پرش به محتوا

ابن بابویه، علی بن حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'بالدین' به 'ب‌الدین'
جز (جایگزینی متن - ' الدین' به 'الدین')
جز (جایگزینی متن - 'بالدین' به 'ب‌الدین')
خط ۴۹: خط ۴۹:


==خاندان==
==خاندان==
بابْوَیه یا بابُویه که نام جد بزرگ اوست‌، یک نام کهن ایرانى و سامى است که در روزگار پس از ظهور اسلام نیز افرادی به این نام موسوم بوده‌اند. ابن بابویه مؤسس خاندانى دانشور بوده است که افراد آن تا اواخر سده 6ق‌/12م معروف بوده‌اند و منتجبالدین آخرین دانشمند این خاندان نیز همین کنیه و نام ابوالحسن على بن بابویه را داشته است. بحرانى شرح حال افراد این خاندان را در کتابى به نام فهرست آل‌بابویه و علماءالبحرین گرد آورده است‌.
بابْوَیه یا بابُویه که نام جد بزرگ اوست‌، یک نام کهن ایرانى و سامى است که در روزگار پس از ظهور اسلام نیز افرادی به این نام موسوم بوده‌اند. ابن بابویه مؤسس خاندانى دانشور بوده است که افراد آن تا اواخر سده 6ق‌/12م معروف بوده‌اند و منتجب‌الدین آخرین دانشمند این خاندان نیز همین کنیه و نام ابوالحسن على بن بابویه را داشته است. بحرانى شرح حال افراد این خاندان را در کتابى به نام فهرست آل‌بابویه و علماءالبحرین گرد آورده است‌.
==سفرها==
==سفرها==
در باب سفرهای او به عراق‌، حداقل از 3 سفر یاد کرده‌اند: نخستین سفر، ظاهراً اندکى پس از وفات محمد بن عثمان (متوفای  304 یا 305ق‌/ 916م‌) بوده است؛ سفر دوم در 326ق‌/938م که تلعکبری از او استماع کرده است و آخرین سفر او به بغداد در 328ق‌/940م بوده که ابوالحسن عباس بن عمر کلوذانى معروف به ابن ابى مروان از او اجازه گرفته است‌.  
در باب سفرهای او به عراق‌، حداقل از 3 سفر یاد کرده‌اند: نخستین سفر، ظاهراً اندکى پس از وفات محمد بن عثمان (متوفای  304 یا 305ق‌/ 916م‌) بوده است؛ سفر دوم در 326ق‌/938م که تلعکبری از او استماع کرده است و آخرین سفر او به بغداد در 328ق‌/940م بوده که ابوالحسن عباس بن عمر کلوذانى معروف به ابن ابى مروان از او اجازه گرفته است‌.