اندرز به سلطان: نصیحت و سیاست در اسلام قرون میانه: تفاوت میان نسخه‌ها

پیشگفتار کتاب مقدمه ای است در مبانی تاریخ اندیشه‌ی سیاسی، و تحولاتی که این رشته از دانش در دهه های اخیر پشت سر گذاشته است. پژوهش در سیر تاریخ اندیشه، که با شکست لیبرالیسم و رواج تاریخ اجتماعی در فاصله‌ی سال های 1870-1960 رو به افول نهاده بود، با بررسی های کوئنتین اسکینر و همفکران او در مکتب کمبریج، رونقی دوباره یافت. پیروان مکتب کمبریج، با عنایت به فلسفه‌ی زبان ویتگنشتاین و نظرگاه های پیتر لسلت در جمعیت نگاری و ساختارهای اجتماعی، معتقد بودند که متن سیاسی را می توان با توجه به پس زمینه و خاستگاه عقیدتی آن در حکم عمل و کنش سیاسی مورد بررسی قرار داد. بهره گیری از کنش های زبانی برای تحول در امور سیاسی پیشینه ای کهن دارد، و به خصوص در بررسی مبانی اندیشه های سیاسی مدرن و تبیین چگونگی گذار این اندیشه ها از قرون وسطی به دوران مدرن نقشی بسیار مؤثر بازی کرده، و به سخنی دیگر، به برگزاری جشن ولادت خجسته‌ی جهان مدرن انجامیده است؛ جهانی کلا اروپایی و آراسته به استمرار تاریخی از گذشته به حال. اروپای قرن هجدهم که خود را - فارغ از علل و موجبات امر- از بقیه‌ی جهان متمایز می دید، با نگاهی از سر فخر به سراغ آیینه رفته بود و صورت آیینه خیلی به دلش نشسته بود. این چنین شد که «جهان مدرن» پا به عرصه‌ی وجود نهاد.

جستجوی اصل و نسب اندیشه های سیاسی مدرن به تاریخ اندیشه، بار آشکار سیاسی داده، به طوری که اندیشه های سیاسی هرگز جدا از تاریخ مورد بررسی قرار نگرفته است. اما وسواس در رسیدن به «بنیان»، همیشه کار را مشکل می کند. اصطلاح «بنیان»، به سادگی به سرآغازی که ناگزیر در پرده ای از ابهام پنهان است دلالت نمی کند، بلکه سرآغازی را می جوید که بار ارزشی آشکار دارد. هدف این پژوهش این است که سیاست و ارزیابی انتقادی از تاریخ آن را به اندیشه‌ی سیاسی اسلامی بازگرداند.<ref> [https://www.historylib.com/books/2423 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>