تازی در تکاپوی تطور؛ دگردیسی زبان عربی در دوره‌های پسا اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

Arabia: Untersuchungenzurarabischensprach-undStilgeschichte است. کتاب پیش رو که با عنوان تازی در تکاپوی تطور، ترجمه شده است، به تاریخ زبان عربی فصیح و مولد، از آغاز پیدایی اسلام تا دوره ی معاصر می پردازد و از پیوندهای این زبان با دیگر زبان های رایج در جهان اسلام به ویژه در سده های میانه ی اسلامی از یک سو و ارتباط آن با گویش های عربی مناطق عرب زبان در سوی دیگر، سخن می گوید؛ افزون بر این، چالش میان هواداران اصل «پاکسازی زبان عربی» و طرفداران کاربرد زبان مولد را در حوزه ی شعر و ادبیات از آغاز دوره ی پسااسلامی تا دوره ی یورش مغول، آینگی می کند و مختصری از وضعیت زبان عربی از آن پس تا روزگار ما می آورد و نشان می دهد که چگونه در یک دوره به سلامت زبانی و رعایت قواعد آن مطابق شکل عربی فصیح یا بدوی کهن، اهمیت داده می شده و در دوره ای دیگر، لهجه های مولد محلی، نزد نویسندگان و سرایندگانش ارزش می یافته است.

آری به راستی می توان این کتاب یوهان فوک را شاهکاری در زمینه ی پژوهش های زبانی عربی به شمار آورد و همین امر، کار را برای مترجم سخت و دشوار می کند. یوهان فوک به شمار زیادی از منابع کهن عربی اسلامی و پژوهش های خاورشناسان، به ویژه خاورشناسان آلمانی نگاه کرده و کمابیش در سرتاسر کتاب، با استناد به این منابع سخن گفته است؛ بنابراین مسئله ی درستی یا نادرستی بیشتر مطالب کتاب را باید بر دوش صاحبان منابعی که به آن ها ارجاع داده است، گذاشت. وی با ریزبینی و وسواس علمی زیاد، خیلی از نکته هایی را که بسیاری از خوانندگان، بی توجه از کنار آن می گذرند، از دل کتاب ها بیرون کشیده و با اشاره به برخی نکته هایی که پیش از این در کتابی دیگر نخوانده ایم، افق ها و دریچه هایی تازه برابر دیدگان شیفتگان حوزه های زبان عربی و پیوندهای لغوی در چند سده ی نخست اسلامی گشوده است.<ref> [https://historylib.com/books/2668 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>