أبوالحسن الشاذلي: تفاوت میان نسخه‌ها

''' ابوالحسن شاذلی،حیاته، تصوفه، تلامذه و اوراده ''' نوشته مامون غریب نویسنده معاصر است. همان طور که از نام کتاب هم معلوم است، موضوع کتاب، شرح احوال زندگانی و معرفی طریقت و شاگردان و دستورالعمل های علی بن عبد الله بن عبد الجبار معروف به ابو الحسن شاذلی مغربی(593-655 ه.ق) ، بنیان گذار طریقت شاذلیه است که به خاطر سکونت در منطقه شاذله تونس به شاذلی معروف شده است. <ref> ر.ک: 1989م، زرکلی، خیر الدین، ج 4، ص 305 </ref>

مولف به خاطر علاقه اش به تصوف و اعلام صوفیه که ناشی از سیره آن ها در نگاهشان به دنیا به عنوان پلی برای رسیدن به آخرت جاودان و کثرت عبادات و رعایت حرام و حلال الهی، است به ویژه علاقه وی به ابوالحسن شاذلی، این کتاب را تالیف کرده است <ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص8 </ref>

وی با ذکر تاریخچه ای از تصوف اسلامی، قرون شش و هفت را به خاطر ظهور کسانی چون غزالی، قرون درخشش تصوف اسلامی بیان می کند. که شاذلی هم متعلق به همین دوران است. <ref>ر.ک: متن کتاب ص 13 و 14</ref>.

سپس به مراحل رشد و حیات علمی و مسافرت های وی برای کسب علم می پردازد <ref>ر.ک: همان ص 13 -31 </ref>.

در ادامه تصوف را معرفی کرده و به ویژه سیره عملی شاذلی رادر این باره بیان می کند. <ref>ر.ک: همان ص 32-60</ref>

معرفی طریقت شاذلیه و آموزه ها و تعالیم آن، بخش بعدی این کتاب است که تعالیم آن را برخواسته از کتاب و سنت دانسته که ادای فرائض و تخلق به اخلاق کریمه و استمداد از ذکر در آن، جایگاه ویژه ای دارد. <ref>ر.ک: همان ص 62-63</ref>

بخش بعدی کتاب به بیان معجزات و کرامات شاذلی، اختصاص دارد که ابتدا به توضیح معجزه و کرامت پرداخته و سپس برخی از کرامات شاذلی را بیان می کند. <ref>ر.ک: همان ص 83-93</ref>