۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
اسطوره، شاهنامه، تعزیه: وامگیریهای تعزیه از بنمایههای اساطیری و شاهنامه: تفاوت میان نسخهها
اسطوره، شاهنامه، تعزیه: وامگیریهای تعزیه از بنمایههای اساطیری و شاهنامه (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۰۴
، ۲ نوامبر ۲۰۲۴جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
در فصل سوم به خویشکاری (= کارکرد مقدس) و همآوایی (= همسانی) اسطوره و عرفان در تعزیهنامهها پرداخته شده است؛ زیرا همسانی و همکارکردی ریشهداری بین رمز و رازهای اساطیری و عرفانی وجود دارد و این آمیختگی در بستر آیینی تعزیه، در موضوعاتی مانند تعزیههایی با مضامین مشترک اساطیری و عرفانی، جاودانگی پس از مرگ، مؤلفههای عاشقانه، اهمیت انسان کامل و رابطۀ مراد و مریدی، خلوتهای عارفانه، جهانشمولی افکار و اشخاص، همیشه جوان بودن قهرمان، کوشش به اندازۀ وسع، ضرورت پاکیزگی و طهارت روح و جسم و .... مورد بحث قرار گرفته است. | در فصل سوم به خویشکاری (= کارکرد مقدس) و همآوایی (= همسانی) اسطوره و عرفان در تعزیهنامهها پرداخته شده است؛ زیرا همسانی و همکارکردی ریشهداری بین رمز و رازهای اساطیری و عرفانی وجود دارد و این آمیختگی در بستر آیینی تعزیه، در موضوعاتی مانند تعزیههایی با مضامین مشترک اساطیری و عرفانی، جاودانگی پس از مرگ، مؤلفههای عاشقانه، اهمیت انسان کامل و رابطۀ مراد و مریدی، خلوتهای عارفانه، جهانشمولی افکار و اشخاص، همیشه جوان بودن قهرمان، کوشش به اندازۀ وسع، ضرورت پاکیزگی و طهارت روح و جسم و .... مورد بحث قرار گرفته است. | ||
در فصل چهارم کوشیده شده بین داستان سیاوش، داستان داستانها و سمبل پاکی و پاکباختگی اسطورههای ایرانی، در شاهنامه با مجلس تعزیۀ امام حسین (ع) به عنوان مادر تعزیهها مقایسه شود. بر اساس این بررسی، سوگمایشهای سیاوش، ارجداشت پاکنهادی و خونخواهی مظلوم است و شهادت امام حسین (ع) در تعزیه، مرکز ثقل همۀ وقایع عالم است. در این فصل ضمن روایت خلاصۀ دو داستان و ویژگیهایشان، همانندیها و پیوندهای آنها در زمینۀ تولد رازآلود از مادری آسمانی، جنبۀ ازلی بودن، کنشها و واکنشهای طبیعت در برابر این قهرمانان، حضور فرازمینیها، تکرارشوندگی، نمادها و اشارات مشترک و ... مورد پژوهش قرار گرفته است. | در فصل چهارم کوشیده شده بین داستان سیاوش، داستان داستانها و سمبل پاکی و پاکباختگی اسطورههای ایرانی، در شاهنامه با مجلس تعزیۀ امام حسین(ع) به عنوان مادر تعزیهها مقایسه شود. بر اساس این بررسی، سوگمایشهای سیاوش، ارجداشت پاکنهادی و خونخواهی مظلوم است و شهادت امام حسین(ع) در تعزیه، مرکز ثقل همۀ وقایع عالم است. در این فصل ضمن روایت خلاصۀ دو داستان و ویژگیهایشان، همانندیها و پیوندهای آنها در زمینۀ تولد رازآلود از مادری آسمانی، جنبۀ ازلی بودن، کنشها و واکنشهای طبیعت در برابر این قهرمانان، حضور فرازمینیها، تکرارشوندگی، نمادها و اشارات مشترک و ... مورد پژوهش قرار گرفته است. | ||
در فصل پنجم، شباهتها و وامگیریهای معنوی و لفظی در ده مجلس تعزیه از شاهنامۀ فردوسی مورد بررسی قرار گرفته است. نسخهنویسان تعزیه که مؤانست زیادی با شاهنامه داشتهاند، در بهکارگیری اصطلاحات، اسامی و تعبیرات اساطیری، داستانسازیها، نوع گفتارها، شخصیتپردازیها، اشارات، رمزنگاریها، سمبلها و ... بسیار وامگیرنده از این منبع کهن و روایات و باورهای کهن ایرانی بودهاند. | در فصل پنجم، شباهتها و وامگیریهای معنوی و لفظی در ده مجلس تعزیه از شاهنامۀ فردوسی مورد بررسی قرار گرفته است. نسخهنویسان تعزیه که مؤانست زیادی با شاهنامه داشتهاند، در بهکارگیری اصطلاحات، اسامی و تعبیرات اساطیری، داستانسازیها، نوع گفتارها، شخصیتپردازیها، اشارات، رمزنگاریها، سمبلها و ... بسیار وامگیرنده از این منبع کهن و روایات و باورهای کهن ایرانی بودهاند. | ||