پرش به محتوا

الزاهر في غريب ألفاظ الإمام الشافعي: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR117112J1.jpg | عنوان = الزاهر في غريب ألفاظ الإمام الشافعي | عنوان‌های دیگر = عمدة‌ الفقها‌ء فی‌ شرح‌ غریب‌ المصطلحا‌ت‌ الفقهیة‌ | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ازهری، محمد بن احمد (نويسنده) بشناتی، عبدالمنعم طو...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''الزاهر في غریب ألفاظ الأمام الشافعي'''، اثر ابومنصور محمد بن احمد ازهری (282- 370ق)، شرح الفاظ و واژگان غریب فقهی مذهب شافعی است. این کتاب بر اساس کتاب «المختصر الصغیر» ابوابراهیم اسماعیل بن یحیی مزنی مصری (175- 264ق) شاگرد محمد بن ادریس شافعی نوشته که کتاب مزنی نیز مختصر «الأم» شافعی است. تحقیق و مقدمه کتاب به قلم عبدالمنعم طوعی بشناتی است.
'''الزاهر في غریب ألفاظ الأمام الشافعي'''، اثر [[ازهری، محمد بن احمد|ابومنصور محمد بن احمد ازهری]] (282- 370ق)، شرح الفاظ و واژگان غریب فقهی مذهب شافعی است. این کتاب بر اساس کتاب «[[المختصر الصغیر]]» [[ابوابراهیم اسماعیل بن یحیی مزنی مصری]] (175- 264ق) شاگرد [[شافعی، محمد بن ادریس|محمد بن ادریس شافعی]] نوشته که کتاب مزنی نیز مختصر «الأم» شافعی است. تحقیق و مقدمه کتاب به قلم [[بشناتی، عبدالمنعم طوعی|عبدالمنعم طوعی بشناتی]] است.


ازهری، شافعی مذهب بوده و در فقه و لغت‌شناسی، مهارت و شهرت فراوانی دارد. وی به منظور شرح معانی لغوی، به دنبال کتابی جامع و مفید بوده و آثار شافعی را که در لغت معروف و حتی به عقیده برخی، کلام و سخن او در این زمینه حجت می‌باشد را برگزیده است. از طرفی، در میان شاگردان شافعی، کسی فقیه‌تر و آگاه‌تر از مزنی به آثار او، نبوده و لذا ازهری کتاب «المختصر» وی را برای این امر، برگزیده و به شرح لغات و واژگان فقهی غریب آن، پرداخته است<ref>مقدمه، ص56</ref>.
[[ازهری، محمد بن احمد|ازهری]]، شافعی مذهب بوده و در فقه و لغت‌شناسی، مهارت و شهرت فراوانی دارد. وی به منظور شرح معانی لغوی، به دنبال کتابی جامع و مفید بوده و آثار شافعی را که در لغت معروف و حتی به عقیده برخی، کلام و سخن او در این زمینه حجت می‌باشد را برگزیده است. از طرفی، در میان شاگردان شافعی، کسی فقیه‌تر و آگاه‌تر از مزنی به آثار او، نبوده و لذا [[ازهری، محمد بن احمد|ازهری]] کتاب «المختصر» وی را برای این امر، برگزیده و به شرح لغات و واژگان فقهی غریب آن، پرداخته است<ref>مقدمه، ص56</ref>.


کتاب با شیوه کتب فقهی با باب طهارت، نیت، آنچه مستلزم غسل می‌شود و... شروع و به مسایل حقوقی و قضاوت ختم شده است<ref>همان، ص6</ref>.
کتاب با شیوه کتب فقهی با باب طهارت، نیت، آنچه مستلزم غسل می‌شود و... شروع و به مسایل حقوقی و قضاوت ختم شده است<ref>همان، ص6</ref>.
خط ۳۳: خط ۳۳:
از جمله ویژگی‌های کتاب، آن است که این امکان را برای زبان‌شناسان و فقه‌‍پژوهان فراهم می‌کند تا در مورد واژه‌های مبهم مندرج در هر باب فقه از نظر لغوی تحقیق کنند<ref>همان</ref>.
از جمله ویژگی‌های کتاب، آن است که این امکان را برای زبان‌شناسان و فقه‌‍پژوهان فراهم می‌کند تا در مورد واژه‌های مبهم مندرج در هر باب فقه از نظر لغوی تحقیق کنند<ref>همان</ref>.


اهمیت اثر حاضر، در این است که کتابی لغوی در توضیح اصطلاحات فقهی و از منابع معتبر علمی  نادر است که لغویون زیادی توجه ویژه‌ای به آن داشته و از آن‌ بهره برده‌اند؛ مانند نووی در «تهذیب الأسماء واللغات»، دمیری صاحب «حیاة الحیوان»، فیومی صاحب «المصباح المنیر» و...<ref>همان</ref>.
اهمیت اثر حاضر، در این است که کتابی لغوی در توضیح اصطلاحات فقهی و از منابع معتبر علمی  نادر است که لغویون زیادی توجه ویژه‌ای به آن داشته و از آن‌ بهره برده‌اند؛ مانند [[نووی، یحیی بن شرف|نووی]] در «[[تهذيب الأسماء و اللغات|تهذیب الأسماء واللغات]]»، دمیری صاحب «[[حیاة الحیوان]]»، [[فیومی، احمد بن محمد|فیومی]] صاحب «[[المصباح المنير في غريب الشرح الكبير للرافعي|المصباح المنیر]]» و...<ref>همان</ref>.


کتاب حاضر، به نام‌ها و اسامی بسیاری شناخته شده است؛ که همه آنها، حول معانی فقهی یا اصطلاحات فقهی عجیب و غریب، می‌چرخد. برخی از این اسامی و کسانی که به آن نام‌ها از آن یاد کرده‌اند، عبارتند از: «تفسیر ألفاظ المزني» ابن انباری، «کتاب الألفاظ الفقهیة» قفطی، «تفسیر ألفاظ کتاب المزني» یاقوت، صفدی و بستانی، «تفسیر ألفاظ مختصر المزنی» طاش کبری‌زاده، سیوطی و داودی، «تفسیر ألفاظ المزني» سبکی و ذهبی، «غری الألفاظ التي استعملها الفقهاء» زرکلی و ابن خلکان و... که در واقع، با بررسی آنها، می‌توان دریافت که تمامی این اسامی، عناوین غیر دقیق و صفاتی است که با آن، مطالب کتاب، توصیف گردیده است<ref>همان، ص57- 60</ref>.
کتاب حاضر، به نام‌ها و اسامی بسیاری شناخته شده است؛ که همه آنها، حول معانی فقهی یا اصطلاحات فقهی عجیب و غریب، می‌چرخد. برخی از این اسامی و کسانی که به آن نام‌ها از آن یاد کرده‌اند، عبارتند از: «تفسیر ألفاظ المزني» ابن انباری، «کتاب الألفاظ الفقهیة» قفطی، «تفسیر ألفاظ کتاب المزني» یاقوت، صفدی و بستانی، «تفسیر ألفاظ مختصر المزنی» طاش کبری‌زاده، سیوطی و داودی، «تفسیر ألفاظ المزني» سبکی و ذهبی، «غری الألفاظ التي استعملها الفقهاء» زرکلی و ابن خلکان و... که در واقع، با بررسی آنها، می‌توان دریافت که تمامی این اسامی، عناوین غیر دقیق و صفاتی است که با آن، مطالب کتاب، توصیف گردیده است<ref>همان، ص57- 60</ref>.