راه و روش تربیت از دیدگاه امام علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ش ها' به 'ش‌ها'
جز (جایگزینی متن - 'تالیف' به 'تألیف')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'ش ها' به 'ش‌ها')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۳۸: خط ۳۸:
باب سوم را با بحث فطرت و طبيعت روحى دانش‌آموز آغاز مى‌کند و به ديدگاه‌هاى گوناگون روان‌شناختى در اين باره مى‌پردازد.غريزه را از زبان مکدوگال، فرويد و آدلر ياد مى‌کند و با برشماردن غرايز هيجده‌گانه در انسان به نياز هاى روحى انسان مى‌رسد و با برشماردن آنها از اختلاف‌نظر دانشمندان نسبت به ارزش غرايز مى‌گويد.آنگاه ديدگاه امام(ع) را نسبت به غرايز و فطرت بشر مى‌آورد و با شرح ديدگاه‌هاى امام(ع)در اين باره، نظر امام(ع) را دربارۀ طبيعت دانش‌آموز ياد مى‌کند.
باب سوم را با بحث فطرت و طبيعت روحى دانش‌آموز آغاز مى‌کند و به ديدگاه‌هاى گوناگون روان‌شناختى در اين باره مى‌پردازد.غريزه را از زبان مکدوگال، فرويد و آدلر ياد مى‌کند و با برشماردن غرايز هيجده‌گانه در انسان به نياز هاى روحى انسان مى‌رسد و با برشماردن آنها از اختلاف‌نظر دانشمندان نسبت به ارزش غرايز مى‌گويد.آنگاه ديدگاه امام(ع) را نسبت به غرايز و فطرت بشر مى‌آورد و با شرح ديدگاه‌هاى امام(ع)در اين باره، نظر امام(ع) را دربارۀ طبيعت دانش‌آموز ياد مى‌کند.


سپس به روش هاى راهنمايى غرايز و نياز هاى روحى مى‌پردازد و از رهگذر آن به روش متعالى کردن غرايز و روش پاداش و مجازات اشارت مى‌کند و قواعد چهارگانۀ مجازات را از زبان امام على(ع)شرح و شماره مى‌کند.
سپس به روش‌هاى راهنمايى غرايز و نياز هاى روحى مى‌پردازد و از رهگذر آن به روش متعالى کردن غرايز و روش پاداش و مجازات اشارت مى‌کند و قواعد چهارگانۀ مجازات را از زبان امام على(ع)شرح و شماره مى‌کند.


پس از اين به ديدگاه امام(ع)دربارۀ انديشه و اهميت تربيتى آن مى‌پردازد.براى اين کار، انديشه را معنا مى‌کند و به اهميت آن از نگاه امام(ع)اشاره مى‌کند.از دعوت هاى امام(ع)به تفکر و انديشه مى‌گويد و روش فکر را از نگاه امام(ع)مى‌آورد.به درجات و سطوح انديشه اشاره مى‌کند و پس از اشاره به نقش انديشه در اصلاح اجتماع از زبان امام(ع)، به تجزيه و تحليل کار انديشه مى‌نشيند و از قواعد چهارگانه بهره‌گيرى درست از انديشه مى‌گويد.
پس از اين به ديدگاه امام(ع)دربارۀ انديشه و اهميت تربيتى آن مى‌پردازد.براى اين کار، انديشه را معنا مى‌کند و به اهميت آن از نگاه امام(ع)اشاره مى‌کند.از دعوت هاى امام(ع)به تفکر و انديشه مى‌گويد و روش فکر را از نگاه امام(ع)مى‌آورد.به درجات و سطوح انديشه اشاره مى‌کند و پس از اشاره به نقش انديشه در اصلاح اجتماع از زبان امام(ع)، به تجزيه و تحليل کار انديشه مى‌نشيند و از قواعد چهارگانه بهره‌گيرى درست از انديشه مى‌گويد.


سپس براى بررسى شخصيت انسان در برنامه تربيتى امام(ع)، نخست شخصيت را تعريف مى‌کند و از جنبه‌ هاى ذاتى و موضوعى آن ياد مى‌کند و از طبيعت بشر در نگاه امام(ع)مى‌گويد و به واکنش هاى متقابل فرد و محيط‍‌ مى‌پردازد.آنگاه با اشاره به عوامل زايندۀ شخصيت، مقرراتى را که رفتار هاى فردى را محدود مى‌کند شرح و شماره مى‌کند.
سپس براى بررسى شخصيت انسان در برنامه تربيتى امام(ع)، نخست شخصيت را تعريف مى‌کند و از جنبه‌ هاى ذاتى و موضوعى آن ياد مى‌کند و از طبيعت بشر در نگاه امام(ع)مى‌گويد و به واکنش‌هاى متقابل فرد و محيط‍‌ مى‌پردازد.آنگاه با اشاره به عوامل زايندۀ شخصيت، مقرراتى را که رفتار هاى فردى را محدود مى‌کند شرح و شماره مى‌کند.


در باب چهارم، لزوم تربيت اخلاقى را پيش مى‌کشد و آن را از نگاه امام(ع)مى‌کاود و به قوانين اخلاقى در برنامه تربيتى امام(ع)مى‌پردازد.از معيار اخلاقى مى‌گويد و به نيت اشاره مى‌کند و راه‌هاى تربيت اخلاقى را مى‌آورد.تهذيب مکتبى را ياد مى‌کند.نقش دوستان خوب و مراقبت هاى مربى را در پرورش اخلاقى دانش‌آموز گوشزد مى‌کند و راه‌هاى تهذيب را يادآور مى‌شود.
در باب چهارم، لزوم تربيت اخلاقى را پيش مى‌کشد و آن را از نگاه امام(ع)مى‌کاود و به قوانين اخلاقى در برنامه تربيتى امام(ع)مى‌پردازد.از معيار اخلاقى مى‌گويد و به نيت اشاره مى‌کند و راه‌هاى تربيت اخلاقى را مى‌آورد.تهذيب مکتبى را ياد مى‌کند.نقش دوستان خوب و مراقبت هاى مربى را در پرورش اخلاقى دانش‌آموز گوشزد مى‌کند و راه‌هاى تهذيب را يادآور مى‌شود.