پرش به محتوا

ضرورة وجود الحكومة أو ولاية الفقهاء في عصر الغيبة: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '(صلى الله عليه و آله)' به '(ص)'
جز (جایگزینی متن - '(عليه السلام)' به '(ع)')
جز (جایگزینی متن - '(صلى الله عليه و آله)' به '(ص)')
خط ۴۴: خط ۴۴:




نگارنده با استفاده از آيات و روايات، نخست ابعاد ولايت پيامبر اسلام(صلى الله عليه و آله) و امام على(ع) و ساير ائمه(عليهم السلام) را بررسى نموده و آن‌گاه به وسيله همان ادله بر ضرورت ادامه امر ولايت در عصر غيبت توسط فقهاى جامع الشرايط پرداخته است.
نگارنده با استفاده از آيات و روايات، نخست ابعاد ولايت پيامبر اسلام(ص) و امام على(ع) و ساير ائمه(عليهم السلام) را بررسى نموده و آن‌گاه به وسيله همان ادله بر ضرورت ادامه امر ولايت در عصر غيبت توسط فقهاى جامع الشرايط پرداخته است.


== گزارش محتوا ==
== گزارش محتوا ==




در ابتدا نگارنده بر اين نكته پافشارى مى‌كند كه بر طبق آموزه‌هاى تشيع حق حاكميت همه جانبه پس از رحلت پيامبر اسلام(صلى الله عليه و آله) بر عهده امام معصوم(ع) است و او از جانب خداوند متعال مفترض الطاعه است و سرپيچى از دستورات او در حكم سرپيچى از دستورات پيامبر اسلام و در نتيجه سرپيچى از دستورات خداوند متعال است. آن‌گاه مستندات خود را از قرآن و سنت اقامه كرده و اطاعت از ائمه دوازده‌گانه را واجب دانسته است. به تكليف مسئله حكومت و اعمال ولايت امام معصوم(ع) در عصر غيبت پرداخته و مدعى مى‌شود كه بعد از نيابت نواب اربعه كه نيابت خاصه بوده است فقهاى شيعه كه داراى شرايط اجتهاد و ملكه عدالت باشند، مى‌توانند بر مردم حكومت كنند و بر آنها اعمال ولايت نمايند و اين ولايت به طور عام از طرف امام عصر(ع) به آنان تفويض شده است.
در ابتدا نگارنده بر اين نكته پافشارى مى‌كند كه بر طبق آموزه‌هاى تشيع حق حاكميت همه جانبه پس از رحلت پيامبر اسلام(ص) بر عهده امام معصوم(ع) است و او از جانب خداوند متعال مفترض الطاعه است و سرپيچى از دستورات او در حكم سرپيچى از دستورات پيامبر اسلام و در نتيجه سرپيچى از دستورات خداوند متعال است. آن‌گاه مستندات خود را از قرآن و سنت اقامه كرده و اطاعت از ائمه دوازده‌گانه را واجب دانسته است. به تكليف مسئله حكومت و اعمال ولايت امام معصوم(ع) در عصر غيبت پرداخته و مدعى مى‌شود كه بعد از نيابت نواب اربعه كه نيابت خاصه بوده است فقهاى شيعه كه داراى شرايط اجتهاد و ملكه عدالت باشند، مى‌توانند بر مردم حكومت كنند و بر آنها اعمال ولايت نمايند و اين ولايت به طور عام از طرف امام عصر(ع) به آنان تفويض شده است.


در ادامه نويسنده به ادله عقلى حكومت فقها اشاره كرده و نياز جامعه بشرى به حكومت كردن افراد عادل را ضامن حفظ كيان اسلامى از فساد و زوال، حفظ مصالح جامعه اسلامى، احقاق حقوق مظلومان و ضعيفان از ظالمان و قدرت‌مندان، ايجاد امنيت و عدالت اجتماعى و وجود قانونى الهى براى سعادت دنيا و آخرت مردم عنوان كرده و اين امور را از جمله ادله عقلى دانسته است.
در ادامه نويسنده به ادله عقلى حكومت فقها اشاره كرده و نياز جامعه بشرى به حكومت كردن افراد عادل را ضامن حفظ كيان اسلامى از فساد و زوال، حفظ مصالح جامعه اسلامى، احقاق حقوق مظلومان و ضعيفان از ظالمان و قدرت‌مندان، ايجاد امنيت و عدالت اجتماعى و وجود قانونى الهى براى سعادت دنيا و آخرت مردم عنوان كرده و اين امور را از جمله ادله عقلى دانسته است.


از نظر نويسنده همه اديان و جوامع بشرى نياز به قانون و حاكميت دارند و جامعه اسلامى از اين حجت مستثنا نيست و قرآن كريم هم بر اين امر صحه گذاشته است. وى به آيه شريفه: " النبي أولى بالمؤمنين من أنفسهم" استناد كرده و از لحاظ قرآنى به اثبات ولايت مطلقه پيامبر(صلى الله عليه و آله) و ائمه معصوم (عليهم السلام) پس از ايشان مى‌پردازد.
از نظر نويسنده همه اديان و جوامع بشرى نياز به قانون و حاكميت دارند و جامعه اسلامى از اين حجت مستثنا نيست و قرآن كريم هم بر اين امر صحه گذاشته است. وى به آيه شريفه: " النبي أولى بالمؤمنين من أنفسهم" استناد كرده و از لحاظ قرآنى به اثبات ولايت مطلقه پيامبر(ص) و ائمه معصوم (عليهم السلام) پس از ايشان مى‌پردازد.


هم‌چنين به آيات غدير و نصوص وارده در مورد ولايت امام على(ع) پرداخته و شرايط وجود امام حّى و حاضر در همه زمان‌ها را از منظرى قرآنى و روايى بررسى نموده است.
هم‌چنين به آيات غدير و نصوص وارده در مورد ولايت امام على(ع) پرداخته و شرايط وجود امام حّى و حاضر در همه زمان‌ها را از منظرى قرآنى و روايى بررسى نموده است.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش