پرش به محتوا

اطلس شصت سال کارتوگرافی (نقشه‌نگاری) آثار قلمی استاد عباس سحاب 1373- 1313 شمسی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'دسته بندی' به 'دسته‌بندی'
جز (جایگزینی متن - 'ی هایی ' به 'ی‌هایی ')
جز (جایگزینی متن - 'دسته بندی' به 'دسته‌بندی')
خط ۲۸: خط ۲۸:


==گزارش کتاب==
==گزارش کتاب==
کتاب حاضر مختصری از شرح حال و کارهای زنده یاد استاد عباس سحاب است که در ابتدا با جستجوی فرزندنشان [[سحاب، غلامرضا|غلامرضا سحاب]] در جهت یافتن نقشه‌ها و ترسیم‌های کارتوگرافی پدر آن هم از کسانی که شاید نقشه‌های ایشان را در اختیار داشته باشند تا کتاب فروشی‌های کتاب‌های دست دوم و یا مکان‌های رسمی مانند کتابخانه‌ی ملی و کتابخانه‌ی مجلس و بزرگانی که ممکن بود این آثار نزد آن‌ها به یادگار مانده باشد. دسته بندی کارها در دو مرحله صورت گرفت: در مرحله‌ی اول آثار مختصری که به صورت نقاشی کار شده بود و فقط یک نسخه از آن وجود داشت مانند نقشه‌ی اراک و تفرش و یا تابلوهای نقاشی مربوط به سال 1327 شمسی. در مرحله‌ی دوم نقشه‌های ترسیمی در سال‌های 1328 تا 1335 که اغلب آن‌ها به صورت اوزالید تکثیر می‌شد و بسیار کمیاب بود و اگر مقابل نور قرار می گرفت پاک می‌شد. ولی آن هایی که در نزد پژوهشگر موجود بود کیفیت خوبی داشت ولی چندتایی از نقشه‌های اوزالیدی کاملا از بین رفته بود. گروه دوم نقشه‌های سیاه و سفیدی بود که با دست رنگ آمیزی می‌شد مثل نقشه‌ی ایران که نمونه‌ی آن در کتاب پیش رو موجود است. این نقشه‌ها به صورت تک رنگ چاپ می‌شد و هر نسخه‌ی آن با دست رنگ آمیزی شده بود که خارجی‌ها آن را هندکالر می گویند. از سال‌های 1336 به بعد تعداد و تنوع نقشه‌ها زیاد شد یعنی از سن 35 تا 45 سالگی استاد که به صورت خارق العاده‌ای کار کرده بود و اغلب تاریخ نقشه‌ها گواه این مطلب بود. در آن زمان زنده یاد استاد سحاب عاشقانه برای تهیه‌ی نقشه‌ها کار می‌کردند و ساعت کاری برایشان وجود نداشت و شب و روز معنای واقعی زمان را نشان نمی داد. با عشق و اشتیاق و آتشی که در دل داشتند هیچ مانعی را در مقابل خود نمی دیدند.
کتاب حاضر مختصری از شرح حال و کارهای زنده یاد استاد عباس سحاب است که در ابتدا با جستجوی فرزندنشان [[سحاب، غلامرضا|غلامرضا سحاب]] در جهت یافتن نقشه‌ها و ترسیم‌های کارتوگرافی پدر آن هم از کسانی که شاید نقشه‌های ایشان را در اختیار داشته باشند تا کتاب فروشی‌های کتاب‌های دست دوم و یا مکان‌های رسمی مانند کتابخانه‌ی ملی و کتابخانه‌ی مجلس و بزرگانی که ممکن بود این آثار نزد آن‌ها به یادگار مانده باشد. دسته‌بندی کارها در دو مرحله صورت گرفت: در مرحله‌ی اول آثار مختصری که به صورت نقاشی کار شده بود و فقط یک نسخه از آن وجود داشت مانند نقشه‌ی اراک و تفرش و یا تابلوهای نقاشی مربوط به سال 1327 شمسی. در مرحله‌ی دوم نقشه‌های ترسیمی در سال‌های 1328 تا 1335 که اغلب آن‌ها به صورت اوزالید تکثیر می‌شد و بسیار کمیاب بود و اگر مقابل نور قرار می گرفت پاک می‌شد. ولی آن هایی که در نزد پژوهشگر موجود بود کیفیت خوبی داشت ولی چندتایی از نقشه‌های اوزالیدی کاملا از بین رفته بود. گروه دوم نقشه‌های سیاه و سفیدی بود که با دست رنگ آمیزی می‌شد مثل نقشه‌ی ایران که نمونه‌ی آن در کتاب پیش رو موجود است. این نقشه‌ها به صورت تک رنگ چاپ می‌شد و هر نسخه‌ی آن با دست رنگ آمیزی شده بود که خارجی‌ها آن را هندکالر می گویند. از سال‌های 1336 به بعد تعداد و تنوع نقشه‌ها زیاد شد یعنی از سن 35 تا 45 سالگی استاد که به صورت خارق العاده‌ای کار کرده بود و اغلب تاریخ نقشه‌ها گواه این مطلب بود. در آن زمان زنده یاد استاد سحاب عاشقانه برای تهیه‌ی نقشه‌ها کار می‌کردند و ساعت کاری برایشان وجود نداشت و شب و روز معنای واقعی زمان را نشان نمی داد. با عشق و اشتیاق و آتشی که در دل داشتند هیچ مانعی را در مقابل خود نمی دیدند.


مجموعه‌ای از کارهای اولیه‌ی استاد در زمینه‌ی نقاشی و آثار تاریخی ایران و تصاویری از حیوانات با سبک خودشان که ترکیبی از تذهیب در حاشیه با گل‌های الوان بود، به صورت آبرنگ کار شده بود. این روش کار بعدها بر پیشانی نقشه‌ها شکل جذابتری داد. استاد از دهه‌ی 30 به بعد پس از کار روی نقشه‌های تهران و سپس ایران به دنبال نقشه‌های مناطق و استان‌ها رفتند که اغلب برای تکمیل آن‌ها به محل مورد نظر مراجعه می‌کردند و عشق به زندگی روستایی باعث می‌شد که توجه به زندگی محلی روستاییان و کارهای کشاورزی و صنایع دستی را نیز در نقشه‌ها نشان دهند و آن را به تصویر بکشند. با نگاهی به نقشه‌های اصفهان و اطراف آن می‌توان دریافت که چگونه استاد همه چیز را در نظر داشتند؛ از اتومبیل‌های آن زمان گرفته تا مردی که از زمین، چغندری را به زحمت در می آورد و دارقالی و زندگی روستایی...
مجموعه‌ای از کارهای اولیه‌ی استاد در زمینه‌ی نقاشی و آثار تاریخی ایران و تصاویری از حیوانات با سبک خودشان که ترکیبی از تذهیب در حاشیه با گل‌های الوان بود، به صورت آبرنگ کار شده بود. این روش کار بعدها بر پیشانی نقشه‌ها شکل جذابتری داد. استاد از دهه‌ی 30 به بعد پس از کار روی نقشه‌های تهران و سپس ایران به دنبال نقشه‌های مناطق و استان‌ها رفتند که اغلب برای تکمیل آن‌ها به محل مورد نظر مراجعه می‌کردند و عشق به زندگی روستایی باعث می‌شد که توجه به زندگی محلی روستاییان و کارهای کشاورزی و صنایع دستی را نیز در نقشه‌ها نشان دهند و آن را به تصویر بکشند. با نگاهی به نقشه‌های اصفهان و اطراف آن می‌توان دریافت که چگونه استاد همه چیز را در نظر داشتند؛ از اتومبیل‌های آن زمان گرفته تا مردی که از زمین، چغندری را به زحمت در می آورد و دارقالی و زندگی روستایی...