راه و روش تربیت از دیدگاه امام علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ')ر' به ') ر'
جز (جایگزینی متن - 'اه ها' به 'اه‌ها')
جز (جایگزینی متن - ')ر' به ') ر')
خط ۳۶: خط ۳۶:
آنگاه از ماهيت بيولوژيکى و روان‌شناختى دانش‌آموز مى‌گويد و از ويژگى وابستگى او به غير و انعطاف‌پذيرى و عادت‌پذيرى او ياد مى‌کند و به شرح آن دو از زبان امام(ع) مى‌پردازد.سپس به خاصيت و ماهيت محيط‍‌ اشارت مى‌کند و از اصل شکل‌پذيرى و خودسازى انسان، در سخن امام ياد مى‌کند و به امکان تغيير روحيات دانش‌آموز مى‌پردازد و از تغيير محيط‍‌ و بهره‌گيرى از آن براى تقويت شئون زندگى مى‌گويد و به وظايف تربيت از ديد امام(ع)اشاره مى‌کند.
آنگاه از ماهيت بيولوژيکى و روان‌شناختى دانش‌آموز مى‌گويد و از ويژگى وابستگى او به غير و انعطاف‌پذيرى و عادت‌پذيرى او ياد مى‌کند و به شرح آن دو از زبان امام(ع) مى‌پردازد.سپس به خاصيت و ماهيت محيط‍‌ اشارت مى‌کند و از اصل شکل‌پذيرى و خودسازى انسان، در سخن امام ياد مى‌کند و به امکان تغيير روحيات دانش‌آموز مى‌پردازد و از تغيير محيط‍‌ و بهره‌گيرى از آن براى تقويت شئون زندگى مى‌گويد و به وظايف تربيت از ديد امام(ع)اشاره مى‌کند.


باب سوم را با بحث فطرت و طبيعت روحى دانش‌آموز آغاز مى‌کند و به ديدگاه‌هاى گوناگون روان‌شناختى در اين باره مى‌پردازد.غريزه را از زبان مکدوگال، فرويد و آدلر ياد مى‌کند و با برشماردن غرايز هيجده‌گانه در انسان به نياز هاى روحى انسان مى‌رسد و با برشماردن آنها از اختلاف‌نظر دانشمندان نسبت به ارزش غرايز مى‌گويد.آنگاه ديدگاه امام(ع)را نسبت به غرايز و فطرت بشر مى‌آورد و با شرح ديدگاه‌هاى امام(ع)در اين باره، نظر امام(ع)را دربارۀ طبيعت دانش‌آموز ياد مى‌کند.
باب سوم را با بحث فطرت و طبيعت روحى دانش‌آموز آغاز مى‌کند و به ديدگاه‌هاى گوناگون روان‌شناختى در اين باره مى‌پردازد.غريزه را از زبان مکدوگال، فرويد و آدلر ياد مى‌کند و با برشماردن غرايز هيجده‌گانه در انسان به نياز هاى روحى انسان مى‌رسد و با برشماردن آنها از اختلاف‌نظر دانشمندان نسبت به ارزش غرايز مى‌گويد.آنگاه ديدگاه امام(ع) را نسبت به غرايز و فطرت بشر مى‌آورد و با شرح ديدگاه‌هاى امام(ع)در اين باره، نظر امام(ع) را دربارۀ طبيعت دانش‌آموز ياد مى‌کند.


سپس به روش هاى راهنمايى غرايز و نياز هاى روحى مى‌پردازد و از رهگذر آن به روش متعالى کردن غرايز و روش پاداش و مجازات اشارت مى‌کند و قواعد چهارگانۀ مجازات را از زبان امام على(ع)شرح و شماره مى‌کند.
سپس به روش هاى راهنمايى غرايز و نياز هاى روحى مى‌پردازد و از رهگذر آن به روش متعالى کردن غرايز و روش پاداش و مجازات اشارت مى‌کند و قواعد چهارگانۀ مجازات را از زبان امام على(ع)شرح و شماره مى‌کند.