۱٬۵۹۳
ویرایش
روضة الطالبیین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
'''روضة الطالبین'''، اثر ابو زکریا یحیی بن شرف نووی دمشقی (676-631ق) مشهور به نووی است. نووی این اثر را در باره اختلاف‌هایی که در تمام فروعات فقهی مذهب شافعی دیده می‌شود نوشته است. او با مختصرکردن کتاب «الغزیر» رافعی و افزودن آرای خود، این کتاب را فراهم آورده است. «عادل احمد عبد الموجود» و «علی محمد معوض» پژوهش این اثر را به همراه دو کتاب دیگر [[المنهاج السوی فی ترجمة الإمام النووی]] و «منتقی الیُنبوع فیما زاد علی الروضة من الفروع» نوشته سیوطی (849-911ق) انجام داده‌اند. | '''روضة الطالبین'''، اثر ابو زکریا یحیی بن شرف نووی دمشقی (676-631ق) مشهور به نووی است. نووی این اثر را در باره اختلاف‌هایی که در تمام فروعات فقهی مذهب شافعی دیده می‌شود نوشته است. او با مختصرکردن کتاب «الغزیر» رافعی و افزودن آرای خود، این کتاب را فراهم آورده است. «عادل احمد عبد الموجود» و «علی محمد معوض» پژوهش این اثر را به همراه دو کتاب دیگر [[المنهاج السوی فی ترجمة الإمام النووی]] و «منتقی الیُنبوع فیما زاد علی الروضة من الفروع» نوشته سیوطی (849-911ق) که آن‌ها را قبل از روضه الطالبین آورده‌اند، را انجام داده‌اند. | ||
نگاه به سیر تألیف فروعات فقهی، جایگاه روضه را بهتر می‌نمایاند؛ بدین‌گونه که در آغاز، امام الحرمین جوینی چهار کتاب شافعی (الأم، الإملاء، البویطی و مختصر المزنی) را در «النهایه» خلاصه نموده است؛ سپس، محمد غزالی نهایه را در «البسیط»، «الوسیط» و «الوجیز» خلاصه کرده است... ؛ تا نوبت به ابوالقاسم رافعی می‌رسد. او «الوجیز» را در دو شرح کوچک و بزرگ خلاصه می‌کند و نام شرح بزرگتر را «الغزیر» می‌نهد. نووی نیز الوجیز را در روضۀ خود مختصر می‌کند. پس از نووی، فقیهانی آمده‌اند و روضه را خلاصه و شرح کرده‌اند.<ref>ر.ک: مقدمه محققان، ص13-12</ref> | نگاه به سیر تألیف فروعات فقهی، جایگاه روضه را بهتر می‌نمایاند؛ بدین‌گونه که در آغاز، امام الحرمین جوینی چهار کتاب شافعی (الأم، الإملاء، البویطی و مختصر المزنی) را در «النهایه» خلاصه نموده است؛ سپس، محمد غزالی نهایه را در «البسیط»، «الوسیط» و «الوجیز» خلاصه کرده است... ؛ تا نوبت به ابوالقاسم رافعی می‌رسد. او «الوجیز» را در دو شرح کوچک و بزرگ خلاصه می‌کند و نام شرح بزرگتر را «الغزیر» می‌نهد. نووی نیز الوجیز را در روضۀ خود مختصر می‌کند. پس از نووی، فقیهانی آمده‌اند و روضه را خلاصه و شرح کرده‌اند.<ref>ر.ک: مقدمه محققان، ص13-12</ref> | ||