الأربعون حديثا، چهل حديث بهداشتی و اخلاقی: تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =  

}}

سیره عده‌ای از علمای گذشته بر این بوده است که در ضمن تألیف کتاب‌های گوناگون، به‌عنوان تیمن و تبرک و بها دادن به احادیث پیامبر و امامان، «چهل حدیث» را به سلیقه خود از میان مجامع روایی برمی‌گزیدند و به حدیث‌دوستان و پیروان خاندان نبوت و رسالت عرضه می‌کردند و معمولاً این‌گونه احادیث را با ذکر سند از استاد و مشیخه خود گرفته و همین‌طور سلسله سند حدیث را تا پیشوای معصوم ادامه داده و به‌صورت معنعن نقل و روایت می‌کردند، تا دیگران را به مقام و موقعیت و اهمیت حدیث و نقش سازنده آن، بیشتر آگاه سازند و از طرفی با ادامه عنوان عدد «چهل» که در آن ایهام و اشاره‌ای به صعود، بر فراز قله کمال معرفت و سیر تکاملی عالی انسان و صیرورت و حرکت فزاینده آدمی در پرتو الهام از سخنان اولیای الهی و سیر و سلوک از طریق برنامه‌های آنان که به‌منزله دستورالعمل مراد و مرشد کامل در منازل چهل‌گانه طریقت است، زمینه وصول به حقایق معنوی را از طریق رهنمودهای پیشوایان معصوم گوشزد می‌نمودند<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص8-9</ref>‏.

در میان کتاب‌هایی که با عنوان «چهل حدیث» به رشته تحریر درآمده، کتاب «الأربعون حديثاً» شهید اول از درخشندگی ویژه‌ای برخوردار است. بی‌شک، «تبحر در حدیث‌شناسی»، «صداقت و اخلاص»، «حسن انتخاب» مؤلف بزرگوار، در تألیف متقن و استوار این اثر ماندگار، تأثیر بسزایی داشته است. این احادیث چهل‌گانه، بیشتر بر محور «مسائل فقهی و اخلاقی» دور می‌زند. در اهمیت این روایات همین بس که مورد استناد فقها و مدرک فتوای آنها در بعضی موضوعات قرار گرفته است. شهید این کتاب را در سال 782ق، یعنی چهار سال پیش از شهادتش نوشته است<ref>ر.ک: همان، ص10</ref>‏.

==پانویس==