ديوان فهمی استرآبادی: تفاوت میان نسخه‌ها

# ردیف‌داری اشعار: به جرئت می‌توان گفت که بیش از 90 درصد اشعار فهمی، مردّف است و گویی در نظر او، شعری که ردیف نداشته باشد، چیزی کم دارد. ردیف‌های اشعار او، اغلب کوتاه و معمولی است؛ اما گاهی نیز واژه‌های دشواری را برای ردیف شعر خود انتخاب کرده است، به عنوان مثال:

# به کار بردن مصوت بلند «ای» به جای مصوت کوتاه، مانند:

# استفاده از مصدر جعلی «نزاکت» در معنی «نازکی»، مانند:

{{ب|''اگرچه پیرهنش هست همچو گل نازک''|2=''ولی ز روی نزاکت نمی‌رسد به تنش''}}<ref>همان</ref>.

# کاربرد فراوان واژه «سگ»: در دیوان فهمی، صدها بار واژه «سگ» به کار رفته و او خود را سگ معشوق یا [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] و.. خوانده است، مانند: