۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== معرفى اجمالى == «(.*)»' به '== معرفى اجمالى == '''$1'''') |
جز (جایگزینی متن - ' .' به '. ') |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
در بيان موضوع كتاب و انگيزه تأليف آن، نويسنده در ديباچه چنين آورده است: | در بيان موضوع كتاب و انگيزه تأليف آن، نويسنده در ديباچه چنين آورده است: | ||
«سبب تأليف اين كتاب صريح شريف و خطاب فصيح منيف كه قوىئيل سال تركى مصادف هزار و يكصد و پانزده هجرى، سال دهم جلوس ميمنت مأنوس نوّاب كامياب سپهر ركاب نقاوه مصطفوى، تازه نهال بوستان مرتضوى، خلاصه سلاطين صفوى ... | «سبب تأليف اين كتاب صريح شريف و خطاب فصيح منيف كه قوىئيل سال تركى مصادف هزار و يكصد و پانزده هجرى، سال دهم جلوس ميمنت مأنوس نوّاب كامياب سپهر ركاب نقاوه مصطفوى، تازه نهال بوستان مرتضوى، خلاصه سلاطين صفوى. .. | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''شاه سلطان حسين آن كه ببست''|2=''چرخ را عدلش از تعدى دست''}} | {{ب|''شاه سلطان حسين آن كه ببست''|2=''چرخ را عدلش از تعدى دست''}} | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
نويسنده در باب اختلافات و رقابت دستههاى قزلباش و نفوذ آنها در دستگاههاى حكومتى خصوصا در دوره شاه طهماسب(919-984ق) و سلطان محمد خدابنده(985-996ق) به تفصيل مىگرايد و صفحات بسيارى از اثر را به وقايع دوره سلطنت شاه عباس اول (1096-1038ق) و توصيف بناهايى كه در زمان وى احداث گشته، اختصاص مىدهد و كتاب را با مرگ شاه صفى(1021-1051ق) به پايان مىرساند. | نويسنده در باب اختلافات و رقابت دستههاى قزلباش و نفوذ آنها در دستگاههاى حكومتى خصوصا در دوره شاه طهماسب(919-984ق) و سلطان محمد خدابنده(985-996ق) به تفصيل مىگرايد و صفحات بسيارى از اثر را به وقايع دوره سلطنت شاه عباس اول (1096-1038ق) و توصيف بناهايى كه در زمان وى احداث گشته، اختصاص مىدهد و كتاب را با مرگ شاه صفى(1021-1051ق) به پايان مىرساند. | ||
مولف كوشيده است، تاريخ حدود چهار قرن از صفويه را از كتب معتبر تاريخ و انساب استخراج و ...به اختصار عرضه كند. مولف در ديباچه به منابع خود اشاره كرده كه اهم آنها به شرح زير است: فتوحات امينى، صفوه الصفا، بحر الفوائد، عالم آراى عباسى، احسن التواريخ، حبيب السير، لب التواريخ، تاريخ گزيده، بحر الانساب و تاريخ سلاطين تركمان. مولف در بيان مطالب، از كاربرد عبارات پيچيده و متكلف پرهيز و زبانى ساده و همه فهم را اختيار كرده و از آوردن اشعار مفصل و عارى از لطف ادبى كه در متون تاريخى آن زمان به وفور يافت مىشود، خوددارى كرده است. | مولف كوشيده است، تاريخ حدود چهار قرن از صفويه را از كتب معتبر تاريخ و انساب استخراج و. ..به اختصار عرضه كند. مولف در ديباچه به منابع خود اشاره كرده كه اهم آنها به شرح زير است: فتوحات امينى، صفوه الصفا، بحر الفوائد، عالم آراى عباسى، احسن التواريخ، حبيب السير، لب التواريخ، تاريخ گزيده، بحر الانساب و تاريخ سلاطين تركمان. مولف در بيان مطالب، از كاربرد عبارات پيچيده و متكلف پرهيز و زبانى ساده و همه فهم را اختيار كرده و از آوردن اشعار مفصل و عارى از لطف ادبى كه در متون تاريخى آن زمان به وفور يافت مىشود، خوددارى كرده است. | ||
مولف درباره منشأ دودمان صفوى و انساب سلاطين، همان مطالب مورخان رسمى دوران صفوى را تكرار و مانند آنان از مطالب نسبنامههايى استفاده كرده كه از زمان شاه اسماعيل، به خصوص شاه طهماسب مورد تاكيد قرار گرفته است. | مولف درباره منشأ دودمان صفوى و انساب سلاطين، همان مطالب مورخان رسمى دوران صفوى را تكرار و مانند آنان از مطالب نسبنامههايى استفاده كرده كه از زمان شاه اسماعيل، به خصوص شاه طهماسب مورد تاكيد قرار گرفته است. | ||
ویرایش