را مى‌آورد كه بنا بر آن، سلطان محمود غزنوى (حك 388-421 ق)

است یا در حدی است که می‌تواند شواهد نادر و اندک‌یاب متون و فرهنگ ما را تکمیل کند و هیچ فرهنگ‌نویسی از آن بی‌نیاز نیست. ر.ک: حسنی، رضا، ص22 ر.ک: حسنی، رضا،