۱۰۶٬۳۳۱
ویرایش
جز (A-esmaili صفحهٔ الإبهاج في شرح المنهاج (سبکی، علی بن عبد الکافی) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به الإبهاج في شرح المنهاج (سبکی) منتقل کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الإبهاج في شرح المنهاج'''، شرح تقیالدین علی بن عبدالکافی سبکی (متوفی 756ق) و فرزندش تاجالدین عبدالوهاب بن علی سبکی (متوفی 771ق) بر «منهاج الوصول إلی علم الأصول» قاضی بیضاوی (متوفی 685ق) است. اصل و شرح هر دو از کتب معتبر و مهم اصولی هستند. کتاب در هفت جلد با مقدمه و تحقیق احمد جمال زمزمی و نورالدین عبدالجبار صغیری منتشر شده است. | '''الإبهاج في شرح المنهاج'''، شرح [[سبکی، علی بن عبد الکافی|تقیالدین علی بن عبدالکافی سبکی]] (متوفی 756ق) و فرزندش [[سبکی، عبدالوهاب بن علی|تاجالدین عبدالوهاب بن علی سبکی]] (متوفی 771ق) بر «منهاج الوصول إلی علم الأصول» [[بیضاوی، عبدالله بن عمر|قاضی بیضاوی]] (متوفی 685ق) است. اصل و شرح هر دو از کتب معتبر و مهم اصولی هستند. کتاب در هفت جلد با مقدمه و تحقیق احمد جمال زمزمی و نورالدین عبدالجبار صغیری منتشر شده است. | ||
«منهاج الوصول في معرفة علم الأصول»، خود مختصر «الحاصل من المحصول» ارموی (متوفی 656ق) است<ref>ر.ک: کریمینیا، مرتضی، ج5، ص220؛ متن کتاب، ج1، ص 256</ref>. المنهاج بیضاوی از متونی است که همه ابواب اصول فقه اسلامی را بهصورت مقارن به شیوه جمهور در بر دارد. شرح این کتاب و ورود به اعماق آن از عهده هرکس ساخته نیست، لکن شرح تقیالدین و تاجالدین از حیث اتقان و ارجاع به مصادر و تفریع مسائل، بهویژه فروع شافعیه بالاتر از هر توصیفی است؛ لذا این کتاب در علم تفریع فروع بر اصول، مرجعی برای شافعیه و دیگر مذاهب گردید<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص13</ref>. | «منهاج الوصول في معرفة علم الأصول»، خود مختصر «الحاصل من المحصول» ارموی (متوفی 656ق) است<ref>ر.ک: کریمینیا، مرتضی، ج5، ص220؛ متن کتاب، ج1، ص 256</ref>. المنهاج بیضاوی از متونی است که همه ابواب اصول فقه اسلامی را بهصورت مقارن به شیوه جمهور در بر دارد. شرح این کتاب و ورود به اعماق آن از عهده هرکس ساخته نیست، لکن شرح تقیالدین و تاجالدین از حیث اتقان و ارجاع به مصادر و تفریع مسائل، بهویژه فروع شافعیه بالاتر از هر توصیفی است؛ لذا این کتاب در علم تفریع فروع بر اصول، مرجعی برای شافعیه و دیگر مذاهب گردید<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص13</ref>. |