روضة الطالبیین: تفاوت میان نسخه‌ها

نووی فروعات فقهی را مهمترین نوع دانش‌ها برمی‌شمرد. این فروعات در کتاب‌های عالمان شافعی اختلافاتی را دربردارند. برخی از فقیهان بزرگ، این اختلاف‌های فقهی را دسته‌بندی کرده‌اند و مذهب شافعی را با عبارت‌های کوتاه تنقیح نموده‌اند که در میان ایشان، نام ابوالقاسم رافعی، برجسته و بزرگ است. او از پیشتازان و سرآمدان این گروه از فقیهان به شمار می‌آید. کتاب «شرح الوجیز» او شرح مبسوط، فراگیر و واضحی در این فن است. با این همه، کتاب او اثر پُرحجمی است که بیشتر مردم از آموختنش ناتوانند. نووی این کتاب را برای نگارش اثر خود برگزیده و مبنای کار خویش قرار داده است. او در باره «شرح الوجیز» می‌گوید: من مطالب این کتاب را کوتاه کرده‌ام و آن را در جلدهای اندکی عرضه نموده‌ام تا بهره‌گیری از آن ساده‌تر شود. همچنین، بیشتر دلیل‌ها را حذف کرده‌ام و به وجوه پنهانشان اشاراتی نموده‌ام. با این حال، همه مباحث فقهی، حتی آن‌هایی را که نامأنوس و در چشم‌ها ناپسند ‌افتاده‌اند (مُنکرها)، گردآورده‌ام. من به احکام پرداخته و به آن‌ها بسنده کرده و به مباحث لفظی نپرداخته‌ام. دیگر اینکه در بسیاری جاها، مباحث فرعی و تتمیم‌هایی را ضمیمه کرده‌ و استدراک‌هایی را بر آرای «رافعی» ذکر نموده‌ام. من ترتیب مباحث کتاب را (از کتاب الطهاره تا کتاب امهات الاولاد) جز در موارد اندکی رعایت کرده‌ و آنچه از موارد غریب است به کتاب افزوده‌ام و برای اینکه مختصر از کار درآید، نامی از قائلان آن‌ها نیاورده‌ام. البته، این افزودنی‌ها و نام صاحبانشان را در کتاب دیگرم «شرح مهذب» آورده‌ام. شایان ذکر می‌دانم که در متن کتاب، هر جا عبارت «علی الجدید» آورده‌ام، مخالف آن «قدیم» بوده است و بالعکس؛ اگر در بررسی یک رأی، عبارت «علی قولٍ» یا «علی وجهٍ» آورده‌ام، آنچه که خلاف این دو عبارت باشد، درست است و جایی که عبارت «علی الصحیح» یا «علی الأصح» را به کار برده‌ام، مرادم دو وجه بوده است؛ در جایی هم که «علی المذهب» گفته‌ام، دو طریق یا طریقه‌ها را منظور داشته‌ام؛ اگر موارد خلاف، ضعیف باشد، عبارت «علی الصحیح» را آورده‌ام و اگر موارد خلاف قوی باشد، عبارت «اَصح» یا «اَظهر» را درج کرده‌ام. گاهی نیز به خلاف‌ها در برخی مذکورات تصریح کرده‌ام.<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص114-112</ref>