پرش به محتوا

تاریخ سلطانی: از شیخ صفی تا شاه صفی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' .' به '.'
جز (جایگزینی متن - ' .' به '. ')
جز (جایگزینی متن - ' .' به '.')
خط ۴۷: خط ۴۷:
در بيان موضوع كتاب و انگيزه تأليف آن، نويسنده در ديباچه چنين آورده است:
در بيان موضوع كتاب و انگيزه تأليف آن، نويسنده در ديباچه چنين آورده است:


«سبب تأليف اين كتاب صريح شريف و خطاب فصيح منيف كه قوى‌ئيل سال تركى مصادف هزار و يكصد و پانزده هجرى، سال دهم جلوس ميمنت مأنوس نوّاب كامياب سپهر ركاب نقاوه مصطفوى، تازه نهال بوستان مرتضوى، خلاصه سلاطين صفوى. ..
«سبب تأليف اين كتاب صريح شريف و خطاب فصيح منيف كه قوى‌ئيل سال تركى مصادف هزار و يكصد و پانزده هجرى، سال دهم جلوس ميمنت مأنوس نوّاب كامياب سپهر ركاب نقاوه مصطفوى، تازه نهال بوستان مرتضوى، خلاصه سلاطين صفوى...
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''شاه سلطان حسين آن كه ببست''|2=''چرخ را عدلش از تعدى دست''}}
{{ب|''شاه سلطان حسين آن كه ببست''|2=''چرخ را عدلش از تعدى دست''}}
خط ۶۹: خط ۶۹:
نويسنده در باب اختلافات و رقابت دسته‌هاى قزلباش و نفوذ آن‌ها در دستگاه‌هاى حكومتى خصوصا در دوره شاه طهماسب(919-984ق) و سلطان محمد خدابنده(985-996ق) به تفصيل مى‌گرايد و صفحات بسيارى از اثر را به وقايع دوره سلطنت شاه عباس اول (1096-1038ق) و توصيف بناهايى كه در زمان وى احداث گشته، اختصاص مى‌دهد و كتاب را با مرگ شاه صفى(1021-1051ق) به پايان مى‌رساند.
نويسنده در باب اختلافات و رقابت دسته‌هاى قزلباش و نفوذ آن‌ها در دستگاه‌هاى حكومتى خصوصا در دوره شاه طهماسب(919-984ق) و سلطان محمد خدابنده(985-996ق) به تفصيل مى‌گرايد و صفحات بسيارى از اثر را به وقايع دوره سلطنت شاه عباس اول (1096-1038ق) و توصيف بناهايى كه در زمان وى احداث گشته، اختصاص مى‌دهد و كتاب را با مرگ شاه صفى(1021-1051ق) به پايان مى‌رساند.


مولف كوشيده است، تاريخ حدود چهار قرن از صفويه را از كتب معتبر تاريخ و انساب استخراج و. ..به اختصار عرضه كند. مولف در ديباچه به منابع خود اشاره كرده كه اهم آن‌ها به شرح زير است: فتوحات امينى، صفوه الصفا، بحر الفوائد، عالم آراى عباسى، احسن التواريخ، حبيب السير، لب التواريخ، تاريخ گزيده، بحر الانساب و تاريخ سلاطين تركمان. مولف در بيان مطالب، از كاربرد عبارات پيچيده و متكلف پرهيز و زبانى ساده و همه فهم را اختيار كرده و از آوردن اشعار مفصل و عارى از لطف ادبى كه در متون تاريخى آن زمان به وفور يافت مى‌شود، خوددارى كرده است.
مولف كوشيده است، تاريخ حدود چهار قرن از صفويه را از كتب معتبر تاريخ و انساب استخراج و...به اختصار عرضه كند. مولف در ديباچه به منابع خود اشاره كرده كه اهم آن‌ها به شرح زير است: فتوحات امينى، صفوه الصفا، بحر الفوائد، عالم آراى عباسى، احسن التواريخ، حبيب السير، لب التواريخ، تاريخ گزيده، بحر الانساب و تاريخ سلاطين تركمان. مولف در بيان مطالب، از كاربرد عبارات پيچيده و متكلف پرهيز و زبانى ساده و همه فهم را اختيار كرده و از آوردن اشعار مفصل و عارى از لطف ادبى كه در متون تاريخى آن زمان به وفور يافت مى‌شود، خوددارى كرده است.


مولف درباره منشأ دودمان صفوى و انساب سلاطين، همان مطالب مورخان رسمى دوران صفوى را تكرار و مانند آنان از مطالب نسب‌نامه‌هايى استفاده كرده كه از زمان شاه اسماعيل، به خصوص شاه طهماسب مورد تاكيد قرار گرفته است.
مولف درباره منشأ دودمان صفوى و انساب سلاطين، همان مطالب مورخان رسمى دوران صفوى را تكرار و مانند آنان از مطالب نسب‌نامه‌هايى استفاده كرده كه از زمان شاه اسماعيل، به خصوص شاه طهماسب مورد تاكيد قرار گرفته است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش